W pewnym momencie byłam przekonana, że już nigdy do sztuki nie wrócę. I wydawało mi się, że jestem z tym pogodzona. Rozmowa z Katarzyną Górną przed jej wystawą w bytomskiej Kronice.

W pewnym momencie byłam przekonana, że już nigdy do sztuki nie wrócę. I wydawało mi się, że jestem z tym pogodzona. Rozmowa z Katarzyną Górną przed jej wystawą w bytomskiej Kronice.
„Bestia” Óscara Martíneza pokazuje, jak migranci zostali złapani w okrutną pułapkę: uciekają od jednej przemocy, by paść ofiarą kolejnej.
To właśnie jest Bestia, wąż, maszyna i potwór. Pociąg. Owiany legendami i cieszący się sławą krwawych historii.
W przeciwieństwie do komunizmu faszyzm żyje, a antykomunizm pełni rolę kordonu policyjnego ochraniającego jego pochód.
Dziecięca wyobraźnia nie jest taka słodka, jak chcielibyśmy ją widzieć. Kinga Dunin czyta „Rok, w którym nauczyłam się kłamać”, „Nikt nas nie upomni” i „Lato Adeli”.
Jolanta Nabiałek o spektaklu „Kino moralnego niepokoju” Michała Borczucha.
Polskość jako efekt pogryzienia przez trupy to całkiem fajna definicja. Kinga Dunin czyta „Gdzie jest prezydent?” Billa Clintona i Jamesa Pattersona oraz „Ale z naszymi umarłymi” Jacka Dehnela.
Nawet najbardziej przywiązane do rządów prawa państwo jest w stanie zniszczyć życie obywatelowi, który z różnych przyczyn znalazł się na jego celowniku.
Czy ostatnim pokoleniem, które czytało Marię Rodziewczównę, były nasze babki? I dla kogo ta twórczość może być ważna? Krzysztof Tomasik ogląda „Między ustami a brzegiem pucharu” w Teatrze Zagłębia.
Fragment książki Michała Danielewicza „Ford. Reżyser”, która właśnie ukazała się nakładem Wydawnictwa Krytyki Politycznej. Dziś w Warszawie spotkanie z autorem.
Czy Schetyna ma jakieś poglądy? Wizje przyszłości? Jakie są horyzonty jego politycznej wyobraźni?
Bez wątpienia fioletowo-różowa trucizna stała się symbolem tych, których nikt nie stara się zrozumieć.