EBC ratuje państwa i banki od niewypłacalności, ale robi to kosztem pogłębiania stagnacji i zaogniania napięć politycznych. Czas to zmienić.
![](https://krytykapolityczna.pl/wp-content/uploads/2016/05/Christine_Lagarde-840x440.jpg)
EBC ratuje państwa i banki od niewypłacalności, ale robi to kosztem pogłębiania stagnacji i zaogniania napięć politycznych. Czas to zmienić.
Nie, nowy premier Wielkiej Brytanii nie jest demokratyczną opozycją wobec zgniłych brukselskich elit.
Corbyn próbował utrzymać jedność zwaśnionych obozów Partii Pracy – popierającego Brexit i sprzeciwiającego się mu – szukając honorowego kompromisu.
Włochy rozważają alternatywny system płatności, który posłuży do rozbicia strefy euro.
Groźnym błędem jest wyciąganie wniosku, że skoro inwestorzy są zachwyceni, to realny stan gospodarki musi się poprawiać.
Assange powinien trafić do Szwecji i tam odpowiedzieć na zarzuty o molestowanie seksualne. Żeby tak się stało, trzeba zablokować jego ekstradycję do USA.
Różne rzeczy opowiadają ekonomiści o tym, co w gospodarce jest „naturalne”. Jednak kapitalizm ma tylko jedną prawdziwie naturalną tendencję: jest nią stagnacja.
Zamiast polegać na biurokratach, którzy za nic nie ponoszą odpowiedzialności, tak jak to sugeruje Macron, nasz Nowy Ład oddaje władzę obywatelom.
Im mocniej Unia każe Włochom zaciskać fiskalnego pasa, tym więcej zwolenników zyskuje rządząca populistyczna prawica.
Każda licząca się w grze strona ma interes w tym, by cierpliwie czekać aż do gorzkiego końca.
„– Janis, popełniłeś wielki błąd. – Jakiż to błąd, Larry? – Wygrałeś wybory!” Fragment książki Janisa Warufakisa.
Kiedy niezadowolenie jest tak silne, jak w dzisiejszej Wielkiej Brytanii, najlepszą opcją jest maksimum demokracji.