Wszystkie znaki na niebie i ziemi wskazują, że jesteśmy na pokładzie Titanica, gdzie orkiestra wciąż głośno gra: „kup więcej, żryj więcej!” – mówi Salcia Hałas, autorka „Potopu” i „Pieczeni dla Amfy”.
Rozmowa
„Mnich” Bartosia
Blizny po habicie
„Mnich” Tadeusza Bartosia to nie płacz po utraconej wierze, skompromitowanej religii katolickiej. To raczej płacz po zabitej przez nią jednostce.
Gry wideo
Prawda i sprawiedliwość
Skradanka, w której wcielamy się w londyńskiego dziennikarza śledczego, i dramat sądowy z czasów jakobińskiego terroru. Właśnie ukazały się dwie niezależne gry, które mierzą się z potworem biurokracji.
Dopalacze
W Warszawie wszyscy biorą dopalacze. Ale często myślą, że to koks
Warszawa wciąga. Tylko co?
Kinga Dunin czyta
Dwa dożywocia i krótsze wyroki
Czemu tak jest, że więcej wiem (albo częściej czytam) o amerykańskich więzieniach niż o polskich? Kinga Dunin czyta „Mars Room” Rachel Kushner i „Skazane” Katarzyny Borowskiej i Anny Matusiak-Rześniowieckiej.
Polemika
Bardzo cienka jest linia między ziomkiem a wrogiem
Może gdybyśmy poszerzyli kanon lektur o raperów, mniej osób zraziłoby się do czytania czegokolwiek dłuższego od artykułu o siedmiu najlepszych modelach trampek w sezonie?
Muzyka
„No tomorrow” w czasach brexitu
Brytyjski zespół Sleaford Mods wydał nową płytę i dalej atakuje wszystko, co się da.
„Mein Kampf” w Powszechnym
Sam na sam z naszym wewnętrznym Hitlerem
Twórcy spektaklu w Teatrze Powszechnym czytają „Mein Kampf” nie jako wykwit szaleństwa stojący poza Rozumem i dającą się przez niego pojąć historią, ale jako lustro swoich i naszych czasów.
Dizajn
Idź śladem pieniędzy
Agencje i ich korporacyjni klienci zarabiają na naszych pragnieniach, od potrzeby wpasowania się w grupę po bunt przeciw systemowi.
Kinga Dunin czyta
Apokalipsy w różnych odcieniach
Czy można napisać poemat o reprywatyzacji i „rewitalizacji przez likwidację” tak, żeby nie był on interwencyjną publicystyką? Da się!
Rozmowa
Janek Koza: Nigdy nie będzie normalnie
To już nie te czasy, żeby uciekać. Ja zwyczajnie wyjechałem. Ale nawet gdybym chciał, to nie da się uciec. Bo ja przecież rysuję tak naprawdę ciągle o sobie – mówi Janek Koza w rozmowie z Michałem Sowińskim.
Teatr
Trzynaście lat opętania, czyli „Jak być kochaną” w Teatrze Narodowym
To nie jest spektakl o polskich bohaterach i wojnie, ale o psychologii pamięci i konsekwencjach kobiecej traumy. Nareszcie!
