Najlepsze okładki muzyczne 2013

Antoni MichnikHistoryk kultury, badacz sound studies

Antoni Michnik wybiera najlepsze okładki ubiegłorocznych albumów i singli.

Przedstawiam wam moje ulubione tegoroczne osiągnięcia na często pomijanym i rzadko analizowanym polu popkultury – ulubione okładki zeszłorocznych płyt.

Teoretycznie można by się spodziewać, że w dobie digitalizacji muzyki oraz stopniowego kurczenia się rynków tradycyjnych nośników obrazki towarzyszące albumom muzyki popularnej stracą na znaczeniu. Dzieję się jednak odwrotnie: kiedy coraz większym wyzwaniem staje się sprzedaż winyli oraz płyt, rozwija się rynek limitowanych edycji oraz wydań „deluxe”. Dzisiejsi konsumenci często sięgają po fizyczne nośniki muzyki dopiero wtedy, gdy pojawiają się w atrakcyjnej estetycznie formie, będąc skończonymi dziełami dizajnu z jednej strony i efektownymi bibelotami z drugiej. Co więcej, okazało się, że także w sieci album czy mixtape potrzebuje wizualnego wyróżnika, żeby przyciągnąć uwagę w morzu innych plików oraz streamów.

Tymczasem twórcy grafik wciąż są pomijani w wielu sytuacjach. O ile czymś naturalnym stało się dzisiaj, że w teledysku pojawia się nazwisko reżysera, o tyle wciąż na wielu płytach, a także na ogromnej większości singli, brak odpowiednich informacji. Jest to tym bardziej skomplikowane, że przeważnie za stronę graficzną albumu odpowiedzialna jest więcej niż jedna osoba – kto inny jest twórcą ilustracji, a kto inny odpowiada za dizajn całości ze strony wytwórni. Odmienną kwestię stanowią serie poszczególnych wydawnictw, niekiedy rewelacyjnie pomyślane jako całość. Na poniższy zestaw składają się jednak płyty, które ukzały się poza seriami. Których okładki najbardziej mnie w tym roku przykuły jako samodzielne wizualne projekty.

(kolejność alfabetyczna wg wykonawców)

Boneface dla Queens Of The Stone Age – Like Clockwork
(Matador)