#Donald Trump

Wszystko wokół Iranu działo się tak szybko, że napisane teksty i nagrane podcasty stawały się nieaktualne jeszcze przed publikacją.

Coraz więcej zwykłych Amerykanów uznaje przemoc za właściwe narzędzie walki z bezbożnym wrogiem.

Oliwy do ognia mogącego strawić platformy zakupowe dolewa Europa, która zarzuca Shein i Temu łamanie prawa unijnego. Może więc jesteśmy świadkami upadku gigantów, o których jeszcze wczoraj można było myśleć, że nic ich nie zatrzyma,

Zdjęcie Kristi Noem przed kratą więzienia w Salwadorze to portret amerykańskiej arogancji, głupoty i okrucieństwa.

Izrael ma Żelazną Kopułę, więc Donald Trump postanowił zbudować Złotą – i to w kosmosie. Pieniądze jak zwykle zgarną magnaci z Doliny Krzemowej.

Faszyzm Trumpa i Muska nie obiecuje lepszej przyszłości. Odrzuca wiarę, że jakaś przyszłość jest nam w ogóle pisana.

To jest naprawdę dobrze zrobione, ale czy warte siedmiuset stron lektury? Może, ale dobrze wcześniej wiedzieć, na co się piszecie.

Trump pozywa gazety, a one płacą odszkodowania. Teraz rząd USA domaga się ujawniania źródeł informacji.

W nowym odcinku dyskutujemy o XIX-wiecznych, eugenicznych źródłach współczesnego cyberfaszyzmu i opowiadamy o rosyjskim technologicznym wunderkindzie, czyli Pawle Durowie.

Wszystko wskazuje na to, że choć „100 dni Trumpa” nie doprowadziło do zawieszenia broni, zbliża się nowa konsolidacja Zachodu z większą rolą Europy i bardziej pragmatycznym Kijowem.

W sojuszu Trumpa z oligarchią cyfrową wyłania się system, który można nazwać technofaszyzmem – lub nieco łagodniej, technofeudalizmem.

Niewidzialna ręka rynku była boska, nieomylna. Teraz równie nieomylną i boską władzę ma sprawować algorytm.

Wizyta Karola Nawrockiego w Białym Domu wcale nie musi być tak korzystna jak chcieliby sztabowcy PiS, chociaż pewną nadzieję daje im sukces trumpistowskiego kandydata w Rumunii.

1 maja w USA protestowało tysiąc miast, a demokraci wciąż nic nie robią w odpowiedzi na politykę Trumpa.

Od dawna nie było tak dobrego klimatu jak teraz na poskromienie władzy miliarderów.

Im więcej nierówności, tym większe poparcie dla sił faszystowskich i tym większe w społeczeństwie pragnienie zniszczenia dóbr, do których się nie ma dostępu.

Z agencjami rządu poszło gładko, teraz Trump próbuje podporządkować sobie uniwersytety i bank centralny.

Mimo swoich anachronicznych poglądów na większość spraw Donald Trump stanowi doskonałe uosobienie naszej epoki.

Donald Trump oficjalnie sprzeciwił się wykonaniu wyroku Sądu Najwyższego, uzurpując sobie prawo do zatrzymania i „zniknięcia” każdego, kogo bez żadnych dowodów uzna za terrorystę.

W kraju, który lubi się uważać za najlepszy demokratyczny eksperyment w historii świata, mamy do czynienia z ekonomiczną autokracją.

Po co Trumpowi te cła? Najkrótsza odpowiedź brzmi: „cła Trumpa uczynią z ciebie mężczyznę”.

W kolejnym odcinku „Bloku wschodniego” rozmawiamy o regionie, w którym koncentrują się przyszłe konfrontacje największych światowych graczy, i przybliżamy możliwe obszary współpracy i konkurencji Rosji i nowego państwa Europy Wschodniej, czyli trumpistowskiej Ameryki.

Obciążenie państw tak biednych i wyzyskiwanych – również przez Amerykanów – jak Bangladesz czy Sri Lanka, zaporowymi taryfami handlowymi to działanie zwyczajnie niehumanitarne i nie powinni się tym zajmować komentatorzy, tylko Międzynarodowy Trybunał Karny.

Z Wołodymyrem Jermołenką, filozofem, publicystą, tłumaczem i prezesem ukraińskiego PEN Clubu, rozmawiają Aleksander Palikot i Jerzy Sobotta.

Gdy chodzi o bezpieczeństwo krajów atlantyckich, trzeba będzie przymknąć oko na krzywdę kilku kobiet. Jak zwykle.

Projekt 2025 to podana na tacy TrumPolakom inspiracja i dowód na możliwość wprowadzenia pełnej dyktatury elekcyjnej w ramach legalnego zwycięstwa w wyborach – mówi Adam Sokołowski, współautor książki „TrumPolacy”.

Część komentatorów widzi nadzieję w Alexandrii Ocasio-Cortes lub Ro Khannie, inni zastanawiają się, czy progresywne skrzydło demokratów nie przegapiło swojego momentu.

Aresztowania lekarzy, procesy i próby ograniczenia podróży w celu przerwania ciąży stają się w Stanach Zjednoczonych codziennością. W cieniu Projektu 2025 walka o prawa kobiet wkracza na nowy, globalny poziom.

Gdy Trump mówił o „gubernatorze Trudeau” i „51. stanie”, Kanadyjczycy traktowali to jako żart albo znęcanie się nad liderem kanadyjskich liberałów, który nigdy nie należał do ulubionych partnerów amerykańskiego prezydenta.

Jeżeli Ameryka pod rządami Trumpa się faszyzuje, to nie na zasadzie powtórki z historii. Mamy raczej do czynienia z trwaniem amerykańskiego „odwiecznego faszyzmu”.

Trump nie ma ambicji zaprowadzania sprawiedliwości, w której silni i słabi będą traktowani jednakowo. Przeciwnie, silni mają rosnąć w siłę, a słabi upadać na dno.

Stany Zjednoczone Ameryki Północnej to nowe państwo bloku wschodniego. Ta koncepcja będzie nam przyświecać w trzecim sezonie podcastu, w którym rozmawiamy centralnie o wschodzie.

Redaktor naczelny magazynu „The Atlantic” ujawnił wczoraj, że najważniejsi politycy w USA dogadują na Signalu szczegóły planowanych bombardowań Jemenu. Trwający tam konflikt uznawany jest za największą katastrofę humanitarną na świecie.

Prezydenci umówili się na amerykańsko-rosyjski mecz w hokeja, ale Putin będzie mógł w spokoju oglądać hokeja dopiero wtedy, gdy zniszczy Ukrainę.

Chaos gospodarczy, wojna handlowa i kontrowersyjne cięcia budżetowe – czy Ameryka zmierza w stronę recesji?

Mimo że wskutek ciepłych relacji Trump-Rosja projekt „mocarstwo regionalne Polska” rozwiał się jak dym, PiS trwa przy nim jak człowiek w ciężkiej psychozie.

Guantanamo jest zarówno najstarszą placówką wojskową za granicą USA, jak i jedyną nieakceptowaną przez państwo ją goszczące.

Wiele już powiedziano o złu pełnowymiarowej napaści Rosji na Ukrainę w lutym 2022 roku. Pierwiastek antysemicki został jednak niedoszacowany.

Domaganie się wdzięczności czy to od Ukraińców, czy wobec Stanów Zjednoczonych jest w istocie sposobem na zniszczenie tam powstrzymujących agresję.

Ta wielojęzyczna, czarno-biała „uchodźcza opowieść” nie ma nic wspólnego z naiwną hollywoodzką fantazją o spełniającym się na naszych oczach amerykańskim śnie.

Polska jest obecnie areną strategicznego, konserwatywnego prania mózgów na wielką skalę. Jeśli myślicie, że w Warszawie przekreślono tradycyjną rodzinę na rzecz wychowania „psieci”, to pewnie też padliście jego ofiarą.

Wizja pokonania w jak największym stopniu ograniczeń biologicznych człowieka z pomocą zdobyczy technologii, w skrajnych wypadkach aż do osiągnięcia nieśmiertelności, nakręca wielu, dla których ów biologiczny, a aktualnie także polityczny świat jest zbyt mały.

Stany Zjednoczone mogą stracić globalną dominację w kluczowych dla nich obszarach. Na przykład w satelitarnych systemach komunikacji takich jak Starlinki.

Budowa europejskich możliwości obronnych będzie korzystna głównie dla Niemiec, których Tusk jest przecież sługusem.

Skrajna prawica sieje chaos i jednocześnie na nim korzysta. W ten sposób kryzys może zmienić się w kataklizm.

Koniec finansowania organizacji prowadzonych przez kobiety w Ukrainie przełoży się na więcej ofiar wojny i większą skalę problemów po jej zakończeniu.

Ameryka weszła na drogę do autorytaryzmu, z której nie będzie odwrotu.

Trump i Vance, flirtując z narracją Kremla, upokorzyli Zełenskiego. Ten jednak nie ustąpił, a jego riposty poruszyły ukraińskie społeczeństwo, skutkując wzrostem poparcia.

Chaos idący z Waszyngtonu zbliża Londyn do europejskich stolic, ale z ogłaszaniem brytyjsko-amerykańskiego rozwodu połączonego z breturnem na razie warto się wstrzymać.

Projekt 2025 to mokry sen wolnorynkowców i fundamentalistów religijnych. Trump wdraża go w życie.

Podczas piątkowego spotkania w Białym Domu prezydent i wiceprezydent USA zaatakowali prezydenta Ukrainy.

Cały ten niepoważny anturaż nie powinien nas zwieść. Cele Amerykanów są jasne – wyszarpać jak najwięcej, nawet jeśli będzie to skrajnie nieuczciwe względem partnerów (choć teraz już raczej rywali, jeśli nie wrogów).

Opowieści o tym, że tylko silny bohater może rozwiązać problemy, z którymi system sobie nie radzi, są fundamentem popkulturowej narracji w USA i Europie. Właśnie ta wizja świata zdaje się napędzać popularność Elona Muska i jego działań.

Ukraina, stając wobec perspektywy podpisania umowy kolonialnej rodem z minionych wieków, w dodatku po trzech latach wojny, musi odmówić. Inaczej stanie się spustoszałym, upadłym państwem, zamieszkanym tylko przez duchy i tych, którzy nie mieli jak uciec.

Od brutalnego kazania J.D. Vance’a w Monachium miną wkrótce dwa tygodnie, a europejskie elity wciąż sprawiają wrażenie, jakby je ktoś zamienił w zawstydzone słupy soli.

Rozmowa z Bogdan Avramenko, który kieruje działaniami Polskiej Misji Medycznej w Ukrainie.

Prawo to tylko obietnica. A obietnica ma znaczenie tylko wtedy, gdy jest konsekwentnie i przez wszystkich dotrzymywana.

Orbán i Fico to zdrajcy, ale ich potencjał jest znikomy. A Europa ma na stole rozwiązanie – musi tylko przypomnieć sobie o swojej sile.

Nikt nie chce końca rozlewu krwi tak bardzo jak Ukraińcy. Jednak jak nikt inny nie zamierzają się oni poddawać. Choć nie mają złudzeń, nie stracili nadziei.

Najbogatszym mężczyznom nie wystarczy już wolność konsumpcji usług i rzeczy, bo i ta ma pewne granice. Czemu jednak kobieta nie miałaby stać się towarem czy „dobytkiem” – jak to określił „integralny tradycjonalista” Ronald Lasecki na konferencji Fundacji Patriarchat?

W obliczu chaosu wywołanego decyzjami Donalda Trumpa, dotyczącymi wojny w Ukrainie inicjatywę próbuje przejąć Emmanuel Macron. Czy Paryż zdoła pokierować Europą w nowej rzeczywistości geopolitycznej?

Nie zgodzę się z tym, że Europa w sprawie Ukrainy jest bezczynna. To narracja, którą narzucają nam Amerykanie – mówi Aleksandra Kozioł, analityczka Polskiego Instytutu Spraw Międzynarodowych.

Zmiana amerykańskiej polityki w stosunku do wojny w Ukrainie jest w rzeczywistości wymierzona nie w Ukrainę, ale w samą Europę, w jej emancypacyjne dziedzictwo.

W celu obłaskawienia Trumpa polski rząd będzie musiał zachowywać się jeszcze bardziej ulegle i znosić nawet większe poniżenia, niż gdyby miał z nim dobre relacje już na starcie.

Czy J.D. Vance obraził wszystkich wystarczająco, żeby liderzy UE podczas spotkania w Paryżu podjęli skuteczne działania?

Jeśli Europa będzie musiała podnieść wydatki na zbrojenia, najwięcej zyska amerykański przemysł zbrojeniowy. Trump zdaje sobie z tego sprawę.

Czy opóźnienie w wymianie 36 zakładników samo w sobie okaże się wystarczającym powodem, by poświęcić kolejne dziesiątki, jeśli nie setki izraelskich żołnierzy, którzy zginą, jeśli porozumienie upadnie?

Na naszych oczach spełnia się czarny scenariusz dla Ukrainy, a jeśli nie nadleci żaden czarny łabędź, to będzie to również czarna przyszłość dla Europy.

W powietrzu wisi wysunięte przez Putina w 2021 roku żądanie powrotu do zimnowojennego podziału stref wpływów – a zatem wycofanie się NATO z całej Europy Wschodniej.

Większość Amerykanów nie ma styczności z miliarderami, za to prawie wszyscy spotkali się z przedstawicielami klasy menadżersko-eksperckiej, postrzeganymi jako ci, którzy próbują narzucić uciążliwe reguły we wszystkich obszarach życia.

Jak reagować na tę próbę stworzenia alternatywnej historii mediów społecznościowych? Przede wszystkim nie dać jej sobie narzucić.

Donald Trump i Elon Musk przystąpili do radykalnej demolki państwa.

Czy ONZ się rozpadnie, a prawo międzynarodowe przestanie funkcjonować? I co powinna zrobić Europa? Rozmawiamy z Piotrem Burasem, dyrektorem Warszawskiego Biura Europejskiej Rady Spraw Zagranicznych.

Chcecie gwarancji bezpieczeństwa? Szkoda, że nie macie żadnych metali rzadkich albo paliw kopalnych, ale spokojnie, dogadamy się. Zacznijmy od ulg podatkowych dla amerykańskich korporacji i oddania pożydowskich kamienic.

Po wstrzymaniu przez Trumpa finansowania programów USAID o przetrwanie walczą m.in. ukraińskie NGO-sy świadczące pomoc humanitarną. Gruzja zaostrza represje wobec mediów i protestujących, a w Rosji spekuluje się o sukcesji Putina i przygotowaniach do nowej wojny.

Tylko czekać, aż do Polski zawita prawdziwy kowboj, taki z ostrogami i pistoletem, który np. postawi ultimatum „oddajecie pożydowskie kamienice albo tracicie amerykańskie gwarancje bezpieczeństwa”.

Nie ma już nie tylko jednego światowego ładu, ale też pragnienia odszukania takiego porządku.

– 10 stycznia 2025 roku narodziła się w Wenezueli dyktatura klasowa – mówi mi González Antonio González Plessmann, który w Caracas organizuje lewicową opozycję przeciwko Maduro.

Odsuwanie od władzy kolejnych skompromitowanych polityków prawicy ani trochę nie zmniejsza popytu na populizm.

Jak to możliwe, że bogatym udało się przekonać ubogich, by swojej wolności politycznej użyli do utrzymania bogatych przy władzy?

Świat oburzał się, kiedy izraelscy deweloperzy i prawica przedstawiali projekty zbudowania luksusowych osiedli na ruinach Gazy. Dzisiaj to samo proponuje prezydent Stanów Zjednoczonych.

Eksplozja entuzjazmu w obozie PiS pokazuje, że potencjał intelektualny tej partii jest druzgocąco niski.

Ekipa Fideszu zainwestowała w ostatnich latach mnóstwo pieniędzy i energii, by zbudować dobre relacje z Donaldem Trumpem i jego otoczeniem. Czy to się nareszcie opłaci?

Filozofia Elona Muska polega najwyraźniej na tym, że wszyscy mamy się poddać długoterminowej ambicji prezesa-króla.

Warunkiem Trumpa dla odwieszenia zakazu TikToka jest przekształcenie go w spółkę w połowie posiadaną przez stronę amerykańską. Komu konkretnie przypadnie ten kawałek tortu?

Pierwszy tydzień z Trumpem dowodzi, że skrajnie prawicowe rządy potrafią radykalnie zmieniać kraj. Dlaczego tylko one?

To Europa, a nie Chiny, ma powody do rozpaczy w obliczu perspektywy wprowadzenia zaporowych ceł na import do USA.

„Są tylko dwie płcie” – ogłosił Trump, czarny pastor zagrzewał do śpiewów na cześć nowego prezydenta, a Elon Musk hajlował. Od teraz będzie jeszcze ciekawiej.

Trump chciał kupić wyspę od Danii już w trakcie swojej pierwszej kadencji. Wcześniej podobny zakup USA negocjowały w 1867 roku. Czemu Trump wraca do tematu?

Amerykanie najpierw stworzyli współczesny kształt relacji ekonomicznych na świecie, a teraz oskarżają inne państwa, że niektóre aspekty Pax Americana są dla nich niekorzystne. Trudno o większą hipokryzję.

Izrael spróbuje opóźniać porozumienie z Hamasem tak długo, jak się da, i zerwie je, gdy znajdzie okazję, by obwinić Hamas o to samo.

Kalifornia płonie, a Donald Trump mówi: „wierć, skarbie, wierć!”, naciskając na odwrócenie procesu dekarbonizacji i wiercenia tak, jakby katastrofy nie było.

Witamy w neofeudalizmie, gdzie tiktokerzy reklamują za friko popularne marki, a cyfrowi baronowie zarządzają dezinformacją.

Faszyści i burżuje jeszcze nie triumfują, ale są na dobrej drodze do zwycięstwa i panowania nad światem.

Pod maską centroliberała kryje się przerażona twarz człowieka, który uwierzył, że nadszedł „koniec historii”.

Kolejnymi, coraz to bardziej szalonymi deklaracjami i groźbami Trump już teraz wywołuje poczucie chaosu.

Na myśl o tym, że Rafał Trzaskowski lub Magdalena Biejat mieliby przy ringu dopingować kopiących się i charczących krwią fighterów, można tylko parsknąć śmiechem. Tylko żebyśmy przy okazji nie udławili się popcornem.

Nie po to Elon Musk sfinansował zwycięstwo Trumpa, żeby teraz jego wyborcy mieli dostać to, czego chcieli.

W świecie szykuje się wielkie przemeblowanie, ale nie ma ono nic wspólnego z nową ekipą Trumpa, która prawdopodobnie nie będzie nawet umiała skutecznie na nie zareagować.

Podczas wtorkowej konferencji Donald Trump znów rozważał zalety aneksji Kanady, narzekał na koszty ochrony granicy z północnym sąsiadem i niekorzystny bilans handlu z nim.

Kto by się spodziewał! – stwierdził Emmanuel Macron o ingerencji Muska w politykę, czym dowiódł też swojej małej wyobraźni, gdyż co najmniej od Arabskiej Wiosny w 2011 roku wiemy, że społecznościówki idą w parze z polityką jak mało co.

Niezwykle dumny ze swego zwycięstwa Donald Trump rozpycha się na światowej scenie politycznej jeszcze przed oficjalną inauguracją, która odbędzie się 20 stycznia 2025 roku.

Michał Sutowski rozmawia z Arlie Russell Hochschild i Marcie Shore o politycznym paliwie wstydu, oświeceniowym paradygmacie Baracka Obamy i Ameryce rodem z „Opowieści podręcznej”.

We wpisach publikowanych na swojej własnej platformie TruthSocial Donald Trump łączy trzy tematy, które mają stanowić główne punkty jego polityki zagranicznej: cła, migracje i narkotyki.

Wśród sympatyków rządzącej koalicji perspektywa powrotu republikanina do władzy budzi w najlepszym wypadku niepewność, w najgorszym przerażenie.

Lewica nie radzi sobie jeszcze z wyrażaniem poczucia, że świat podlega dehumanizacji.

„Zaczniemy od przestępców, a potem się zobaczy” – mówi Donald Trump.

System jest pod kontrolą elit. Antysystemowy populizm także. Gdzie tu miejsce dla lewicy?

Pod koniec 2024 roku obie strony konfliktu rosyjsko-ukraińskiego są wycieńczone, ale struktura glinianego kolosa pseudoimperium Putina chwieje się w posadach. Pozostaje pytanie – czy przyjdzie Trump i go przewróci, czy wyciągnie do niego dłoń, ratując od upadku?

Na całym świecie u władzy są ludzie gotowi unicestwić wszystko, byle tylko mogli panować nad ruinami.

Rysuje się już bezpośrednia oś porozumienia między autorytarną władzą państwową Chin a nowymi feudałami Ameryki.

Putin czuje się silny, prowokuje Zachód. Jeśli wkurzy tym Trumpa – spekulują niektórzy – wybuchnie walka kogutów, na której Ukraina może tylko skorzystać.

Trump potrzebuje kogoś, kto mu przypomni, że najbardziej mściwe bóstwo to to, które spełnia najszczersze życzenia.

Idea, że państwo to po taka większa firma, zdominowała wyobraźnię polityczną. Dziś ma katastrofalne skutki.

Co jak co, ale ponuro grozić i nakładać bezwzględne sankcje to Trump potrafi.

Argentyna testuje wprowadzanie dobrobytu drogą cięć – wydatków publicznych i praw człowieka.

Rosja zajmuje się zabawą w nuklearne straszaki, a w wielu miejscach świata nie można już swobodnie oddychać na ulicy.

Winą za to, że Amerykanie dobrowolnie wydali nas wszystkich na pastwę nieobliczalnego faszysty, nie można obarczyć słabej kampanii Kamali Harris. To nie była ani słaba kampania, ani słaba kandydatka. To my jesteśmy słabym gatunkiem.

Trump stanowi ostateczny dowód na to, że liberalizm i faszyzm idą ręka w rękę, że to dwie strony tego samego medalu.

Demokratom nie wystarczy do zwycięstwa, by ich polityka podnosiła dochody klasie pracującej. Muszą też zacząć mówić jej językiem.

Brunatne siły zła nie muszą szturmować pałaców władzy. Sfrustrowani ludzie sami wynoszą do władzy najgorszych socjopatów.

Po ogłoszeniu wyników indeks Dow Jones urósł o 1500 punktów. Widać, że bogacze mają się z czego cieszyć.

Całkiem możliwe, że o wyniku wyborów w USA przesądził efekt skumulowanej inflacji.

Prawica spiskowa charakteryzuje się tym, że podważa zaufanie do instytucjonalnych podwalin współczesnych państw demokratycznych. Nikt nie obrazuje tego procesu lepiej niż para Trump-Musk.

Całkiem sporo wyborców w USA uważa, że nadszedł czas na wielkie polityczne przetasowanie.

W Nowym Jorku Trump przegra z kretesem. Czemu więc akurat tam urządził wielką imprezę na koniec kampanii?

Wszystkie największe media w USA są już własnością ultrabogatych miliarderów i choć pełnią one istotną funkcję publiczną, nie są już zasobem publicznym.

Chrześcijańscy nacjonaliści maszerują przez instytucje i próbują wpływać na wszystkie dziedziny życia, a są przy tym zadziwiająco zdyscyplinowani.

Wulgarną filozofię życia: „ciągle atakuj, nigdy się nie przyznawaj, co by się nie stało – ogłaszaj zwycięstwo” Cohn przekazuje młodemu Trumpowi niczym szatańską wiedzę tajemną; to kolejny rytuał przejścia do twardego, męskiego świata.

Mamy dokładnie 50 proc. szans na to, że „stabilny geniusz” wróci do Białego Domu.

Część popierających Kamalę Harris republikanów to bardzo nieoczywiści sojusznicy, zwłaszcza w oczach bardziej liberalnych wyborców demokratów.

Druga kadencja Trumpa mogłaby oznaczać dla nas niepewność w obszarze bezpieczeństwa, jakiej nie doświadczaliśmy od naszej akcesji do Sojuszu Północnoatlantyckiego w 1999 roku.

Trump traktował Harris jako niepoważną marionetkę z administracji Bidena. Ona grała rolę cierpliwej prawniczki, a momentami załamanej cioci, pouczając Trumpa, jaki powinien być lider USA.

RFK Jr był antyszczepionkowcem, zanim jeszcze zaczęła się pandemia. Teraz ma nadzieję zostać ministrem zdrowia w rządzie Trumpa.

W USA nie można dzisiaj przeprowadzić żadnych poważnych reform – mówi Łukasz Pawłowski, współtwórca „Podkastu amerykańskiego” i autor książki „Stany podzielone Ameryki”.

QAnon oferuje proste wyjaśnienie problemów, które trapią Amerykanów: nasz kraj i w ogóle świat są w porządku, ale złowrogie elity przejęły władzę. Jeśli je obalimy, zapanuje utopia – mówi Will Sommer, autor książki „Uwierz w Plan”.

Kamala Harris przyjęła nominację prezydencką. Wsparli ją Obamowie, Clintonowie, Oprah Winfrey, bez której nic ważnego w Ameryce wydarzyć się nie może, i Bernie Sanders, który zawsze wybiera jedność partii przeciw prawicy.

Obajtek, Trump czy Mentzen to ludzie, których Rutger Bregman nazywa „przesuwaczami bogactwa” – bo przesuwają oni tylko dobrobyt z jednego miejsca na drugie, ale go nie wytwarzają. Dlatego większość ludzi, w szczególności pracownicy, nie mają z nich większego pożytku.

Gdy USA zaczną gromadzić istotną część swoich rezerw w kryptowalutach, to w oczywisty sposób skłonią się do tego również wszystkie inne liczące się kraje. Rola dolara jako głównej waluty rezerwowej będzie więc topnieć.

Trump powtarza: żadnej obrony słabszych, mają ginąć. A zamach na niego sprawił, że z oprawcy stał się bohaterem.

Na pierwszym publicznym wystąpieniu po zamachu Trump pojawił się w obstawie samych mężczyzn. Dla prawicy to dowód, że ci bardziej nadają się do tej roli.

Wybór Vance’a to fatalna wiadomość dla Polski. W kwestiach polityki zagranicznej trudno o polityka o poglądach bardziej wchodzących w konflikt ze strategicznymi interesami naszego kraju.

Dyrektor Heritage Foundation ostrzega, że jeśli Amerykanie odrzucą prawicową rewolucję, na ulicach poleje się krew.

W sobotę wieczorem, 13 lipca młody mężczyzna postrzelił Donalda Trumpa przemawiającego do swoich wyborców w Pensylwanii. Zapewne wpłynie to na wynik wyborów prezydenckich, które odbędą się już za cztery miesiące.

Ostatnie decyzje Sądu Najwyższego to m.in. bezkarność Trumpa i okrutny atak na najbiedniejszych w najbogatszym kraju na świecie.

Pierwsza kadencja Trumpa nie skończyła się katastrofą tak wielką, jakiej można się było spodziewać. Druga kadencja naprawi ten błąd.

Biden wypadł słabo, mówił ochrypłym głosem i często plątał się w odpowiedziach, czasami nie kończąc zdania. Trump był znacznie bardziej dziarski, choć dużo kłamał. Debatę prezydencką relacjonuje korespondentka KP w USA Agata Popęda.

Trump nie ma wyborców, lecz wyznawców. A kto wierzy w Trumpa, zaczyna składać pokłony także Putinowi.

Kampania prezydencka w USA toczy się przed sądami.

Proces Trumpa jest policzkiem wymierzonym obywatelom, którzy zamiast polityki o nas i dla nas muszą się zadowolić wewnętrznymi gierkami elit.

Publicznie bredzi o fikcyjnym psychopacie. Prywatnie domaga się od koncernów naftowych miliarda dolarów na kampanię wyborczą.

Przywódcy europejskich państw wykazują zdumiewający brak poczucia palącej konieczności działania.

Haiti to aktualny przykład tego, jak wygląda państwo dysfunkcyjne w wersji ekstremalnej.

Jeśli, co całkiem prawdopodobne, Trump znów zostanie prezydentem, to tu znajdziecie wyjaśnienie, dlaczego tak się stało.

Europę straszy widmo ponownego nadejścia trumpizmu.

Rok 2024 jest dla połowy świata rokiem wyborów – do głosowania uprawnione są aż 4 miliardy ludzi. To też potęguje niepewność.

Oczywiście wiele z tych prognoz się nie sprawdzi. Wystarczy jednak, że sprawdzą się dwie lub trzy, a i tak już będzie fatalnie. Lepiej więc nastawić się na wszystkie.

O planach na politykę zagraniczną i komunikacyjną nowego rządu rozmawiamy z Pawłem Kowalem, przewodniczącym Komisji Spraw Zagranicznych.

Wygląda na to, że USA albo będą musiały zaakceptować wchłonięcie Tajwanu przez Chiny, albo jeszcze bardziej ograniczyć swoje zaangażowanie w Ukrainę.

Czy zwrot dziennikarstwa w stronę technologii internetowych był jednym wielkim błędem?

W środę amerykański Senat zatrzymał ustawę o pomocy dla Ukrainy. „Ameryce grozi w tej chwili kompromitacja globalna” – mówi Piotr Łukasiewicz.

Znów zapowiada się wybór między Bidenem a Trumpem. Ale jak to w Ameryce, będzie co oglądać.

Republikańskie grzechy przeciw kobietom kładą się długim cieniem. Ale dziwnym trafem ten cień nie sięga Donalda Trumpa.

Trump może stracić nie tylko symbol swojej potęgi, nowojorską Trump Tower, ale, kto wie, może nawet własną markę.

Były burmistrz Nowego Jorku i bohater 11 września ma dziś 79 lat – i stał się pośmiewiskiem Ameryki z ręką w spodniach.

Z każdą sprawą w sądzie, z każdym poważnym zarzutem i z każdym aresztowaniem Trump umacnia się jako najpopularniejszy polityk wśród republikanów.

Jakkolwiek rozumiem, że kopanie Trumpa jest niezwykle satysfakcjonujące i zasłużone, obawiam się, że wszystkie te pozwy skończą się wygraną republikanów w 2024 roku.

Trump jest oskarżony o bezprawne przetrzymywanie i udostępnianie osobom nieupoważnionym tajnych dokumentów.

DeSantis to kandydat, którego ewentualna prezydentura byłaby równie polaryzująca jak ta Trumpa.

Sprawa Trumpa nie jest precedensem. Kiedy w 1998 roku Bill Clinton zgodził się wypłacić Pauli Jones 850 tysięcy dolarów w ramach pozasądowej ugody w sprawie o molestowanie seksualne, nie stracił na popularności.

Chcąc za wszelką cenę wsadzić Trumpa do więzienia, demokraci pomagają mu w powrocie do władzy.

Kiedy kraj jest tak podzielony politycznie jak obecne Stany Zjednoczone, to nawet katastrofa kolejowa staje się okazją do nawalanki.

Łatwo postępować szlachetnie dla dobra ojczyzny, ale prawdziwy hart ducha widać dopiero w gotowości popełniania dla niej zbrodni.

Połączenie urażonego ego, fantastycznych teorii spiskowych, medialnych zasięgów i popularności Trumpa czyni z byłego prezydenta coraz poważniejsze zagrożenie dla amerykańskiej demokracji. Język, jakim się posługuje, podważa zaufanie do amerykańskiego systemu wyborczego i może popchnąć zwolenników Trumpa do wymierzonej w porządek konstytucyjny przemocy.

Komentatorzy są zgodni: to Donald Trump jest największym przegranym tych wyborów. Widmo triumfu trumpizmu w wyborach prezydenckich za dwa lata nieco się oddaliło.

Oto zwycięzcy i przegrani w kluczowych wyścigach amerykańskich wyborów do Senatu. Co porażka Trumpowskich kandydatów oznacza dla prezydentury Joe Bidena?

Od 1975 roku amerykańska gospodarka notuje nieustannie deficyt handlowy. Demokraci mają trzy pomysły, które mogą pomóc w odwróceniu tego trendu.

Naziści garściami czerpali inspiracje z amerykańskiego ustawodawstwa. Z Jasonem Stanleyem, autorem książki „Jak działa faszyzm”, rozmawia Michał Sutowski.

Według własnej narracji Ye jest ofiarą represji, a nie kimś, kto sam wywołuje problemy i powołuje się na dyskryminację, gdy coś mu nie wyjdzie.

Spośród 10 kandydatów na urząd prezydencki w Brazylii od początku liczyła się tylko dwójka z nich. Skrajnie odmienne poglądy, którymi charakteryzują się Lula i Bolsonaro, doprowadziły do niespotykanej polaryzacji całego narodu, czego efektem był wynik niedzielnych wyborów.

Prawo USA chroni wolność słowa tak mocno, że od przyłapania mediów na wielokrotnym kłamstwie do wygranego procesu droga jest długa i trudna.

Republikanie coraz bardziej świadomie starają się też przedstawić jako partia ludzi pracy, w przeciwieństwie do reprezentujących elity Demokratów. Jak miałaby wyglądać nowa polityka prawicy?

Są trzy grzechy główne, które – poza byciem megawkurwiającym klaunem – trudno jest wybaczyć legendzie amerykańskiej alt-prawicy.

Większość popartych przez Trumpa kandydatów łączy to, że mniej lub bardziej negują to, że dwa lata temu Biden faktycznie został wybrany na prezydenta. Tezy podważające wyniki wyborów głosiło publicznie ponad stu zwycięzców republikańskich prawyborów.

Oto pornograf, który stymuluje supermarksistów.

Gubernator Florydy chce się ubiegać o prezydenturę. Nazywają go „Trumpem z mózgiem”.

Największą chorobą polityki naszych czasów nie jest po prostu nacjonalizm, ale nacjonalizm nostalgiczny: ogarnięty manią „przywrócenia dawnej świetności”.

Pierwsza Afroamerykanka w Sądzie Najwyższym USA nie zmienia układu sił. Konserwatywni sędziowie porządzą tam jeszcze długo.

Lekarze naszych pieniędzy ostrzegają: przepisali nam leki, które z dużym prawdopodobieństwem nas zabiją.

Wpisy prezydentów i premierów w mediach społecznościowych uważa się za istotne dla opinii publicznej. Co jednak, kiedy ta „istotność” polega na kłamstwie czy podżeganiu do przemocy?

Amerykanom zależy dziś na silnej Europie. Nawet za cenę ewentualnych napięć czy sporów między jej państwami członkowskimi. Polska, osłabiając Unię, skazuje się na nieistotność.

Niedawne neokonserwatywne elity nie mają już nic do gadania w Partii Republikańskiej. Rząd dusz należy tu do Trumpa.

Reagan składał mu podziękowania, a Bush senior wizyty. Oto Rush Limbaugh, którego głos przez 30 lat uczył amerykańską prawicę nienawiści.

Amerykański prezydent może faktycznie zastrzelić kogoś na Piątej Alei i nie ponieść żadnych konsekwencji.

Sprawa nie jest prosta. Trzeba pogodzić pragmatyzm dzisiejszej walki politycznej z poszukiwaniem takich rozwiązań, które rzeczywiście nie skończą się nowym zamordyzmem.

Nigdzie na świecie nie ma uzasadnienia dla rządów sprawowanych za pomocą nienawiści rasowej i szowinizmu etnicznego.

W ostatnich godzinach prezydentury Trumpa opublikowano listę 143 ułaskawionych przez niego osób. Wśród nich są raperzy.

Problem z kapitalistyczną utopią polega na tym, że „wycofywanie państwa” kończy się nie światem wolnych jednostek, ale wszechwładzą korporacji.

Za cztery lata, może za osiem, pojawi się lider podobny do Trumpa – w nowej, doskonalszej formie. Czekają na niego miliony wyborców.

Zarzut jest jeden i konkretny: podżeganie do buntu przeciwko legalnie wybranej władzy. Co zrobi Senat i co zrobią wyborcy Trumpa na ulicy?

Szturm na Kapitol to nie wyjątek. Od ponad 150 lat wyższe klasy białej Ameryki prowokują takie rozruchy w obronie hierarchicznego społeczeństwa.

Jeśli nie dokona się natychmiastowa i całkowita detrumpizacja Partii Republikańskiej, sprawy przybiorą dużo, dużo gorszy obrót.

Dwupartyjny system wyborczy sprzyja polaryzacji, a ubożenie klasy średniej i przemiany kulturowe wywołują u mniej zamożnych białych niepokój. Wzrastające nierówności społeczne są zaś zarzewiem buntu wśród mniejszości etnicznych.

Nie ma co snuć opowieści, że Kaczor to Trump, a Trump to Kaczor, a więc za chwilę poseł Fogiel w przebraniu szamana będzie szturmować siedzibę PKW.

„Wielka lekcja z prezydentury Trumpa jest taka: demokracja jest krucha i niedoskonała. Wszędzie”. Rozmowa z prof. Davidem Ostem.

W czwartek rano czasu polskiego Kongres uznał Joe Bidena zwycięzcą wyborów prezydenckich w USA. Jeszcze nigdy procedura ta nie wywołała tylu emocji.

Agata Popęda wybrała 20 wydarzeń, które zmieniły Amerykę w 2020 roku. Pomijając, na ile to możliwe, Donalda Trumpa.

My, zamożni Amerykanie, żyjemy teraz jak pączki w maśle. Ale robotnicy nie uczestniczą w tym boomie, chyba że na warunkach prekariackich – mówi Adam Tooze w rozmowie z Michałem Sutowskim.

Większość ludzi na świecie odetchnie z ulgą, kiedy Donald Trump ustąpi z urzędu. Ale czy cokolwiek zmieni się na lepsze dla Amerykanów?

Amerykanie nie stali jedynie przed wyborem między republikanami a demokratami, ale między republikanami a demokracją.

Michał Sutowski rozmawia z filozofką Karoliną Lewestam, szefową działu Idee miesięcznika „Pismo”.

Tegoroczne wybory w USA symbolicznie zbiegają się z głębokimi przemianami światowego porządku i schyłkiem dominacji Zachodu – a szczególnie Ameryki – w świecie.

Twitter ten post amerykańskiego prezydenta oflagował, Facebook usunął. Ale media społecznościowe za dobrze zarabiają na fake newsach, żeby je na poważnie zwalczać.

Politycy kłamią? Nic nowego. Fascynujące jest to, że ich zwolennicy uwielbiają ich kłamstwa – mówi Peter Pomerantsev, autor książki „To nie jest propaganda. Przygody na wojnie z rzeczywistością”.

Dowody naukowe nie mają dla Trumpa żadnej wartości. Jeśli przegra wybory, być może będzie się musiał zmierzyć z innego rodzaju dowodami, w sądzie.

Amerykański dziennik „New York Times” ujawnił długo skrywane przed opinią publiczną zeznania podatkowe prezydenta Donalda Trumpa. Oto 10 rzeczy, które warto o nich wiedzieć.

Amerykańskie media niemal jednogłośnie oceniły starcie Joe Bidena z Donaldem Trumpem jako totalny chaos, który zniszczył powagę instytucji prezydenckich debat.

Wybór tekstów z tygodnia przygotowała Kaja Puto.

Jak to możliwe, że polityka Republikanów jest tak skrajnie sprzeczna z interesami amerykańskiego społeczeństwa, a mimo to nie spotyka ich odwet wyborców?

Demokraci muszą się oprzeć na różnorodnej koalicji – od konserwatywnych obyczajowo czarnych kobiet, przez liberalnych obyczajowo mieszkańców przedmieść, po socjalistów.

Filmik z tą sceną można oglądać na okrągło. Oczy Vučicia robią się wielkie jak dwa jaja, patrzy to na dokument, to na swoich współpracowników, po czym ewidentnie chce strzelić facepalma, ale orientuje się, że przecież wszędzie są kamery.

Jedną z największych porażek amerykańskiej polityki zagranicznej jest fakt, że szalony chiński miks niby-kapitalizmu z niby-komunizmem tak świetnie działa.

Personel Facebooka apeluje do Marka Zuckerberga o usunięcie postów prezydenta, które nawołują do przemocy i mordowania demonstrujących.

Zamieszki trwały cały weekend i nie słabną. Ponad 100 tys. Amerykanów zmarło na koronawirusa, a eksperci boją się, że tłumy na ulicach doprowadzą do drugiej fali epidemii.

Choć światowe centrum pandemii COVID-19 przesunęło się do Ameryki, a w Minneapolis trwają wielotysięczne rozruchy, to Donald Trump postanowił przerzucić siły na front walki z… Twitterem.

My, Amerykanie, musimy teraz inwestować w sektor publiczny i to nie jest żaden socjalizm – mówi Daniel Fried, był ambasador Stanów Zjednoczonych w Polsce.

Jeśli chcemy, żeby globalna wolność prasy miała jakąś przyszłość, musimy się o nią starać.

Reakcje liderów skrajnej prawicy na pandemię noszą wyraźne znamiona ideologii faszystowskiej.

Zaczęło się od pełnego wyparcia. Trump negował problem tak długo, jak mógł, uznając epidemię za kolejną teorię spiskową Demokratów.

Z Agnieszką Lichnerowicz rozmawia Michał Sutowski.

Ani Trump, ani amerykańska służba zdrowia nie są gotowi na to, co mogą przynieść następne tygodnie.

Czas na rozpoczęcie przygotowań do pandemii – tak jak do katastrofy klimatycznej – minął wiele lat temu.

Amerykańskie centrum znów żyje złudzeniem o bezstronnym republikańskim herosie.

Chcąc dobrze ocenić kondycję gospodarki, najlepiej zacząć od zdrowia obywateli. Pod tym względem Ameryka zajmuje ostatnie miejsce wśród krajów rozwiniętych.

Donald Trump przedstawił „plan pokojowy” dla Izraela i Palestyny. Prawdziwym zagrożeniem dla pokoju byłoby wcielenie go w życie.

Od zamachów z 11 września po atak na Iran – Agata Popęda przedstawia przegląd najważniejszych wydarzeń z USA.

Dlaczego Stany Zjednoczone tak „uwzięły się na Iran? Jeffrey Sachs przypomina ostatnie 70 lat historii.

USA dało ajatollahom bohatera – coś, czego Islamska Republika nie ma od dawna, bo żyjący przywódcy to w oczach ludzi tylko skorumpowani biurokraci.

Dlaczego demokraci prą do impeachmentu, chociaż projekt usunięcia Trumpa z urzędu niemal z pewnością upadnie w Senacie?

Żyjemy w rewolucyjnych czasach, kiedy zakres możliwości jest znacznie większy, a wynik bardziej niepewny niż w czasach normalnych.

Klikalność jest bogiem, oburzenie – wartością, limit znaków i attention span – jedynymi uznanymi prawami. Albo jesteś dosadny, albo cię nie ma – pisze Marcin Napiórkowski.

Bliski Wschód przybliżył koniec niejednego amerykańskiego polityka. Czy zakończy też prezydenturę Trumpa?