Nie ma innych dróg do sukcesu poetyckiego niż środowiskowa.
![](https://krytykapolityczna.pl/wp-content/uploads/2016/05/2938081902_b0a07e6873_z-840x440.jpg)
Nie ma innych dróg do sukcesu poetyckiego niż środowiskowa.
Patriotyzm bez docenienia nauki i postępu zawsze będzie „patriotyzmem wczoraj”.
W spektaklu na podstawie książki Olgi Tokarczuk Ewelina Marciniak zamiast palić kukłę Żyda lub załamywać ręce nad jej spaleniem – pozwoliła jej przemówić.
Tylko w świecie fantazji kobieca przemoc pokona facetów i zaprowadzi równość.
Tazbir dowodził, że nie zostawiliśmy potomnym milowych kamieni teorii demokracji, bo zamiast teoretyzować próbowaliśmy demokrację praktykować.
Howard Jacobson, „Shylock się nazywam”, Elżbieta Turlej, „Love. Inne historie miłosne”, Magdalena Parys, „Biała Rika”.
Panów w poezji jest jakieś 77%.
Półwiecze przed pierwszą wojną światową było czasem ksenofobii i nacjonalistycznej reakcji na nią.
100% słuszności w treści. 100% TVN-owatości w formie. Czy to #WszystkoGra?
W kinach zobaczyć można „Letnie przesilenie” Michała Rogalskiego.
Lily King „Euforia”, Patrick Deville „Ekwatoria”, Jarek Westermark „Opowiadania, które napisałem”, Hanna Samson „Patyk”.
W „Szczurach” Mai Kleczewskiej nie ma happy endu.