Krytyka Polityczna✊ Największy lewicowy dziennik w Polsce

Wreszcie jest – nowa strona Krytyki Politycznej. Jest szybsza, bezpieczniejsza, bardziej multimedialna i ciekawa waszego zdania. Ale layout strony to nie jedyna zmiana.

W połowie kadencji parlamentarna lewica jest głęboko podzielona. Czy Nowa Lewica i Razem znajdą wspólną drogę, czy czeka je los z 2015 roku?

„Masz intelekt jak pudełko po butach” – przeczytała o sobie pracowniczka jednej z miejskich spółek w Kędzierzynie-Koźlu.

Jeśli jesteś Ukraińcem i poproszono cię o komentarz do mediów, nie ma nic głupszego niż próba bycia oryginalnym.

Polski mężczyzna klei wizję siebie jako niezłomnego obrońcy kobiet, podczas gdy w rzeczywistości jest po szyję zanurzony w lęku.

Trump najpierw potraktował sojuszników z buta, a teraz oczekuje od nich lojalności. Ograniczenie zależności od chińskiego eksportu byłoby jednak dobre samo w sobie. UE powinna dołączyć do USA, ale na swoich zasadach.

Żadne słowa padające z ust czeskich polityków nie wywołują takiego przerażenia jak „stanowiska obejmą eksperci”.

Sprawdzamy zarzuty Izraela wobec flotylli Sumud. Ile pomocy humanitarnej było na łodziach i czy ich zatrzymanie przez Izrael oznacza porażkę?

Z perspektywy CIA interwencja w Indonezji była sukcesem. Wymieniono reżim na bardziej prozachodni, rozbito komunistów i zadbano o interesy amerykańskich koncernów, unikając szkód wizerunkowych.

Nawrocki nie wdaje się w żadne pyskówki partyjne, i co najważniejsze – współpracuje po cichu z Tuskiem. Ten brak wymiany ognia między prezydentem a premierem stawia tego pierwszego w oczach wyborców w rzędzie polityków poważnie myślących o Polsce.

Francja znajduje się w pierwszej dziesiątce krajów o najwyższych nierównościach społecznych na świecie.

Aborcja coraz trudniej dostępna, a nastolatki dostają pieniądze za urodzenie dziecka – oto pomysł Rosji na kryzys demograficzny.

W PiS rozpoczęła się walka o sukcesję. Frakcja przeciwna Morawieckiemu wycina jego ludzi i próbuje odsunąć byłego premiera od ucha prezesa. Nie ma się z czego cieszyć, bo to znak, że PiS skręca jeszcze bardziej w prawo.

W gorącym, politycznie naładowanym lecie 2025 roku flaga św. Jerzego stała się orężem ekstremistów z prawicy, „dumnych ze swojej historii, wolności i osiągnięć”.

Gaza nie jest „daleko” – to papierek lakmusowy naszej cywilizacji.

W „Jednej bitwie po drugiej” Paula Thomasa Andersona aktywiści uwalniają migrantów, w „Eddington” Ariego Astera radykalizują się nastolatki. Oba filmy mówią coś ważnego o współczesnym świecie.

Miłość przestała być projektem społecznym, a stała się jednym z wielu wyborów. Młode kobiety odkrywają, że niezależność bywa bardziej satysfakcjonująca niż związek.

On twierdzi, że jest niezrównoważona psychicznie, histeryzuje, ona jest coraz bardziej „nierównoważona”. Wszyscy to widzą – sympatyczny mężczyzna, urocze dziecko i ona, wariatka, zawsze skwaszona jędza. Jak się ta bajka kończy?

Bez poparcia religijnie motywowanego elektoratu prawica w Polsce miałby duży problem z wygraniem jakichkolwiek wyborów.