Jak wszędzie w Polsce, także w warszawskiej kulturze instytucje buduje się na niskopłatnej pracy i wyzysku kobiet. Rozmowa ze współautorem raportu „Pełna kultura – puste konta”.
Polscy poszukiwacze żydowskiego złota
To nie były incydenty, ale proceder, który, niemal na masową skalę, trwał przez lata.
Chada feat. Woś – „PDW (Piketty Do Więzienia)”
Nie trzeba być fanem muzyki Chady, by zechcieć uwierzyć w jeden z jego wersów: „Naprawdę jestem lepszy niż ta moja reputacja”. Film też mógłby być nieco lepszy.
636 lat samotności
Co wyszło z połączenia kaszubskich „Stu lat samotności” z „Tao fizyki”? Kinga Dunin czyta „Kota niebieskiego” Martyny Bundy, „Stramera” Mikołaja Łozińskiego i „Najlepiej dla wszystkich” Petry Soukupovej.
Graeber: Praca bez sensu, praca bez wartości
Im bardziej czyjaś praca pomaga i przynosi korzyść innym i im więcej wartości społecznej wytwarza, tym mniej pieniędzy otrzymuje jej wykonawca – fragment książki Davida Graebera.
„Pogromy? To nie Polacy robili to Żydom, to komuniści”
Piotr Forecki o retoryce wtórnego antysemityzmu w III RP.
Komu potrzebna sterowana przez smartfona żarówka?
Internet nie jest ani dobry, ani zły. To po prostu kolejna płaszczyzna sporu między siłami demokratycznymi i niedemokratycznymi. Rozmowa z Michałem R. Wiśniewskim.
Czy Dariusz Nowacki jest Januszem L. Wiśniewskim krytyki literackiej?
Literatura pisana przez kobiety, proza kobieca, wymaga długiego tłumaczenia: a co to, a dlaczego, czym się wyróżnia. Z tą pisaną przez mężczyzn, przeważnie o mężczyznach, jest inaczej.
„Nieplanowane” − antyaborcyjne kłamstwa na ekranach kin
1 listopada do kin wszedł film „Nieplanowane”, eksport amerykańskiej propagandy antyaborcyjnej.
To NIE JEST genialny spektakl [o „Capri – wyspie uciekinierów” Krystiana Lupy]
Ale była to porażka z gatunku pięknych. Jolanta Nabiałek o najnowszym spektaklu Krystiana Lupy w warszawskim Teatrze Powszechnym.
Jak powinna się zachowywać ofiara gwałtu, żeby jej uwierzono?
Czy może plątać się w zeznaniach? Może być zniecierpliwiona przesłuchaniami? Mieć za sobą trudne przejścia?
Trzy filmy z popękanej Polski
„Mowa ptaków” Xawerego Żuławskiego, „Boże Ciało” Jana Komasy i „Supernova” Bartosza Kruhlika układają się w ciekawą opowieść o głęboko podzielonej Polsce, niezdolnej dojść do ładu z samą sobą.