Geloof in het plan. Waarom grijpen Amerikanen naar samenzweringstheorieën? [interview].

QAnon oferuje proste wyjaśnienie problemów, które trapią Amerykanów: nasz kraj i w ogóle świat są w porządku, ale złowrogie elity przejęły władzę. Jeśli je obalimy, zapanuje utopia – mówi Will Sommer, autor książki „Uwierz w Plan”.
Spotkanie wyznawców teorii QAnon w Północnej Karolinie w USA. Fot. Anthony Crider/Flickr.com

QAnon is een gemeenschap die in sommige opzichten op een spel lijkt - je kunt online op zoek gaan naar aanwijzingen voor samenzweringen. Er zijn veel redenen waarom mensen zich ermee inlaten, maar het is de moeite waard om te wijzen op de desillusie over het moderne Amerika," zegt Will Sommer, auteur van 'Believe in the Plan. Waar QAnon vandaan komt en hoe het Amerika verpest'.

This text has been auto-translated from Polish.

David Krawczyk: Onder de kiezers van Donald Trump in 2016 waren er die niet alleen naar de stembus gingen om een president te kiezen. Ze steunden hun strijder die zou zegevieren tegen een internationale pedofiele shaykh die kinderen ontvoert en hun bloed aftapt. Volgens deze complottheorie zou de shaykh geleid worden door Hillary Clinton. In welke samenzweringstheorie geloven ze nu, een paar maanden voor de volgende verkiezingen?

Will Sommer:De fundamenten van het complotdenken zijn sinds 2016 niet veel veranderd. De meeste theorieën zijn gebaseerd op de veronderstelling dat de wereld wordt beheerst door een mysterieuze, sinistere en machtige groep met snode bedoelingen, zoals de seksuele uitbuiting van kinderen, het zuigen van hun bloed en meer specifiek de extractie daaruit van adrenochroom, een afgeleide van adrenaline die de elite jeugd en zelfs onsterfelijkheid zou verschaffen, of het overspoelen van Amerika met immigranten. In 2024 kun je natuurlijk seizoensgebonden updates van deze theorieën zien; we hebben al gehoord dat de 'staat binnen de staat', of diensten, de moord op Trump zouden orkestreren, of dat een mysterieuze insiderregering Biden uit de race dwong.

Toen Trump met Hillary Clinton om het presidentschap streed, heerste Pizzagate - de theorie dat hooggeplaatste leden van de Democratische Partij, waaronder Clinton, ontvoerde kinderen vasthielden in de pizzeria Comet Ping Pong in Washington. Zullen we er dit jaar ook over horen? .

Niet waarschijnlijk, maar de essentie van de beschuldigingen daar - namelijk het idee dat Democraten satanische kindermisbruikers zijn - is nog steeds aanwezig in het publieke debat.

Waarom gaan zoveel van deze theorieën over pedofilie?

Omdat het een onderwerp is dat mensen emotioneert, veel meer dan alledaagse kwesties. Stel je voor dat je kiezers wilt mobiliseren door ze aan te bieden de belastingen te verlagen of wetgeving in te voeren om de CO2-uitstoot te verminderen. Stel je nu voor dat je hen vertelt: "Luister, de machtigste mensen ter wereld plegen misdaden tegen weerloze kinderen. Als we niets doen, zal niemand hen stoppen." Wat zal meer werken om te mobiliseren? Voorstanders van deze theorieën, vaak samengebracht op online fora, noemen zichzelf 'digitale soldaten' of het Leger van God. Ze krijgen een gevoel van missie, opwinding en het geloof dat ze deelnemen aan iets belangrijks. Je hoeft niet meer bij het leger te gaan of je leven te riskeren, je hoeft alleen maar verbinding te maken met internet en te posten over satanische samenzweringen van de Democratische Partij.

Er is geen tekort aan wendingen in de lopende verkiezingscampagne. De meest onverwachte gebeurtenis tot nu toe is de moord op Donald Trump.

De moord zelf werd inderdaad door niemand verwacht, maar hoe hij werd gebruikt was al niet moeilijk te voorspellen - meteen stormden Trump-aanhangers met samenzweringsdrang naar hun toetsenborden. Dit soort theorieën ontstaat altijd op basis van een gebeurtenis die moeilijk te bevatten is met het verstand, iets dat gewoon vreemd en ongewoon is. Voorbeelden van zulke gebeurtenissen zijn de pandemie of de verdachte dood van Jeffrey Epstein, een Amerikaanse financier en pooier die veroordeeld is voor het seksueel misbruiken van minderjarige meisjes. Epstein, die in 2019 in de gevangenis stierf, stond bekend om zijn connecties met een aantal van de meest invloedrijke mensen ter wereld, waaronder prins Andrew, Bill Clinton en Donald Trump.

Dit zijn, net als de moordaanslag op Trump, situaties waarin er inderdaad onbeantwoorde vragen zijn. Hoe is het mogelijk dat een moordenaar zo dicht bij een voormalige president staat? Voorstanders van samenzweringen kunnen zich niet neerleggen bij de onbekenden. Dus antwoorden ze op hun eigen manier: "Het moet gepland zijn. Joe Biden zit erachter, want hij en de satanisten in de Democratische Partij zouden er tenslotte het meeste baat bij hebben gehad."

En hoe reageerde u op het nieuws dat de kogel letterlijk millimeters van Trumps schedel af zwiepte?

Ik herinner me dat ik op dat moment aan het eten was en naar de X keek. Mijn eerste gedachte was: dit moet nep zijn, iemand moet de video hebben gegenereerd met behulp van kunstmatige intelligentie. Maar ik begon te scrollen en iedereen had het er gewoon over. Toen dacht ik weer dat deze gebeurtenis de toon zou zetten voor de hele campagne en dat Trump praktisch de overwinning kon uitroepen. Nu is het niet zo duidelijk. De staatsgreep vond een paar weken geleden plaats, sindsdien is er een eeuwigheid verstreken - de Democraten hebben kandidaat voor kandidaat verwisseld, de race naar het Witte Huis heeft een heel ander tempo aangenomen. We bevinden ons in zo'n tumultueuze tijd in de Amerikaanse politiek dat zelfs de moord nieuws was dat mensen slechts een paar dagen in vervoering bracht.

Republikeinen hebben veel moeite gedaan om een positieve mythologie op te bouwen rond de gebeurtenis en om foto's van Trump met een gebalde vuist zo lang mogelijk in het mediacircuit te houden. Dit is niet zo makkelijk als het lijkt. Het feit dat de moordenaar geen fanatieke Biden-aanhanger was, helpt hen niet. We weten niet veel over zijn politieke opvattingen. Aan de andere kant is het perfect terrein voor alle complotters, want zij kunnen deze leegte op hun eigen manier opvullen. Iemand vond informatie op het internet dat de moordenaar als jonge jongen had gespeeld in een reclamespotje voor een van de grote bedrijven in de financiële sector - de weg van dit feit naar de theorie dat hij toen door dit bedrijf werd gerekruteerd en, in opdracht van dit bedrijf, Trump probeerde te vermoorden, was kort.

Hillary Clinton is de heldin van honderden, zo niet duizenden van zulke ongelooflijke verhalen. Biden is volgens veel theorieën al lang dood en de man die we op tv zien is zijn dubbelganger. En Kamala Harris?

Zo'n rijk samenzweringsuniversum is er toch zeker nog niet rond Hillary Clinton? Harris wordt verondersteld deel uit te maken van dezelfde satanische cirkel die de wereld regeert, maar ze is meer een marionet in de handen van machtige figuren als George Soros en Bill Gates. Ze zit veel korter in de politiek dan de Clintons of Biden, ze heeft met haar carrière tot nu toe gewoon niet zoveel brandstof geleverd als haar voorgangers. Hoe dan ook, de samenzweringstheorieën over Biden zijn de laatste jaren afgezwakt. De belangrijkste beschuldiging tegen hem is zijn hoge leeftijd en slechte gezondheid - en dit zijn geen verzinsels, maar met het blote oog waarneembare feiten.

Donald Trump betwist de etniciteit van Kamala Harris - tijdens een bijeenkomst met zwarte journalisten zei hij dat de Democratische kandidate pas sinds kort zwart is en eerder alleen had toegegeven Indiaanse roots te hebben. Er zijn ook mensen die haar verkiesbaarheid in twijfel trekken door te suggereren dat ze niet in de VS is geboren. Een herhaling van entertainment - dezelfde beschuldigingen werden geuit tegen Obama..

Lang voordat hij president werd en betrokken raakte bij de politiek, was Trump de meest prominente promotor van de samenzweringstheorie die de geboorteplaats van Obama in twijfel trok. Uit deze beschuldigingen groeide een hele beweging, de Birther-beweging genaamd - velen zeggen dat het op de golf van deze beweging was dat Trump besloot zich verkiesbaar te stellen. En inderdaad zien we nu echo's van deze theorie die Kamala Harris treffen - uit het feit dat haar ouders geen Amerikaans staatsburgerschap hadden toen ze werd geboren, leiden Trumps aanhangers af dat ze geen Amerikaanse is en zich niet verkiesbaar kan stellen. Dit is complete onzin en volledig ongrondwettelijk. Als dit waar zou zijn, zouden miljoenen Amerikanen de facto geen Amerikanen zijn. Er is geen basis voor een zinvol juridisch argument, maar daar gaat het niet om. Haar afkomst in twijfel trekken is een manier om kiezers het idee te geven dat Harris zelf niet weet wie ze is en haar etnische identiteit verandert om het publiek te behagen.

Een andere populaire samenzweringstheorie stelt dat we worden geregeerd door hagedissen uit de ruimte die de kunst beheersen om zich voor te doen als verschillende menselijke vormen. Hebben zulke overtuigingen een werkelijke invloed op het politieke leven?".

Behoorlijk veel. Er was een lang gekoesterde overtuiging in de Amerikaanse media en onder het politieke establishment dat samenzweringstheorieën, omdat ze zo absurd waren, door een marginale groep fanatici werden geloofd en geen aandacht moesten krijgen. Daarbij kwam nog een lange traditie om beide kanten van het politieke spectrum op dezelfde manier te bekijken, wat gecombineerd wordt met het geloof dat er verschillende soorten gekken in beide kampen zitten.

Dat veranderde allemaal op 6 januari 2021, toen een menigte Trump-aanhangers een storm maakte in het Capitool. Veel van degenen die inbraken behoorden tot de QAnon beweging. De vertegenwoordigers ervan waren eerder al berecht voor moord, maar zelfs toen werd hun belang gebagatelliseerd.

In je boek Believe in the Plan beschrijf je hoe de bijeenkomsten met QAnon-leden waren. Hoe zijn deze mensen eigenlijk? Waar geloven ze in?

QAnon is een grote samenzweringstheorie. De aanhangers geloven dat de wereld wordt gecontroleerd door een geheime groep financiers en rijke mensen uit Hollywood, de Democratische Partij, de NAVO en de VN. Het belangrijkste doel van hun bestaan is de seksuele uitbuiting van kinderen in satanische rituelen waarbij ze hun bloed laten vallen en het vervolgens drinken om eeuwig te leven. Ze geloven ook dat Donald Trump werd gerekruteerd door de militaire elite van de VS, die hem zich kandidaat liet stellen voor het presidentschap. Zijn doel was om president te worden zodat hij op een gegeven moment leden van deze geheime groep kon arresteren en hun activiteiten aan banden kon leggen - deze gebeurtenis wordt 'De Storm' genoemd in de mythologie van QAnon. Als die dag komt, worden de vertegenwoordigers van de sinistere krachten opgesloten in Guantanamo en kan de rest van ons - dat wil zeggen degenen die niet in Guantanamo terechtkomen - genieten van het leven in een soort utopie. De naam QAnon komt van het feit dat voorstanders van deze theorie op online fora tips krijgen van een personage met een geheime identiteit die Q heet - dit is iemand die in 2017 begon met het publiceren van zijn mysterieuze berichten. QAnon-leden zijn ervan overtuigd dat het iemand is die nauw verbonden is met Trump, en sommigen verdenken hem.

U deed verslag van de bestorming van het Capitool, toen u op de grond was, tussen mensen die probeerden het gebouw binnen te dringen. De hele wereld keek op dat moment naar de scènes vanuit Washington. Had je een gevoel van voldoening dat het op jouw manier uitkwam? Deze zogenaamd marginale groepen aanhangers van absurde samenzweringstheorieën bleken inderdaad gevaarlijk te zijn.

Om eerlijk te zijn dacht ik vooral na over hoe ik mezelf veilig kon houden. Net als bij andere extreem-rechtse bijeenkomsten had ik mijn typische 'vermomming' - donkere bril, baseballpet, gegroeide baard. Maar ik schreef toen al een tijdje over QAnon, voor veel van de leden was ik de vijand - helaas werd ik snel herkend in de menigte. Ik had verwacht dat er een protest zou zijn buiten het Capitool, maar niet dat het zo'n bloeddorstige menigte zou zijn.

Ik dacht ook na over wat ons naar deze plek in de geschiedenis had gebracht. 6 januari was het hoogtepunt van veel van de samenzweringstheorieën en rechtse verhalen over de Amerikaanse politiek die in 2016 ontstonden, tijdens de eerste campagne van Trump. Volgelingen van QAnon hoopten dat er op de dag van Biden's inauguratie een 'Storm' zou komen en dat het patriottische volk de leden van de satanische sekte die Amerika regeert, zou opsluiten en berechten. Daar vochten ze tot de dood. Een van de vrouwen die tijdens de gevechten met de politie om het leven kwam, was zwaar betrokken bij QAnon.

Tijdens de bestorming van het Capitool speelde QAnon een belangrijke rol, maar zijn deze ongelooflijke verhalen aanwezig in het dagelijkse debat tussen serieuze politici?

Samenzweringstheorieën in de Amerikaanse politiek bereiden de weg voor voor verschillende aanvalsstrategieën die worden gebruikt door grote politici. Om een voorbeeld te geven. In de campagne waarin Trump het opnam tegen Clinton, begonnen er beschuldigingen te komen tegen de Democratische kandidate dat ze een pedofiel was, een moordenaar en het hoofd van een georganiseerde misdaadgroep die zich bezighield met mensenhandel. Hoe kon Clinton dit ontkennen? Ze zal immers geen verkiezingsspotje maken waarin ze aankondigt: "Beste landgenoten, ik wilde jullie vertellen dat ik geen pedofiel of moordenaar ben". Deze theorieën leven dus een eigen leven, buiten de mainstream, maar in de traditionele media of zelfs tijdens televisiedebatten knipogen Republikeinse politici naar aanhangers van dergelijke theorieën, bijvoorbeeld door er een zin als: "Het is onmogelijk om iemand verantwoordelijk te houden voor zo'n verwaterde beschuldiging, maar het effect is bereikt.

Er is echt geen tekort aan onderwerpen in de Amerikaanse politiek waar politici zich mee bezig zouden moeten houden. Toegang tot wapens, gezondheidszorg, de stijgende kosten van levensonderhoud zijn niet spannend genoeg onderwerpen voor kiezers?

Zeker niet zoals QAnon. Het gaat om dat gevoel van agency en orde in het leven, waarbij het nieuws dat ons bereikt ons vervult met afschuw. Laten we eens kijken naar de pandemie. Het is moeilijker om toe te geven dat we gewoon te maken hebben met een chaotische gang van zaken dan om te zeggen: 'Hier zijn die paar mensen die verantwoordelijk zijn voor al het kwaad in deze wereld. Laten we George Soros en Bill Gates veroordelen." In de Amerikaanse politiek, en in elke ontwikkelde democratie, is het erg moeilijk om echte verandering teweeg te brengen. Daarbij komt nog de polarisatie die samenwerking tussen de twee strijdende kampen vrijwel onmogelijk maakt.

Aangezien ik niets kan veranderen in de politiek, zal ik tenminste vechten voor de grote belangen, bijv. oorlog tegen wereldwijde samenzweringen?.

Dit is precies hoe deze manier van denken werkt. Mensen kiezen voor dergelijke politieke gevechten waar fundamentele waarden op het spel staan omdat het hen een gevoel van gemeenschap geeft. QAnon is een kant-en-klare gemeenschap die in zekere zin als een spel is - je kunt tijd besteden aan het online zoeken naar aanwijzingen voor samenzweringen. Er zijn veel redenen waarom mensen zich ermee inlaten, maar ik denk dat het de moeite waard is om te wijzen op de desillusie met het moderne Amerika.

Veel mensen die ik sprak raakten betrokken bij QAnon omdat ze slechte ervaringen hadden met de gezondheidszorg. Ze hadden zich enorm in de schulden gestoken. Ze begonnen zich af te vragen: "Waarom hebben we eigenlijk deze problemen? Ik heb altijd geloofd dat Amerika en het kapitalisme perfect zijn." QAnon biedt een eenvoudige verklaring: ons land en de wereld in het algemeen zijn prima, maar sinistere elites hebben de macht overgenomen. Als we ze omverwerpen, zal utopia zegevieren.

En wie gelooft dit eigenlijk? Dit zijn de typische Trump-stemmers - blanke Amerikanen uit de arbeidersklasse die imperiale fantasieën spinnen over een 'geweldig Amerika'?.

Aanvankelijk waren de aanhangers van QAnon inderdaad vooral degenen die de bijeenkomsten van Trump bijwoonden - blanke, meestal oudere mannen, toegewijde Fox News-kijkers, vaak evangelisch rechts. Na een paar jaar, vooral tijdens de pandemie, begonnen de dingen te veranderen. De populariteit van samenzweringstheorieën op TikTok en Instagram hielp om de achterban van QAnon te verbreden. Vandaag de dag steunt het typische Trump-kiezerspubliek waar je het over hebt nog steeds QAnon, maar de beweging heeft zich ook opengesteld voor jongeren, mensen met een niet-blanke huidskleur en vooral vrouwen - mogelijk gemaakt door de Save the Children-campagne, die emotioneel ontroerend en declaratief apolitiek is, waardoor het mensen aanspreekt ongeacht hun partijkeuze.

Misschien is QAnon gewoon een succesvol project van het Kremlin om de Amerikaanse politiek op te hitsen? Het zou niet de eerste en waarschijnlijk ook niet de laatste desinformatieoperatie van de FSB zijn..

We weten dat Russische sociale media-accounts de inhoud van QAnon hebben ondersteund en verspreid. Het lijkt me echter dat Amerikanen de Russen niet nodig hebben om in samenzweringstheorieën te geloven. Het kan inderdaad zijn dat Rusland ergens in de marge van de beweging een paar mensen heeft gerekruteerd, maar in het algemeen deel ik deze neiging van Amerikaanse liberalen niet om alle politieke problemen die ons in de VS overkomen te verklaren door de acties van het Kremlin.

Tim Walz heeft zich onlangs aangesloten bij de presidentscampagne als de Democratische vicepresidentskandidaat Tim Walz. Zal hij in het vizier komen van complottrackers .

Dat zal zeker gebeuren. Toen Tim Waltz zich bij de race aansloot, had ik binnen de eerste 24 uur al verschillende theorieën gezien die suggereerden dat hij de vlag van de staat Minnesota, waarvan hij gouverneur is, had veranderd om op de vlag van Somalië te lijken. Er waren ook ongefundeerde beschuldigingen dat hij kinderen klaarstoomde om hun genitaliën te verminken - typische QAnon-fantasieën van een pedofiele elitaire samenzwering. Het is echter duidelijk dat Walz niet van plan is om schulden te maken en in staat is om terug te geven - misschien niet op dezelfde voorwaarden, maar wel op vergelijkbare voorwaarden.

Wat bedoel je?

Je hebt waarschijnlijk gehoord van het gerucht dat J.D. Vance, de Republikeinse vice-presidentskandidaat, zou copuleren met zijn bank.

Wat zou hij aan het doen zijn?

Zichzelf seksueel bevredigen door tegen een meubelstuk in zijn huis aan te wrijven. Iemand plaatste zo'n sukkelige opmerking op X en voegde eraan toe dat Vance het beschreef in zijn autobiografie. Dit was niet waar, maar het vertraagde de snelheid waarmee dit eigenaardige verhaal zich online begon te verspreiden niet. Politici maakten er grapjes over tot het uiteindelijk de top van de Amerikaanse verkiezingscampagne bereikte. Walz pakte de grap op een niet erg verhullende manier aan tijdens zijn eerste optreden als vicepresidentskandidaat. Hij zei dat hij bereid was om op elk moment van de dag of nacht met Vance te debatteren, en voegde eraan toe dat zolang Vance in staat was om van de bank op te staan. Zo ziet onze campagne er nu uit.

***

Will Sommer - Amerikaanse journalist op regelmatige basis voor The Washington Post. Afgestudeerd in internationale betrekkingen aan de Georgetown University. Hij publiceerde eerder in The Daily Beast, The Hill, The Goergetown Voice en The Washington City Paper. Hij is de auteur van het verslaggeversboek Believe in the Plan. Waar QAnon vandaan komt en hoe het Amerika in de war schopt. Zijn werk richt zich op analyses van rechtse media, kwesties van politieke radicalisering en rechtse samenzweringstheorieën in de Verenigde Staten.

Translated by
Display Europe
Co-funded by the European Union
European Union
Translation is done via AI technology (DeepL). The quality is limited by the used language model.

__
Przeczytany do końca tekst jest bezcenny. Ale nie powstaje za darmo. Niezależność Krytyki Politycznej jest możliwa tylko dzięki stałej hojności osób takich jak Ty. Potrzebujemy Twojej energii. Wesprzyj nas teraz.

Dawid Krawczyk
Dawid Krawczyk
Dziennikarz
Dziennikarz, absolwent filozofii i filologii angielskiej na Uniwersytecie Wrocławskim, autor książki „Cyrk polski” (Wydawnictwo Czarne, 2021). Od 2011 roku stale współpracuje z Krytyką Polityczną. Obecnie publikuje w KP reportaże i redaguje dział Narkopolityka, poświęcony krajowej i międzynarodowej polityce narkotykowej. Jest dziennikarzem „Gazety Stołecznej”, warszawskiego dodatku do „Gazety Wyborczej”. Pracuje jako tłumacz i producent dla zagranicznych stacji telewizyjnych. Współtworzył reportaże telewizyjne m.in. dla stacji BBC, Al Jazeera English, Euronews, Channel 4.
Zamknij