#Izrael

Spośród licznych wydarzeń na Bliskim Wschodzie wybrałem te, które będą miały znaczący wpływ na najbliższe miesiące czy nawet lata, zarówno w polityce regionalnej, jak i relacjach z Europą i Ameryką.

Kiedy zaczyna się rozmawiać o tym, czy gwałt i tortury są niekiedy dopuszczalne, to znak, że etyka w państwie ulega rozkładowi.

Raport Amnesty International mówi jasno: Izrael prowadzi wobec Palestyńczyków politykę apartheidu.

80 proc. mieszkańców Iraku, na które składało się 20 proc. Kurdów i 60 proc. szyitów, akceptowało amerykańską inwazję, choć już nie późniejszą okupację. Z tego względu to nie była wojna agresywna, a więc coś radykalnie innego niż to, co Rosjanie robią w Ukrainie.

Nasza filozofia rządzenia polega na tym między innymi, by nie podnosić podatków. To się skończy wyższą inflacją – przestrzega Ignacy Morawski.

W grę wchodzą między innymi głosy diaspory z krajów poradzieckich oraz zasobne portfele rosyjskich oligarchów legitymujących się izraelskimi paszportami.

W grudniu 2020 roku Izrael jako pierwsze państwo na świecie rozpoczął tak masową i skuteczną ogólnokrajową kampanię szczepień przeciwko COVID-19. W jakiej sytuacji znajduje się równo po roku?

Jeremy Corbyn unieszkodliwiony, Ken Loach usunięty. Partia Pracy pozbywa się lewicy, oskarżając najbardziej kategorycznych antyrasistów o rasizm.

Andrzej Duda podpisał nowelizację kodeksu postępowania administracyjnego. Czy to wystarczy, by zamknąć temat reprywatyzacji w Polsce?

Żeby utrzymać się u władzy, rozpoczął flirt z islamistyczną partią powiązaną z Bractwem Muzułmańskim. To mogło być początkiem jego końca.

Koalicja premiera Bennetta ma tylko jeden głos przewagi i nie łączy jej w zasadzie nic poza chęcią odsunięcia od władzy Benjamina Netanjahu.

Stan wyjątkowy pozwalał Netanjahu zachować stanowisko i na pewien czas wstrzymać proces o korupcję.

Gaza to wielkie więzienie pod gołym niebem. To musi się skończyć – mówi Jeremy Corbyn.

Na razie nic nie wskazuje na to, że dojdzie do szybkiej deeskalacji konfliktu.

Kinga Dunin czyta „Osła Mesjasza” Włodka Goldkorna, „Dzieci Getta. Mam na imię Adam” Iljasa Churiego i „Pogrzebaną. Życie, śmierć i rewolucja w Egipcie” Petera Hesslera.

W Izraelu Palestyńczycy nie mają prawa głosu. Wybory, w których jedna trzecia mieszkańców nie ma prawa głosu, nie są demokratyczne.

Zadowolony z siebie premier Netanjahu mawia, że Izrael z „państwa start-upów” stał się „państwem szczepionek”.

Zachwycając się sprawnością organizacyjną Izraela, nie można tracić z oczu mrocznej prawdy: szczepionki nie są w tym kraju dla wszystkich.

Izrael zaszczepił już 13 proc. swojej populacji przeciwko COVID-19. To więcej niż jakikolwiek inny kraj na świecie.

Tegoroczne protesty łączy progresywny – częściowo pokoleniowy – sznyt połączony ze zmęczeniem niewydolnością systemów politycznych, w tym liberalnej demokracji. Pisze Kaja Puto.

Ultraortodoksyjni wyznawcy judaizmu nie tylko w Izraelu łamią antycovidowe zakazy. Jednocześnie nie ma chyba nikogo, kto byłby w stanie ich przed tym powstrzymać.

Zapowiadana aneksja Zachodniego Brzegu zamyka drogę do rozwiązania dwupaństwowego i do pokoju. Korespondencja Jagody Grondeckiej.

Aneksja Zachodniego Brzegu trwale uniemożliwiłaby powstanie niepodległego państwa palestyńskiego. Dlaczego Izrael akurat teraz decyduje się na taki krok?

Unia protestuje, ale nie ma sprecyzowanego planu na wypadek, jeśli Izrael zgodnie z planem dokona aneksji Zachodniego Brzegu.

Netanjahu wyczuł Gantza, który wychował się w rodzinie ocalałych z Holocaustu. Przekonał go, że to właśnie on jest dziś osobą, która może ocalić państwo izraelskie

Serial „Unorthodox”, choć jest oparty na autobiograficznej powieści Debory Feldman, dużo traci przez brak realizmu psychologicznego i naiwną historię.

Donald Trump przedstawił „plan pokojowy” dla Izraela i Palestyny. Prawdziwym zagrożeniem dla pokoju byłoby wcielenie go w życie.

Wyciągając nieprzychylne dla polskiego rządu i prezydenta wnioski, Grabowski pomija kluczowy kontekst całej sprawy.

Choćby Duda stanął na głowie, w Izraelu nikt Polsce głosu nie udzieli – z jednego prostego powodu. Komentarz Jana Grabowskiego.

UE czekała na moment, w którym wspólna decyzja o uznaniu Palestyny będzie mieć realny wpływ. Ten moment nadszedł właśnie teraz.

Drugie wybory w Izraelu znów nie wyłoniły zwycięzcy, mogą być konieczne trzecie. Ale ktokolwiek w końcu wygra, kurs Izraela wobec Palestyny i Iranu będzie się wciąż zaostrzać.

Czy na luksus dylematów moralnych może sobie pozwolić tylko ktoś w miarę bogaty i bezpieczny, a przyzwoitość jest przywilejem klasowym?

Wołająca o pomstę do nieba dyplomatyczna amatorszczyzna, jaką uprawia Jared Kushner, na pewno nie rozwiąże najtrudniejszego konfliktu na Bliskim Wschodzie. Oby go nie zaogniła.

Uznając przyłączenie Wzgórz Golan do Izraela, Trump przekreślił uświęconą zasadę prawa międzynarodowego i otworzył drogę do nowych wojen.

Kneset dał zielone światło na eksport medycznej marihuany.

Trwają przyspieszone wybory do izraelskiego parlamentu.

Cieszmy się, że Izraelczycy nie kręcą o Polsce filmów typu „Wołyń”.

Nie tylko nie unikał zaangażowania w politykę, ale dokonywał najodważniejszych wyborów politycznych w Izraelu.

Legenda o izraelskiej innowacyjności jest fascynująca, potrzebna i jednocześnie rozdmuchana do granic możliwości.

Już dziś Strefa Gazy właściwie nie nadaje się do zamieszkania przez ludzi.

Z Etgarem Keretem rozmawia Jan Smoleński.

70 lat od swoich narodzin Izrael jest państwem high-tech, bogatym i postmodernistycznym, ale zatracił swoje korzenie. Rozmowa Włodka Goldkorna z Danem Dinerem

Otwarcie ambasady w Jerozolimie rozdrapało tę starą, ropiejącą ranę.

Patriotycznego wzmożenia i buńczucznych deklaracji o końcu „pedagogiki wstydu” albo „przywracaniu Polsce godności” nikt w Izraelu nie rozumie.

Pokoju z tego nie będzie. A wojna? Marta Tycner rozmawia z Alą Qandil.

Pomoc zagraniczna stanowi 1% budżetu USA i nie bez powodu dotychczas była jedną z niewielu rzeczy, o którą Demokraci i Republikanie nie darli kotów.

Wygaszanie terroryzmu przez środki bezpieczeństwa ma swoje granice.

Media skupiają się na losie Palestyńczyków na terytoriach okupowanych, ale to co najwyżej połowa historii.

„Nie jesteśmy polityczni”

Na Bliskim Wschodzie wszystko poszło źle.

Jest taki dom w Betlejem, w którego kuchni zawsze coś się gotuje.

Nasz sklep jest jedynym na starym mieście w Hebronie, który prowadzi kobieta. Dla mężczyzn stąd mój widok jest wciąż bardzo dziwny – mówi mi Leyla.

Czy Netanjahu wyobraża sobie, że jest Churchillem, żeby pouczać amerykańskiego prezydenta?

Do Betlejem docieram o trzeciej w nocy. Szczęśliwa, że udało się przejść kontrole. Szczęśliwa, że mogłam wrócić.

Mówi Saleh Hijazi, współautor raportu Amnesty International „Rodziny pod gruzami”.

Za spektaklem przemocy, z napaściami osadników na Palestyńczyków i spaleniem 16-letniego chłopaka żywcem włącznie, kryją się dyplomatyczne porażki ekipy Netanjahu.

Unia znajduje właśnie trzecią drogę, obok polityki „kija i marchewki”. Oby pozostała konsekwentna.

Narracja o bezbronnej Palestynie masakrowanej przez dużo potężniejszych Izraelczyków może działać na rzecz polityki Izraela.

Kamil Qandil, wolontariusz Polskiej Akcji Humanitarnej, Polak o palestyńskich korzeniach, opowiada, co przeżył w izraelskich aresztach i sądach. I o żalu do MSZ i PAH.

Odsyłając pracownika humanitarnego remontującego cysterny, Izrael strzela sobie w stopę – komentuje sprawę Kamila Qandila Jakub Majmurek.

Hamas może świętować. Pokazał swoją militarną siłę, a Izrael musiał pogodzić się z jego istnieniem.

Ostatnie wydarzenia w Strefie Gazy komentuje Michael Walzer z pisma „Dissent”.

16 listopada 2012. Mieszkańcy wioski Nabi Saleh na Zachodnim Brzegu protestują przeciwko izraelskiej okupacji. Wideorelacja Davida Reeba

Czy Izrael faktycznie powinien obawiać się atomowego ataku ze strony Iranu? Czy taki atak to tylko problem wyobrażony, która zakrywa problemy rzeczywiste? Tekst Immanuela Wallersteina.