Powieść Pynchona rozgrywa się w Kalifornii początku lat 70. Plaże są pełne surferów i wiecznie odurzonych hipisów, ale fala kontestacji wyraźnie opada, hipisowskie lato miłości przechodzi w jesień – niekoniecznie złotą. Książkę „Wada ukryta” recenzuje Jakub Majmurek.
Radziecka architektura to ostatni awatar wiary w człowieka i postęp. Dziś jest kompletnie zdegradowana, ale pozostał w niej ślad tych idei. Z Nicolasem Grospierre’em, laureatem Paszportu Polityki 2011 w kategorii sztuki wizualne rozmawia Jakub Majmurek.
Sorrentino dowodzi, że wciąż jeszcze we współczesnym kinie można zrobić rewelacyjny film o chłopcu uwięzionym w ciele starzejącej się gwiazdy. O Wszystkich odlotach Cheyenne’a pisze Jakub Majmurek.
W Zdobywcach słońca tworzę opowieść o klęsce – nowoczesnej sztuki, sztuki jako praktyki społecznej – która to klęska jednak prowadzi nas gdzieś dalej. Z Anną Baumgart rozmawia Jakub Majmurek.
W kwietniu czekają nas wybory prezydenckie we Francji, w zasadzie wiadomo już dziś, że zmierzą się w nich przede wszystkim obecny prezydent Nicolas Sarkozy i kandydat Partii Socjalistycznej François Hollande. Tekst Jakuba Majmurka.
Rozmowa o politycznych i teoretycznych użytkach czynionych z psychoanalizy, o feministkach i pogrążonym w depresji Zachodzie.
Róża rzeczywiście opowiada o tragedii Mazurów. Ale wprowadza przy tym pewne mechanizmy obronne. Winni zła nie są Polacy, ale komuniści.
Nie wierzę, że podatek od transakcji finansowych będzie istotnym stabilizatorem gospodarki w skali makro.
Wszyscy z pewnością kojarzymy taką scenę – przedstawiciel władzy patrzy przez okno swojej rezydencji, z dumą ogarniając wzrokiem podległe mu włości i ludzi. O projekcie Konrada Pustoły zatytułowanym Widoki władzy pisze Jakub Majmurek.
Ma być kolorowo, miło, a jeśli są jakieś problemy, to dotyczą kursu franka szwajcarskiego a nie strukturalnej biedy. Systematyczne, tworzone przez lata zapisy dokumentalne dziś wiszą w próżni, chciałem pomóc się im z niej wydobyć. Z Adamem Mazurem o wystawie Dokumenty transformacji rozmawia Jakub Majmurek.
Kino amerykańskie, kino głównego nurtu tamtejszej kinematografii ciągle pozostaje dla większości widowni na całym świecie „po prostu kinem”. Jakub Majmurek komentuje tegoroczne rozdanie Oscarów.
Cała ta opowieść o skrajnej samotności ukazana została we wprawiającej zachwyt formie. Nie ma tu żadnego nieprzemyślanego ruchu kamery, żadnego przypadkowo skomponowanego kadru. A jednak coś w tym filmie nie gra. O Wstydzie Steve’a McQueena pisze Jakub Majmurek.
