Zaproponowany przez kuratora temat 13. Biennale Architektury w Wenecji – utopijne spotkanie architektów i użytkowników architektury – pokazał dylematy tej profesji, która zmaga się zarówno z efektami kryzysu gospodarczego, jak i z kultem architektów-gwiazd. Relacja Łukasza Pancewicza.
Tegoroczna inauguracja sezonu artystycznego w rodzimych teatrach, filharmoniach czy operach jest wyjątkowa. Jej rozpoczęcie z dniem 1 września nie wynika bowiem z obyczaju, lecz z ustawy. Czy da się zadekretować w ten sposób nowy ład w kulturze? Tekst Igora Stokfiszewskiego.
Przeciętnie na 100 dziewczynek rodzi się 105 chłopców. Jednak w niektórych krajach, zwłaszcza na Dalekim Wschodzie, ale i np. w Albanii, rodzi się czasem ponad 120, a nawet 150 i więcej chłopców na każde 100 dziewczynek. Dlaczego rodzice wolą mieć chłopców? Barbara Szelewa recenzuje książkę roku 2011 zdaniem "Wall Street Journal".
5 września 2012 roku mija 100 rocznica urodzin Johna Cage’a. Z tej okazji Antoni Michnik polemizuje z cyklem artykułów poświęconych twórcy 4’33" publikowanych przez redakcję pisma "Glissando".
Podobno łatwiej jest nam wyobrazić sobie zagładę świata niż choćby skromną korektę istniejącego systemu społeczno-gospodarczego. Filmy takie jak nowa Pamięć absolutna dowodzą, że od jakiegoś czasu nie jest to do końca prawdą. Recenzja Jakuba Majmurka.
Zakochani w Rzymie niestety są oznaką wyczerpania formuły allenowskiego „filmu europejskiego”. Nie tylko dlatego, że wszystko, co widzimy na
ekranie, jest strasznie sztampowe i stereotypowe. Film wygląda na potwornie wymęczony. Woody’ego Allena recenzuje Jakub Majmurek.
O filmie Mroczny rycerz powstaje pisze Slavoj Žižek. Uwaga, tekst zawiera spoilery, redakcja radzi czytać po obejrzeniu filmu.
O rasizmie w Stanach Zjednoczonych myślimy, jakby był to jedynie problem z zamierzchłej przeszłości.Tymczasem nawet dziś widać go w USA gołym okiem. Książkę Who is Afraid of Post-Blackness recenzuje Barbara Szelewa.
Yuma Piotra Mularuka to przaśna fantazja o kapitalizmie, ale na początku transformacji nie umieliśmy marzyć lepiej. W końcu wychowało nas nie najlepsze kino, strzępy
kolorowych magazynów z Zachodu i Dynastia. Recenzja Jakuba Majmurka.
OFF Festival to nie kolorowa widownia, jak chciałyby media. Tylko muzyka. Zakończony w zeszłym tygodniu festiwal relacjonuje Antoni Michnik.
Nawet jeśli formuła wrocławskiego festiwalu wymaga pewnego odświeżenia, to autorskie podejście Romana Gutka wciąż zdaje egzamin.
Kiedy Katherine Sharpe zorientowała się, jak wielu jej znajomych leczy się antydepresantami, postanowiła sprawdzić, czy ten zalew recept aby na pewno związany jest z epidemią zaburzeń psychicznych w społeczeństwie. Recenzja Barbary Szelewy.
