Miasto

Pornografia i nowoczesność | Porno 2.0: między techno-optymizmem i pesymizmem

Uniwersytet Krytyczny

Uniwersytet Krytyczny | Pornografia i nowoczesność | Porno 2.0. Dyskusje o pornografii między techno-optymizmem i pesymizmem

Prowadzenie: Jakub Dymek

19 marca, środa, godz. 19.00
Krytyka Polityczna, ul. Foksal 16, II p., Warszawa

Rewolucja technologiczna (w dzisiejszym kształcie bardziej postulowana, niż realna) odciska swoje piętno i kształtuje debaty o wszystkim, od kształtu demokracji, przez zdrowie, po seks. I oczywiście pornografię, której rzekomo jest więcej niż kiedykolwiek, jest gorsza i dawno już przekroczyła najdalsze granice, które sama kiedyś wyznaczała – a to wszystko „bo pojawił się Internet”.

Symptomatyczne więc, że dyskusje o „naprawie” czy „reformie” pornografii skupiają się nie na warunkach pracy w seksbiznesie i nawet nie na nowych strategiach (re)prezentacji seksu, a na rozwiązaniach technologicznych. Rzekomo uratować mają nas nowe „społecznościowe” strony porno , więcej elektronicznych gadżetów, edukacja seksualna on-line – wszystkie z tych projektów, choć zawierają w sobie obietnicę czegoś nowego, bardziej równościowego i lepszego, skrywają poważniejszy problem: uzależnienia od samej technologii. Nie w sensie nałogu, ale w sensie polegania na niej, jak gdyby to w złej dystrybucji bitów, niesprawnych algorytmów i za krótko działających wibratorach leżał problem „złego” porno, który rzekomo technologia ma za nas rozwiąząć. Takie postawienie sprawy wypycha poza horyzont perspektywę reformy każdej innej, niż technologiczna, sieciowa, nowo-medialna.

Ale skąd się w ogóle wzięło i o czym faktycznie mówi nam postawienie pornografii w klinczu między technofobią i skrajnym optymizmem? O tym porozmawiamy na pierwszym spotkaniu II semestru.

_____

Jak pornografia wiąże się z dwoma kluczowymi dla współczesnej polityki pojęciami: liberalizmem i nowoczesnością? To główne pytanie, na które postaramy się odpowiedzieć w ramach cyklu „Pornografia i Nowoczesność”. Drugi semestr to achronologiczna historia seksu, technologii i mediów – zawierająca się w pytaniu o to, czy naprawdę plus ça change…? „Im więcej się zmienia, tym bardziej jest tak samo” w odniesieniu do historii pornografii w zachodniej nowoczesności to kwestia zmieniających się nadziei recept, fal paniki i chwilowego poczucia komfortu, rewolucji i kontrrewolucji które doraźnie zmieniają wiele – ale na dłuższą metę nic. Bo – zaczynając od internetu, przez foliowe torby z wizerunkami rozebranych kobiet na gruzach Związku Radzieckiego, po projekcje seksualnych robotów w najdawniejszym science-fiction – tryby techno-seksualnej maszyny uruchomionej przez nowoczesną wyobraźnie przesuwały się w najmniej spodziewany sposób.

Jakub Dymek – absolwent kulturoznawstwa w ramach Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych UWr i Gender Studies Instytutu Badań Literackich PAN, studiował też nauki polityczne na University of North Carolina w Greensboro, w USA. W 2013 obronił z wyróżnieniem pracę „A case of Niqabitch. Performance, Politics and Pornografii”. W ramach swoich zainteresowań badawczych i pisząc dla „Dziennika Opinii” Krytyki Politycznej zajmuje się politycznością popkultury, sztuki, nowych mediów i porno.

Treści wykładów przeznaczone są dla osób pełnoletnich.

_____

Kolejne spotkania cyklu:
  2.04: Porno, prywatność, piractwo. Walki o pornografię i pieniądze w internecie
16.04: „Kochaj się jak gwiazda porno” – porno jako technologia siebie i eksperyment władzy
30.04: Porno-transformacja – pornografia, postkomunizm, peryferie po 1989
14.05: 
Seks/Obraz/Media – Porn studies i historie technologii

 

__
Przeczytany do końca tekst jest bezcenny. Ale nie powstaje za darmo. Niezależność Krytyki Politycznej jest możliwa tylko dzięki stałej hojności osób takich jak Ty. Potrzebujemy Twojej energii. Wesprzyj nas teraz.

Zamknij