Uwaga na demoralizację! Nawet z niewinnego „Dziadka do orzechów” może nagle wyleźć straszny kosmaty dziad. Z Anne Applebaum polemizuje Piotr Gruszczyński.
Nie obrażajmy się na ludzi
Medialne reakcje, z jakimi spotkała się inicjatywa Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Gdańsku, pokazały, że jako społeczeństwo straciliśmy wyobraźnię.
Majmurek: Ten szantaż na mnie nie działa
Nie mogę znieść kina, które zapowiada wielkie transgresje, a opowiada mi komunały z telenowel – pisze o „Bejbi blues” Jakub Majmurek. Polemika.
Łuska z oka
„Mistyka kobiecości” Betty Friedan, autobiografia Jeanette Winterson, Jane Bowles, Joanna Bator i José Saramago – literackie podsumowanie roku Marty Konarzewskiej.
Pawłowski: Zdradzone pokolenie Nirvany
To przedstawienie jest ważne także dlatego, że chyba pierwszy raz udało Demirskiemu i Strzępce wyjść poza swoje podwórko. „Courtney Love” w Teatrze Polskim we Wrocławiu.
Bożek: Roxy Music? Nie ma się czego wstydzić
Brian Eno powiedział kiedyś, że ten album to przyszłość rock’n’rolla na dwóch winylowych płytach. O debiutanckiej płycie Roxy Music pisze Jakub Bożek.
Lepsze ryzyko niż banał. O Bejbi blues
Reżyserka może błądzi, ale przynajmniej szuka i nie boi się ryzykować. Nic nie poradzę na to, że wolę nawet trochę chaotyczne ryzyko od poprawnych oczywistości.
Zawiedziona miłość dysydenta
Dlaczego wbrew wszelkiemu rozsądkowi Francja wywierała taki urok na dysydentach ze wschodniej Europy? Fragment książki Tony Judta.
Bruno Schulz w domenie publicznej
Od 2014 roku dzieła Schulza stają się częścią domeny publicznej. Z tej okazji przypominamy fragment „Sklepów cynamonowych”. Już wkrótce „Schulz. Przewodnik KP”!
Rozkosze okrucieństwa
Zło czynione przez młodych, „niewinnych” bohaterów to znany filmowy obraz. Michel Franco ani nie uwodzi nas tą młodzieńcza przemocą, ani nie próbuje jej łagodzić.
Makowski: Nie wygrasz wyborów, fotografując się z książką
PR-owcy to odradzają, bo się źle kojarzy – mówi Tomasz Makowski, szef Biblioteki Narodowej.
Ciała i widma, czyli Polska 2012
Preferowana w zeszłym roku konwencja to horrorowa makabra. Czyżby literatura podchwytywała jakieś wielkie starcie w sferze społecznej?
