Jakiś czas temu Miedwiediew był z wizytą na Ukrainie. Jeden ze studentów zapytał go, co lubi czytać ze współczesnej rosyjskiej literatury. Miedwiediew odpowiedział, że Czechowa. Nie mam nic przeciw Czechowowi, ale jednak Miedwiediew nie jest prezydentem Czechowa. Z Aleksandrem Iwanowem, założycielem wydawnictwa Ad marginem, rozmawia Jakub Majmurek.
Współczesny Polak żyje w stanie permanentnej kontrreformacji, dlatego potrzebuje kogoś, kto ciśnie kałamarzem w lustro tworzące jego fałszywy autoportret. Druga część rozmowy Jakuba Majmurka z Tomaszem Kozakiem.
Hollande swoją polityką musi pokazać, że europejska demokracja nie jest jak dmuchany słoń z opowiadania Mrożka. Alternatywą dla niej jest rosnący w siłę prawicowy populizm.
Kampania promocyjna pisała o „Ministrze” jako francuskiej odpowiedzi na „Idy marcowe”. Czy na pewno słusznie?
Nasze instytucje sztuki utrudniają kreatywne mówienie o Polsce. Kuratorzy i galerzyści są nastawieni na źle pojęty uniwersalizm. Tym, co ich przede wszystkim zaprząta, jest pytanie: „Czy to będzie zrozumiałe na Zachodzie?”. W efekcie, artyści rzadko podejmują problem polskości, bo to się po prostu nie opłaca. Z Tomaszem Kozakiem rozmawia Jakub Majmurek.
Chcę otworzyć szkołę na wymianę myśli wewnątrz i na zewnątrz , z młodymi artystami, z młodym pokoleniem krytyków, ludzi myślących. Z Mariuszem Grzegorzkiem, nowo wybranym rektorem łódzkiej szkoły filmowej, rozmawia Jakub Majmurek.
Przekształcenie Studiów i Wytwórni Filmowych w Państwowe Instytucje Kultury to decyzja bardzo ważna. Dlaczego nie dyskutujemy, na jakich zasadach powinny od teraz funkcjonować? Z Sebastianem Buttnym i Justyną Tafel ze Stowarzyszenia Film 1, 2 rozmawia Jakub Majmurek.
W kwestii wyborów prezydenckich we Francji spełniło się tylko jedno przewidywanie: pierwsza tura nie przyniosła rozstrzygnięcia. Reszta jest zaskoczeniem.
„Filozofia”, „religia” to nie są pojęcia takie jak „koń”, „pani Basia” czy „kolejnictwo”.
Czy Stawka większa niż śmierć Patryka Vegi to tylko sprawnie zrealizowane kino sensacyjne grające na nostalgii za znanymi bohaterami? O Klossie, któremu nie do końca podoba się socjalistyczna ojczyzna i który prawie został bohaterem polskich Bękartów wojny, pisze Jakub Majmurek.
Przyznanie takim filmom jak Wyjazd integracyjny nagrody dla najgorszej wtopy roku, czy uznanie, że występ Jana Frycza w tym dziele był „poniżej godności” do debaty o rzeczywistym stanie polskiego kina wnosi równie niewiele jak nagrodzenie Orłami Róży czy W ciemności. Tekst Jakuba Majmurka.
Choć to historia III RP z lat 1989–1995, próżno szukać tu „zdrady w Magdalence” i „nocnej zmiany”. Znajdziemy za to wiele tez idących wbrew utartym sądom.
