Kraj

Rok 2017 w Krytyce Politycznej

Skończyliśmy 15 lat. Wydaliśmy „Anty-Edypa”. No i mamy też kilka innych sukcesów i zrealizowanych planów w minionym roku.

KrytykaPolityczna.pl

Rok 2017 był pierwszym rokiem działania strony KrytykaPolityczna.pl w nowej odsłonie. Przebudowaliśmy bebechy. Zmieniliśmy layout. Pożegnaliśmy się z logo Dziennik Opinii. Trochę pozmienialiśmy w sposobie pracy redakcji. Efekt jest taki, że pod koniec października podwoiliśmy czytelnictwo z roku 2016 (do końca roku stronę odwiedziło 2,3 razy więcej użytkowników niż rok wcześniej, wielkie dzięki!). Lista autorów, z którymi współpracujemy rozrosła się, a zdziwienie na twarzach tych, którzy przychodzą do redakcji o 18 i widzą, że wychodzimy do domu, jest bezcenne.

Nowa lewa strona ma rok

W roku 2017 pisaliśmy:

– o postulatach programowych SLD, które mało kogo obchodziły, a którym Jakub Majmurek się na serio przyjrzał, za co i tak zostaliśmy skrytykowani, bo obrazek się fanom SLD nie spodobał;

– o tym, że Sztuka kochania jest fajnym filmem, ale przypominanie dziś książki bez żadnej krytycznej refleksji, to chyba nie najlepszy pomysł;

– o tym, że praca zabija wasze związki, nie ma sensu. I jeszcze dużo innego zła wam wyrządza. Jak nie wiemy, czym zacząć w poniedziałek, wyciągamy z rękawa kolejny tekst o pracy;

– Beata Siemieniako pytała: Politycy, co zrobiliście, żeby losu Jolanty Brzeskiej nie podzieliła kolejna emerytka?. Tak, o reprywatyzacji, też pisaliśmy;

– i o pracownicach seksualnych. Ten temat wywołał sporo dyskusji… środowiskowych;

– o roku Trumpa: Dawid Krawczyk przywiózł z USA kilka smacznych reportaży opowiadających o tym, kim są wyborcy Trumpa;

– no i o opozycji oczywiście. Narzekaliśmy trochę, ale w sumie szukaliśmy i szukamy jakiś dobrych rozwiązań dla niej. Michał Sutowski zaproponował w kwietniu, żeby porzucić pomysł „zjednoczonej opozycji” i podzielić się na lewice i liberałów. Nadal uważamy, że ma to sens.

Ponadto nakręciliśmy reklamę z Jezusem. Była to jednorazowa akcja. Jednorazowo udało nam się wkurzyć sporo ludzi.

Najczęściej czytane 2017

czytaj także

PoliticalCritique.org

W roku 2017 dużo nowego wydarzyło się w naszym międzynarodowy serwisie – PoliticalCritique.org.

Trochę ponad dwa lata temu, wspólnie z zaprzyjaźnionymi redakcjami z Europy Środkowo-Wschodniej odpaliliśmy anglojęzyczną stronę. Mogliście znaleźć tam komentarze, wywiady, reportaże i analizy najważniejszych wydarzeń politycznych z regionu. W minionym roku dalej dostarczaliśmy codziennej dawki świeżych, wciągających materiałów, które docierały dalej niż przetłumaczone na angielski nagłówki prorządowych mediów. Relacjonowaliśmy robotnicze strajki w słowackiej fabryce Volkswagena, publikowaliśmy analizy czeskich wyborów parlamentarnych, pisaliśmy o narkotykach na Węgrzech, Eurowizji w Kijowie i tłumaczyliśmy zagranicznym czytelnikom Polskę (nie spodziewaliśmy się, że będzie to przyspieszony kurs z demontażu sądownictwa).

W tym roku do naszego hubu redakcji z Węgier, Czech, Ukrainy i Słowacji dołączyło kilkanaście nowych tytułów. Krytyka Polityczna rozpoczęła współpracą z siecią European Alternatives, która wzbogaciła nasz międzynarodowy serwis o perspektywę z Południa i Zachodu Europy. Kiedy dzisiaj publikujemy tekst na Political Critique czytają go redakcje z Włoch, Niemiec, Wielkiej Brytanii, Grecji, Białorusi i Czech, wybierając do swoich krajowych wydań najciekawsze materiały na tematy, o których raczej nie przeczytacie w newsletterach agencji prasowych.

Co to za tematy? Saša Uhlová, znakomita czeska reportażystka, zatrudniła się na fermach kurczaków należących do nowego premiera Czech, Andreja Babisza. Brud, smród i wyzysk. Iason Athanasiadis opowiedział obrazami o poranionym historią Tunisie. Elena Chiorean z Rumunii opublikowała reportaż o pracy w bukaresztańskich call center. A Alma Lily Rainer, czeska artystka pokazała, „co ojciec wsadzał jej do waginy”.

 

Wydawnictwo Krytyki Politycznej

W 2017 roku ukazało się 31 nowych książek oraz 10 dodruków.

Chcielibyśmy napisać o wszystkich, ale ograniczeni ilością znaków podsumujemy:

– ukazał się długo wyczekiwany Anty-Edyp. Kapitalizm i schizofrenia Félixa Guattaria Gillesa Deleuza;

– wyszły książki naszych redakcyjnych kolegów – reportaż o wojnie Pawła Pieniążka Wojna, która nas zmieniła oraz wywiady Michała Sutowskiego o Polsce Kaczyńskiego – Rok dobrej zmiany oraz książka naszej publicystki Beaty Siemieniako Reprywatyzując Polskę. Historia wielkiego przekrętu;

– ukazało się wydanie specjalne naszego bestselleru, który dotychczas sprzedał się w 50 tys. egzemplarzy, Zakonnice odchodzą po cichu Marty Abramowicz, wzbogacone o rozdział Echa oraz zdjęcia ze spektaklu, który powstał na podstawie książki;

W 2017 roku ukazał się pierwszy numer „Krytyki Politycznej” sfinansowany przez Was – zatytułowaliśmy go Znudzeni, zmęczeni, wściekli. W 45. numerze KP, balansując między ADHD a syndromem wypalenia, zajmujemy się kryzysem dzisiejszej demokracji liberalnej. Czy jest nad czym płakać i czy faktycznie warto ją ratować? Co robić, jak żyć? Na rok 2018 zaplanowaliśmy trzy kolejne numery pisma – wytrwale nad nimi pracujemy.

W 2017 roku opublikowaliśmy również we współpracy z ateńską Avtonomi Akademia i documenta 14 specjalny numer pisma w języku angielskim. W nieoczywisty sposób łączymy w nim tematy edukacji i „kryzysu uchodźczego” – czego możemy nauczyć się od uchodźców?

Zainicjowaliśmy serię krótkich esejów w ramach której ukazały się Co to jest populizm? Jana-Wernera Müllera oraz Europejska wojna domowa Ulrike Guérot.

Nasz sklep internetowy rozwija się nieustannie. Tegorocznymi hitami sprzedażowymi był Obcy we własnym kraju. Gniew i żal amerykańskiej prawicy Arlie Russell Hochschild i znane wam już Ma być czysto Anny Cieplak oraz Prześniona rewolucja Andrzeja Ledera.

Nasze książki zdobywały nominacje i nagrody. Najbardziej uhonorowana została powieść Anny Cieplak Ma być czysto – Nagroda Conrada za najlepszy debiut literacki, Nagroda Literacka im. Witolda Gombrowicza, nominacja do Paszportów Polityki, Nagrody Literackiej Gdynia, Nagrody Stypendium im. Stanisława Barańczaka oraz zwyciężyła w plebiscycie „Radiowego Domu Kultury” Trójki na książkę roku.

Marcin Napiórkowski za Powstanie umarłych. Historię pamięci 1944-2014 otrzymał Nagrodę Rektora Uniwersytetu Warszawskiego oraz był nominowany do Nagrody im. Jana Długosza, Nagrody Historycznej im. Kazimierza Moczarskiego oraz Nagrody Złotej Róży.

Marta Abramowicz została nominowana do nagrody Okulary Równości 2017 – za oddanie głosu tym, które milczały przez wieki – za książkę Zakonnice odchodzą po cichu.

Dominika Dymińska została nominowana do Nagrody Literackiej Nike za Danke.

Byliśmy na Targach Książki w Białymstoku, Warszawie, Krakowie, Katowicach, Wrocławiu, we Frankfurcie. Na Historycznych Targach Książki w Warszawie, Imieninach Jana Kochanowskiego, OFF Festiwalu i Literackim Sopocie.

Instytut Studiów Zaawansowanych

Był to bardzo udany rok dla prowadzonego przez Krytykę Polityczną Instytutu Studiów Zaawansowanych, który w październiku 2017 roku obchodził pięciolecie działalności. Serdecznie sobie gratulujemy!

Regularne seminaria prowadzili u nas Przemysław Czapliński, Andrzej Leder, Barbara Markowska, Sławomir Sierakowski, Rafał Woś, Zygmunt Borawski. W formule seminariów badawczych zajmowaliśmy się bieżącymi sprawami istotnymi dla sfery publicznej, zarówno w kontekście krajowym, jak i międzynarodowym, przygotowując serię Analiz ISZ poświęconych takim tematom jak wydarzenia Czarnego Protestu, konsekwencje reformy edukacji, wybór Donalda Trumpa a kwestie genderowe, skutki społeczne programu 500+ czy wzmożenie aktywności społeczeństwa obywatelskiego w Polsce.

Nam się zaczęło pod dupą palić… Kim są organizatorki czarnego protestu?

Publiczność Instytutu uczestniczyła w dwóch konferencjach – zorganizowanej wiosną 3. Konferencji Kultura i rozwój poświęconej relacjom pomiędzy kulturą a rozwojem społecznym i gospodarczym, podsumowującą kilkuletni program badań i seminariów w Instytucie oraz przygotowanej w drugiej połowie roku Konferencji East Matters, z przewodnim tematem kryzysu demokracji liberalnej w krajach Europy i poza nią.

W 2017 roku otworzyliśmy nowy rozdział w działalności edukacyjnej Instytutu inaugurując program Studium Kultury Społecznej, adresowany do osób zajmujących się projektami społecznymi i artystycznymi, zainteresowanymi praktykami kulturalnymi o charakterze uczestniczącym, oddziałującym wspólnotowo, wpływającym na rzeczywistość społeczną.

W serii Zeszyty Instytutu ukazały się dwie kolejne pozycje: Klasy w Polsce. Teorie, dyskusje, badania, konteksty pod redakcją Macieja Gduli i Michał Sutowskiego oraz Ekonomia polityczna „dobrej zmiany” pod redakcją Michała Sutowskiego.

Rok zakończyliśmy publikacją Raportu Dobra zmiana w Miastku. Neoautorytaryzm w polskiej polityce z perspektywy małego miasta opracowanego przez zespół pod kierownictwem Macieja Gduli, na podstawie badania klasy ludowej i średniej w niewielkim mieście województwa mazowieckiego, gdzie przytłaczające zwycięstwo wyborcze odniosło Prawo i Sprawiedliwość. Tak więc końcówka 2017 roku minęła nam pod znakiem poszukiwania nowych pomysłów na rychłą polityczną lepszą zmianę.

Neoautorytaryzm, a nie populizm. Skąd się wzięła „dobra zmiana”

Projekty, sieć ekspertek i aktywistów KP

Od 15 lat staramy się zmieniać język i sposób, w jaki postrzegamy różne kwestie, wrzucamy nowe tematy do debaty i wybijamy nieoczywistości w myśleniu – poprzez publikacje w naszych magazynach internetowych czy Wydawnictwie. Wcześniej często te kwestie analizujemy w ISZ. Nie udałoby nam się jednak zdziałać wiele bez stałej łączności z bazą – bez naszej sieci ekspertek i aktywistów w Polsce i na świecie. Bez osób, które myślą podobnie, ale mają też ciekawy ogląd innych spraw, diagnozują w inny sposób wyzwania czy nowe lewicowe trendy w polityce. Dzielą się z nami swoją wiedzą, ale też działają z nami, realizując różne projekty społeczne i kulturalne. W czerwcu z tej okazji mieliśmy małe przyjęcie urodzinowe pod wspólnym z 45. numerem pisma „KP” hasłem – Znudzeni, zmęczeni, wściekli. Ania Cieplak na corocznym spotkaniu sieci KP, które odbyło się w kwietniu w Gdańsku, zrobiła nam parogodzinny warsztat. Wyszło nam w nim, że to jednak wciąż chęć działania i wspólnego zmieniania trzyma nas w organizacji.

Nasza sieć ekspertek i aktywistów to już wyspecjalizowana ekipa, w różnych miastach Polski i Europy organizuje spotkania: wokół publikowanych książek, na palące problemy lokalne, organizuje pokazy filmów czy wystawy. Profesjonalnie prowadzą swoje niezależne organizacje pozarządowe, z sukcesem zdobywają środki i wsparcie innych osób do realizacji własnych pomysłów. I tak, w Łodzi kolejny raz byliśmy głównym organizatorem obchodów rocznicy wybuchu Rewolucji 1905 roku. W Gnieźnie kontynuujemy rozważania w cyklu Duchy transformacji – zastanawiamy się, jak zmiana ustrojowa wpłynęła na przestrzeń wspólną i urbanistykę miast, zorganizowaliśmy wystawę ukazującą różne pokolenia lokalnych działaczy opozycyjnych czy też przyznaliśmy nagrodę w ramach festiwalu filmów Offeliada (coroczne wyróżnienie dla filmu zaangażowanego społecznie). W Ostrowcu Świętokrzyskim jako Stowarzyszenie Nie z tej bajki zorganizowaliśmy chyba już 10. odsłonę wystawy nieskończonego projektu artystycznego Tomasa Rafy – pokaz zdjęć i wideo dokumentujących narastające tendencje nacjonalistyczne w Europie Środkowo-Wschodniej.

W Warszawie od 10 lat razem z Mariuszem Kurcem, naczelnym magazynu „Replika” i krytykiem filmowym Bartoszem Żurawieckim prowadzimy Klub Filmowy LGBT, prezentujący najciekawsze dzieła w historii kina poświęcone sytuacji osób nieheteronormatywnych. W ramach kontynuacji i wdrażania wiedzy wypracowanej na seminariach ISZ Kultura i rozwój prowadziliśmy projekt FSO – Fabryka Sensów Osobistych, wspólnie z grupą studentów i badaczek przeprowadziliśmy rozmowy z osobami pracującymi w byłej fabryce samochodów, a rozmowy te złożyły się na powstanie specjalnego słuchowiska zaprezentowanego po raz pierwszy na terenie zakładów podczas spaceru akustycznego.

Kontynuujemy też przywracanie pamięci o zapomnianych formach przekazu – na przecięciu teatru dźwiękowego i słuchowiska. Przygotowaliśmy kolejne słuchowisko poświęcone okresowi XX-lecia międzywojennego w Polsce w reżyserii Michała Borczucha, Bartosza Dziadosza, Katarzynę Szyngierę, Jacka Sotomskiego, Dominika Strycharskiego, Marcina Cecko na podstawie tekstu Antoniego Słonimskiego Moja podróż do Rosji. Wyprodukowaliśmy też film fabularny artystki Katarzyny Górnej Sytuacja, która w Polsce się nie zdarzyła, futurystyczną wizję przybycia do Warszawy sytuacjonistów – przedstawicieli awangardowego ruchu z Paryża z maja 1968 roku, którzy w końcu wywołują 50 lat później strajk generalny.

Nie unikamy też ważnych rocznic. W tegorocznej edycji Festiwalu Kuronia zdecydowaliśmy się nie „męczyć” naszych odbiorców kolejny raz analizami bieżącej sytuacji politycznej. Rozważać, co się stało, że zgubiliśmy gdzieś ideały. Oddaliśmy po prostu głos samemu Jackowi Kuroniowi – na przygotowanych, okolicznościowych plakatach umieściliśmy cytaty, niezwykle aktualne i negatywnie oceniające upadek polskiej demokracji. Plakaty zawisły w pobliżu ważniejszych publicznych instytucji. Jesienią w ramach współpracy z europejską siecią domów debaty Time To Talk zastanawialiśmy się, co może być jeszcze dla nas inspirujące w ideałach Rewolucji Październikowej sto lat później.

Prowadzimy kampanię na rzecz reformy międzynarodowej polityki narkotykowej i zmianę prawa czy podjęcie działań w duchu redukcji szkód, z poszanowaniem praw człowieka, opartych o dowody naukowe. Jak co roku byliśmy obecni w Wiedniu podczas marcowej sesji Komisji ds. Środków Odurzających. Przed takimi spotkaniami wspólnie z innymi organizacjami i grupami odbywają się spotkania z przedstawicielami rządowymi, wręczane są postulaty strony społecznej, które najczęściej znajdują odzwierciedlenie w oficjalnym stanowisku Polski. Przygotowujemy do publikacji kolejne materiały edukacyjne, tym razem we współpracy ze Społeczną Inicjatywą Narkopolityki, metodykę i scenariusze lekcji, które powinny być prowadzone w szkołach w ramach działań profilaktycznych. Jednym z istotnych aspektów kampanii jest prowadzenie internetowego serwisu narkopolityka.pl, części KrytykaPolityczna.pl, który przybliża odbiorcom najnowsze fakty z międzynarodowej i polskiej polityki narkotykowej czy stanu badań lub uwarunkowań kulturowych wokół substancji psychoaktywnych.

Wspólnie z innymi organizacjami (Centrum Daszyńskiego, Global.Lab, Ośrodkiem Lasalle’a, Fundacją ICRA, Fundacją Amicus Europae, Fundacją Eberta) przygotowaliśmy kilkumiesięczne szkolenie w ramach pierwszej edycji Akademii Demokracji Socjalnej dla przyszłych polityczek i polityków lewicy. W comiesięcznych warsztatach wzięła udział kilkudziesięcioosobowa grupa akademiczek, związkowców, aktywistek miejskich, lokalnych polityków, którzy uczyli się, jak budować partie i sojusze polityczne w duchu ideałów współczesnej lewicy i w odpowiedzi na globalne wyzwania. Za jakiś czas, jesteśmy przekonani, zobaczycie ich na listach wyborczych.

Zorganizowaliśmy we współpracy z Fundacją „Nie lękajcie się” oraz Fundacją im. Kazimierza Łyszczyńskiego Międzynarodową Konferencję na Rzecz Przeciwdziałania Pedofilii w Kościele. Patronem konferencji był Rzecznik Praw Obywatelskich. Wśród gości zagranicznych znaleźli się aktywiści, ekspertki i przedstawicielki ofiar z USA, Peru, Niemiec, Wielkiej Brytanii, Argentyny, Chile i Meksyku.

W październiku 2017 roku minęła druga, bardzo smutna dla Krytyki Politycznej, rocznica śmierci naszego kolegi Konrada Pustoły. Kontynuujemy, wspólnie z Fundacją Nowych Działań, przyznawanie stypendium jego pamięci dla fotografów społecznie zaangażowanych w swojej twórczości, które ma pomóc im w dalszym rozwoju. W tym roku stypendium otrzymał Tytus Szabelski.

Stypendium Pamięci Konrada Pustoły dla Tytusa Szabelskiego

Cieszyn

Na przełomie 2016 i 2017 roku zdołaliśmy wyremontować i otworzyć nową siedzibę Świetlicy Krytyki Politycznej Na Granicy po tym, jak władze lokalne nie przedłużyły umowy najmu ze wszystkimi pozarządowymi najemcami poprzedniej lokalizacji przy ul. Zamkowej 1 w dawnym budynku granicznym.

Nie rozpamiętując niesprawiedliwej przeszłości zajęliśmy się tym, co dla nas najważniejsze, czyli pracą z lokalną społecznością. Już wczesną wiosną udało się powrócić do regularnych spotkań kierowanych do dzieci i młodzieży: korepetycji dla dzieci mających problemy z nauką prowadzone przez wolontariuszy, warsztatów literackich dla młodzieży, warsztatów z edukacji kulturalnej i teatralnych dla dzieci.

Dla starszych mieszkańców Cieszyna zaoferowaliśmy spotkania literackie, debaty, pokazy filmów (w tym w ramach Objazdowego Festiwalu Watch Docs), koncerty, warsztaty. A przede wszystkim wydarzenia otwarte i artystyczne w całości przygotowane przez dzieci ze świetlicy: spektakle teatralne (Bele dzianin, Opowieści dzieci z Przykopy, Drzewostan, który powstał po wyjeździe kolonijnym dzieci do Puszczy Białowieskiej), czytanie performatywne.

 

W związku ze zmianą lokalizacji Świetlicy, dotychczasowa Głęboka Fest ewoluowała w Święto Cieszyńskiej Wenecji.

Zespół Świetlicy zainicjował też prace grupy Śląskiej Sieci Aktywistów – akademików, ekspertek i działaczy z województwa śląskiego na temat tego, jak będzie wyglądać stan poszczególnych aspektów jego funkcjonowania w roku 2030, np. edukacja, transport. W ramach prac odbył się m.in. kongres organizacji i grup aktywistycznych w Cieszynie czy regularne debaty tematyczne, angażujące też lokalnych polityków.

Trójmiasto

Przez cały rok w Świetlicy KP w Trójmieście odbył się szereg formalnych i nieformalnych spotkań, mających na celu integrację środowiska, wymianę doświadczeń, omawianie bieżących wydarzeń i planowanie kolejnych. Współorganizowaliśmy wiele ważnych wydarzeń kulturalno-społecznych: Manifę 2017, III Trójmiejski Marsz Równości, 2. Gdański Tydzień Demokracji, Maraton Pisania Listów Amnesty International, czy Międzynarodowy Festiwal Literacki Sopot. W naszej trójmiejskiej przestrzeni regularnie spotykały się też formalne i nieformalne grupy, działające na rzecz otwartego, sprawiedliwego społeczeństwa, m.in. Ruch Sprawiedliwości Społecznej, Dziewuchy Dziewuchom, Lepszy Gdańsk.

Miłość! Nie Wojna. III Trójmiejski Marsz Równości

czytaj także

W Świetlicy zorganizowaliśmy liczne wydarzenia aktywizujące społecznie i kulturalnie mieszkańców Trójmiasta. W ramach projektu Klub Sąsiedzki zorganizowane zostały cykle tak różnorodnych spotkań, jak zajęcia ruchowe – joga i nordic walking, warsztaty psychologiczne dla seniorów Trening Pamięci, próby amatorskiego Chóru TAK, czy pokazy kina zaangażowanego. Jednym z sukcesów Chóru TAK był występ podczas lipcowych protestów pod sądem rejonowym w Gdańsku, który dał mu medialny rozgłos i pobudził protestujących do głośnego wyrażania sprzeciwu. Ważnym zadaniem Świetlicy była również działalność na rzecz poprawy dobrostanu grup mniejszościowych, ze względu na ich częste wykluczenie z debaty publicznej, w związku z tym część wydarzeń organizowanych było dla środowisk LGBT czy imigrantów lub przy ich współpracy (m.in. Piknik Tęczowych Rodzin, czy Piknik Sąsiedzki włączający imigrantów). W Świetlicy od lat można też skorzystać z bezpłatnej pomocy radcy prawnego.

GW: Chór TAK to fenomen gdańskich protestów

Kładziemy również duży nacisk na promocję czytelnictwa, zainicjowałyśmy szereg spotkań z autorkami książek, spotkania dyskusyjne ze specjalistami o książkach na tematy ważne społecznie, np. Uniwersytet Krytyczny Głosem Kobiet – feministyczne w duchu dyskusje prowadzone przez autorki i ekspertki o istotnych dla kobiet kwestiach, poruszanych w literaturze kobiecego autorstwa.

W ostatnim kwartale roku została otwarta w Świetlicy ogólnodostępna, nowa przestrzeń – Miejsce Pracy Twórczej, gdzie można w skupieniu wykonać swoje zadania, korzystając z bezpłatnego Wi-Fi i bogatej oferty czytelni.

Współpraca międzynarodowa

Krytyka Polityczna współpracuje z międzynarodowymi sieciami i ruchami poprzez realizację wspólnych projektów i kampanii, uczestnicząc w formalnych sieciach, czy też reprezentując nasz region na różnych wydarzeniach akademickich i kulturalnych.

Długofalowa współpraca realizowana jest m.in. przez współpracę z European Cultural Foundation, sieć Time to Talk, nieformalne ruchy aktywistyczne i inicjatywy grassrootowe. Rozwijamy współpracę z European Alternatives. Na przykład wspólnie poszukujemy rozwiązań, jak nie dopuszczać do nadużyć prawa europejskiego względem osób migrujących w ramach EU (obywateli i tych przebywających tu czasowo). Spotykamy się w ramach realizowanych projektów, uczymy od ekspertów i zastanawiamy się, jak tę wiedzę przekazać dalej.

Bardzo istotne dla Krytyki Politycznej jest podtrzymywanie współpracy z aktywistami i instytucjami z regionu Europy Środkowo-Wschodniej. Od lat wspieramy Centrum Badań nad Kulturą Wizualną w Kijowie w Ukrainie. Grupa aktywistów, akademiczek i artystów zdołała ustanowić żywe centrum do działań kulturalnych i debaty politycznej. Zespół centrum reaguje na bieżące wydarzenia i aktywnie przygląda się procesom zachodzącym we współczesnym świecie. W tym roku zorganizował drugą edycję Kijów Biennale, docenionego przez międzynarodowe grono krytyków sztuki za ciekawe ujęcie kwestii obecności architektury modernistycznej w mieście.

W ramach współpracy regionalnej z redakcjami mediów i dziennikarkami w sierpniu w Cieszynie zorganizowaliśmy warsztat międzynarodowej platformy medialnej PoliticalCritique.org, w którym udział wzięli redaktorzy m.in. z Polski, Ukrainy, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Wielkiej Brytanii, Włoch.

Fotorelacja: Central and East European Agora 2017

Zorganizowaliśmy w Cieszynie czwartą edycję międzynarodowego spotkania Agora Europy Środkowo-Wschodniej. To międzynarodowe spotkanie aktywistów społecznych, działaczy organizacji pozarządowych zaangażowanych w różne formy partycypacji obywatelskiej oraz nowo powstające ruchy społeczne a także dziennikarzy obywatelskich. W spotkaniu w roku 2017 udział wzięło prawie 150 osób z 21 krajów. Obok uczestników z Polski, Ukrainy, Rosji oraz innych krajów Europy Środkowo-Wschodniej (m.in. Czechy, Słowacja, Węgry, Chorwacja, Mołdawia), w spotkaniu uczestniczyli aktywiści z Niemiec, USA, Włoch, Francji, Szwecji i Hiszpanii. Agora Europy Środkowo-Wschodniej wyrosła z potrzeby integracji środowisk aktywistycznych regionu i rozpoznania wagi tworzenia przestrzeni do wspólnej debaty nad problemami społeczno-politycznymi. Krytyka Polityczna od lat działając w Polsce i poza granicami tworzyła wokół siebie sieć organizacji i społeczników. Uczestnictwo w wielu sieciach organizacji pozarządowych oraz spotkaniach aktywistów pozwoliło nam nie tylko rozbudowywać sieć kontaktów, ale też wspierać inne organizacje w budowie ich sieci kontaktów.

Ekspertki i aktywiści KP odwiedzili również wiele organizacji i krajów, szczególnie w regionie Europy Wschodniej, ale także Grecji, Niemiec, państw Bałkańskich w celu nawiązania współpracy i potencjalnego sieciowania działań w przyszłości. Międzynarodowe spotkania są dla nas inspiracją, zmuszają do spojrzenia z zewnątrz na sytuację społeczno-polityczną w Polsce i w regionie.

Posłowie

Stowarzyszenie im. Stanisława Brzozowskiego współpracuje stale z kilkudziesięcioma instytucjami kultury i organizacjami społecznymi o zasięgu ogólnopolskim i międzynarodowym, a także organizacjami działającymi na rzecz lokalnych społeczności.

Staramy się zmieniać świat na taki, w którym nierówności maleją, a budżety partycypacyjne rosną!

Myślimy też, jak poprawiać swoje działania, zmieniamy się, szkolimy się i modernizujemy, nie tylko technologicznie. W trudniejszym okresie dla wszystkich organizacji pozarządowych, tych liberalnych i lewackich, zdecydowaliśmy się też bezpośrednio zwrócić do wszystkich czytelniczek i odbiorców naszych działań o wsparcie finansowe.

Wspieraj nas

Dziękujemy wszystkim przyjaciołom, partnerom i darczyńcom indywidualnym Krytyki Politycznej i Stowarzyszenia im. Stanisława Brzozowskiego!

__
Przeczytany do końca tekst jest bezcenny. Ale nie powstaje za darmo. Niezależność Krytyki Politycznej jest możliwa tylko dzięki stałej hojności osób takich jak Ty. Potrzebujemy Twojej energii. Wesprzyj nas teraz.

Zamknij