WSPÓŁPRACOWNICY INSTYTUTU STUDIÓW ZAAWANSOWANYCH
W ROKU AKADEMICKIM 2013/2014:
prof. Agata BIELIK-ROBSON – polska filozofka. Pracuje na Wydziale Teologii Uniwersytetu w Nottingham, jest członkinią Instytutu Filozofii i Socjologii PAN. Od lat współpracująca ze Stowarzyszeniem im. Stanisława Brzozowskiego, wielokrotnie publikowała w Wydawnictwie Krytyki Politycznej i piśmie „Krytyka Polityczna”. Autorka książek, m.in.: Romantyzm, niedokończony projekt. Eseje (Universitas 2008), „Na pustyni”. Kryptoteologie późnej nowoczesności (Universitas 2008), The Saving Lie: Harold Bloom and Deconstruction (Northwestern University Press, 2011).
Piotr BURAS – dyrektor warszawskiego Biura Europejskiej Rady Spraw Zagranicznych (ECFR). Ekspert ds. Niemiec i polityki europejskiej; w latach 2008-2012 publicysta „Gazety Wyborczej” w Berlinie, wcześniej był analitykiem w Centrum Stosunków Międzynarodowych w Warszawie, a w latach 2004-2006 pracownikiem Centrum Studiów Niemieckich i Europejskich im. Willy Brandta Uniwersytetu Wrocławskiego. Współpracował także z Institute for German Studies uniwersytetu w Birmingham, był visting fellow w Stiftung Wissenschaft und Politik. Autor m.in. książki Muzułmanie i inni Niemcy. Republika berlińska wymyśla się na nowo (2011).
dr Andrzej FRANASZEK – historyk literatury i krytyk literacki, redaktor działu kultury w „Tygodniku Powszechnym”, adiunkt w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Autor książki Miłosz. Biografia (Wydawnictwo Znak, 2011), za którą otrzymał Nagrodę Fundacji im. Kościelskich, Nagrodę Nike Czytelników „Gazety Wyborczej”, Nagrodę im. Kazimierza Wyki oraz Nagrodę Ministra Kultury i Edukacji Narodowej. Jest autorem także m.in. prac Ciemne źródło. Esej o cierpieniu w twórczości Zbigniewa Herberta (nominacja do Nagrody Literackiej Nike w 1999 r., wydanie II: Znak 2008) oraz Przepustka z piekła. 44 szkice o literaturze i przygodach duszy (Znak 2010), licznych szkiców, a także scenariuszy filmów dokumentalnych.
prof. Kazimierz FRIESKE – profesor UW, kierownik Zakładu Problemów Społecznych i Planowania Społecznego w Instytucie Socjologii UW; dyrektor Instytutu Pracy i Spraw Socjalnych; redaktor naczelny pisma „Polityka społeczna”; autor i redaktor m.in. książek Narkomania: interpretacje problemu społecznego (1987), Socjologia w działaniu. Nadzieje i rozczarowania (1990), Socjologia prawa (2001), Utopie inkluzji : sukcesy i porażki programów reintegracji społecznej (2004), a także przekładu Trzech światów kapitalistycznego państwa dobrobytu G. Espinga-Andersena (2010).
dr Maciej GDULA – socjolog, pracownik Instytutu Socjologii UW. Zajmuje się teorią społeczną i badaniem systemu klasowego. Badał i popularyzował teorię P. Bourdieu, N. Luhmanna i B. Latoura. W swoich badaniach nad klasami koncentrował się na wzroście roli klasy średniej jej związkach z instytucjami państwowymi i publicznymi. W latach 2005–2010 był członkiem zarządu Stowarzyszenia im. Stanisława Brzozowskiego. Opublikował m.in.: Trzy dyskursy miłosne (2009), Style życia i porządek klasowy w Polsce (2012, wspólnie z P. Sadurą). W ISZ prowadzi projekt badawczy „Badanie praktyk kulturowych klasy ludowej” (wspólnie z M. Lewickim i P. Sadurą).
dr Agnieszka GRAFF – kulturoznawczyni, amerykanistka, feministka. Współzałożycielka Porozumienia Kobiet 8 Marca, członkini Rady Kongresu Kobiet Polskich, członkini zespołu Krytyki Politycznej. Teksty naukowe i publicystyczne ogłaszała m.in. w „Res Publice Nowej”, „Dialogu”, „Krytyce Politycznej”, „Gazecie Wyborczej” i „Wysokich Obcasach”, „Public Culture”, „Feminist Studies”, „The Guardian”. Pracuje w Ośrodku Studiów Amerykańskich UW i wykłada na warszawskich studiach podyplomowych Gender Studies. Jej książka Świat bez kobiet (W.A.B. 2001) to jedna z najważniejszych pozycji w polskiej literaturze feministycznej. Analizuje mechanizmy stopniowego wykluczania kobiecego głosu ze sfery publicznej w warunkach ustrojowej transformacji. W ostatnich pracach zwraca szczególną uwagę na przenikanie się dyskursu płci z narracjami nacjonalistycznymi (np. antysemityzmem) i rasowymi. W 2008 roku wydała książkę Rykoszetem. W wydawnictwie Krytyki Politycznej ukazała się jej książka Magma (2011).
Natalia GRĄDZKA – doktorantka w Zakładzie Filmu i Kultury Wizualnej Instytu Kultury Polskiej UW, absolwentka UW, L’Université Paris-IV Sorbonne i Collegium Civitas. Połowa duetu djskiego Miłość na Melanżu grającego na imprezach piosenki z lat 80.
prof. dr hab. Jerzy HAUSNER – profesor ekonomii, wykładowca Akademii Ekonomicznej w Krakowie. W latach 1996–1997 był szefem doradców wicepremiera Grzegorza Kołodki w rządzie Włodzimierza Cimoszewicza, następnie pełnomocnikiem rządu ds. reformy zabezpieczenia społecznego i podsekretarzem stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Pełnił też funkcję społecznego doradcy prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego w ramach powołanego w 1996 zespołu doradców ekonomicznych. W październiku 2001 r. wszedł w skład gabinetu Leszka Millera jako Minister pracy i polityki społecznej. Od stycznia 2003 r. Minister gospodarki, pracy i polityki społecznej, a od czerwca 2003 r. także Wiceprezes Rady Ministrów. Firmował swoim nazwiskiem plan naprawy finansów publicznych (tzw. plan Hausnera). W rządzie Marka Belki (od maja 2004 r. do marca 2005 r.) piastował stanowisko Wicepremiera i Ministra gospodarki i pracy. Koordynował wówczas prace nad Narodowym Planem Rozwoju na lata 2007–2013. Specjalizuje się w ekonomii politycznej oraz gospodarce i administracji publicznej. Jest autorem i współautorem ponad 300 publikacji naukowych.
prof. Andrzej LEDER – kieruje Zespołem Filozofii Kultury w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN. Główne zainteresowania i przedmiot badań: filozofia kultury oraz filozoficznie rozumiana kategoria losu indywidualnego. Autor licznych publikacji, artykułów i rozpraw naukowych. Opublikował m.in.: Przemiana mitów, czyli życie w epoce schyłku. Zbiór esejów, OPEN 1997; Nieświadomość jako pustka, Wyd. IFiS PAN 2001; Nauka Freuda w epoce Sein und Zeit, Wyd. Fundacja Aletheia 2007.
dr hab. Adam LIPSZYC – filozof, eseista i tłumacz, profesor w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN, uczy w Collegium Civitas i na Uniwersytecie Muri im. Franza Kafki. Autor książek Międzyludzie. Koncepcja podmiotowości w pismach Harolda Blooma (2005), Ślad judaizmu w filozofii XX wieku (2009), Rewizja procesu Józefiny K. i inne lektury od zera (2011) i Sprawiedliwość na końcu języka. Czytanie Waltera Benjamina (2012). Laureat nagrody Literatury na świecie im. Andrzeja Siemka, nagrody Allianz Kulturstiftung oraz Nagrody Literackiej Gdynia (w kategorii: eseistyka, za Sprawiedliwość na końcu języka. Czytanie Waltera Benjamina).
prof. dr Ewa ŁĘTOWSKA – profesor nauk prawnych (Instytut Nauk Prawnych PAN), specjalistka ds. prawa cywilnego i konstytucyjnego; pierwsza polska Rzeczniczka Praw Obywatelskich (1987-1992), sędzia Naczelnego Sądu Administracyjnego (1999-2002) oraz Trybunału Konstytucyjnego (2002-2011); autorka wielu podręczników, prac naukowych i książek popularyzatorskich, m. in: Podstawy prawa cywilnego (1993), Po co ludziom konstytucja (1994), Prawo umów konsumenckich (1999), Rzeźbienie państwa prawa (2012), O prawie i mitach (2013).
Jakub MAJMUREK (1982) – filmoznawca, filozof, publicysta, tłumacz, krytyk filmowy, krytyk sztuki i nauczyciel akademicki. Absolwent studiów w Instytucie Sztuk Audiowizualnych UJ, doktorant w Szkole Nauk Społecznych przy IFiS PAN, redaktor w wydawnictwie Krytyki Politycznej. Współautor wielu książek o tematyce filmowej (min. Kino polskie 1989-2009. Historia krytyczna, Nie chcę spać sam. Kino Tsai Ming-lianga, Dzieje grzechu. Surrealizm w kinie polskim, Corpus Delicti). Krytykę filmową i krytykę sztuki publikuje regularnie w „Dzienniku Opinii”, „Dwutygodniku”, „Kinie”, „Camera Austria International”, uprawia ją także na licznych antenach radiowych i telewizyjnych (Aktualności filmowe Canal +). Współpracował także z „Ekranami” i „Studies in Eastern European Cinema”. Laureat Konkursu im. Krzysztofa Mętraka dla młodych krytyków filmowych (2009, 2011, 2013).
Antoni MICHNIK – historyk kultury, absolwent Instytutu Historii Sztuki UW, student Kolegium MISH UW. Członek-założyciel Grupy ETC, współpracownik Stowarzyszenia im. Stanisława Brzozowskiego. Publikował między innymi w „Zeszytach Literackich”, „Kwartalniku Filmowym”, „Kontekstach”, „Glissandzie”. Zajmuje się przede wszystkim kręgiem kultury niemieckiej oraz związkami muzyki z wizualnością (muzyką popularną, awangardami, kinem).
dr Jakub MOMRO – literaturoznawca, filozof, eseista, tłumacz. Pracuje w Instytucie Badań Literackich PAN, na Wydziale Polonistyki UJ oraz na Uniwersytecie Muri im. F. Kafki. Autor książki Literatura świadomości. Samuel Beckett-podmiot-negatywność (2010, Nagroda „Literatury na Świecie”, w przygotowaniu wydanie anglojęzyczne). Stypendysta m.in. „Polityki”, Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej, Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Programu MIRA na Uniwersytecie w Grenoble. Redaktor serii wydawniczej „Nowa Humanistyka”. Przygotowuje książkę o widmontologii nowoczesności.
prof. Jerzy OSIATYŃSKI – profesor nauk ekonomicznych, absolwent warszawskiej SGPiS, przewodniczący Rady Naukowej Instytutu Nauk Ekonomicznych PAN, członek Komitetu Badań Ekonomicznych NBP, w latach 1992–93 Minister Finansów RP. Wybitny znawca problematyki finansów publicznych, historii myśli ekonomicznej XX wieku oraz teorii ekonomicznej. Autor m. in. podręcznika akademickiego Finanse publiczne: ekonomia i polityka, a także redaktor polskojęzycznego (1979–88) oraz anglojęzycznego (1990–97) wydania Dzieł Michała Kaleckiego, doktor honoris causa Uniwersytetu w Nowym Jorku. Obecnie pełni funkcję Społecznego Doradcy Prezydenta RP.
dr Piotr PAZIŃSKI – ukończył filozofię na UW, przez kilka lat ślęczał nad Ulissesem Jamesa Joyce’a, po czym doktoryzował się w IBL PAN (książka Labirynt i drzewo, 2005 oraz przewodnik Dublin z Ulissesem, 2008). Redaktor naczelny „Midrasza” i współtwórca Dni Książki Żydowskiej, członek redakcji wydawnictwa Austeria. Pisze, tłumaczy, zajmuje się filozofią judaizmu i tematem żydowskim w literaturze. Od czasu do czasu ogłasza teksty w rozmaitych czasopismach i notuje liczne niezrealizowane pomysły. Ogłosił dwa tomy własnej prozy: Pensjonat (2009) i Ptasie ulice (2013). Bywa fotografem oraz redaktorem i składaczem książek własnych i cudzych.
Klaudia RACHUBIŃSKA – absolwentka Wydziału Psychologii UW, doktorantka Instytutu Kultury Polskiej UW, członkini Grupy ETC; zajmuje się problematyką ciała w kulturze, strategiami wizualnego konstruowania tożsamości, psychoanalizą kultury, myślą feministyczną drugiej i trzeciej fali. Do jej zainteresowań należą także związki między muzyką a wizualnością, intermedialność w sztuce współczesnej, performance i sztuki performatywne oraz działania neoawangardowego ruchu Fluxus.
dr Przemysław SADURA – socjolog, adiunkt w Instytucie Socjologii UW i członek zespołu Krytyki Politycznej. Od 10 lat prowadzi badania społeczne dla NGO i administracji publicznej. Zwolennik jakościowych i aktywnych metod badawczych. Współzałożyciel fundacji Pole Dialogu zajmującej się promocją idei konsultacji społecznych i partycypacji obywatelskiej. Jest współautorem/redaktorem m.in. podręcznika Konsultacje w społeczności lokalnej IS UW i książki Style życia i porządek klasowy w Polsce (wspólnie z M. Gdulą). W ISZ prowadzi projekt badawczy Badanie praktyk kulturowych klasy ludowej (wspólnie z M. Gdulą i M. Lewickim).
dr Patrycja SASNAL – doktor nauk politycznych (UJ), magister arabistyki, stypendystka Fulbrighta w Paul H. Nitze School of Advanced International Studies (SAIS) na John Hopkins University; kierowniczka projektu Bliski Wschód i Afryka Północna w Polskim Instytucie Spraw Międzynarodowych; autorka i redaktorka publikacji takich jak m.in. Polityka Stanów Zjednoczonych wobec aktorów w konflikcie arabsko-izraelskim: między Bushem a Obamą (2009) czy Still awake: the beginnings of Arab democratic change (2012); komentowała i analizowała wydarzenia międzynarodowe m.in. na łamach „Polityki”, „Gazety Wyborczej”, LeMonde.fr oraz EUObserver.
Xawery STAŃCZYK – doktorant w Instytucie Kultury Polskiej UW, gdzie przygotowuje rozprawę na temat kultury alternatywnej w Polsce w latach 1978-1996. Ukończył kulturoznawstwo w Instytucie Kultury Polskiej UW i socjologię w Instytucie Stosowanych Nauk Społecznych UW, w ramach programu MOST studiował też filmoznawstwo w Instytucie Sztuk Audiowizualnych UJ. Interesuje się kulturą alternatywną, ruchami społecznymi, sztuką współczesną i przestrzenią miejską; społecznik, członek stowarzyszenia Miasto Moje A W Nim. W latach 2010-2012 członek redakcji „Res Publiki Nowej”, publikował m.in. w „Kulturze Współczesnej”, „Arteonie”, „Res Publice Nowej”, „op. cit.,”, „Barbarzyńcy”, „Didaskaliach”, „Lampie”, „Kulturze Liberalnej”, „Wyspie” „Przekroju” oraz w tomach zbiorowych. Ostatnio nakładem wydawnictwa Lampa i Iskra Boża ukazał się jego tomik poetycki Skarb piratów.
Igor STOKFISZEWSKI – krytyk literacki, dramaturg, publicysta i członek zespołu Krytyki Politycznej. Autor książki Zwrot polityczny (2009). Współredaktor tomów Tekstylia. O „rocznikach siedemdziesiątych” (2002) oraz Ludzie, miasta. Literatura Białorusi, Niemiec, Polski i Ukrainy – ślady „nieistniejącego języka” (2008). Współpracował przy spektaklach w reżyserii Wojtka Klemma (realizowanych m.in. w Starym Teatrze w Krakowie, Teatrze Współczesnym we Wrocławiu i Teatrze Studio w Warszawie), działaniach artystyczno-społecznych prowadzonych przez Bartosza Szydłowskiego w Teatrze Łaźnia Nowa w Krakowie/Nowej Hucie oraz interwencjach miejskich rozwijanych pod opieką kuratorską Loli Arias (grupa Postnuclear) i Stefana Kaegi (kolektyw Rimini Protokoll). Współpracował z Arturem Żmijewskim przy inscenizacji Mszy (Teatr Dramatyczny w Warszawie). Jako badacz zajmował się wspólnotowymi aspektami aktualnych działań prowadzonych w Workcenter of Jerzy Grotowski and Thomas Richards we włoskiej Pontederze. Był członkiem zespołu 7. Berlin Biennale (2012), przygotowanego pod opieką kuratorską Artura Żmijewskiego we współpracy z Joanną Warszą i petersburską grupą Voina.