Czyli aborcja w kinie polskim.
Sztuka jako wojna
Pomimo upływu lat Jurek jest Jurkiem, bo nigdy nie został Jerzym. Wyjechał z Polski do Izraela w chwili osiągnięcia pełnoletniości i odtąd był już Yehudą.
Co zobaczyć w kinie na wiosnę
Polska prapremiera ostatniego filmu Andrzeja Żuławskiego, „Kosmos”.
Jeśli „Sto lat samotności” jest realizmem magicznym, to oto jest rzeczywistość magiczna
Reportaże z Ameryki Łacińskiej.
O prawdziwym mężczyźnie i martwej kobiecie
G.D. Roberts, „Shantaram”, Susan Taubes, „Rozwiązek”, Anna Kańtoch, „Łaska”.
Dramat to był kiedyś, dziś mamy horror
Postscriptum do recenzji książki „Przez morze”.
Wiśniewska: Przez morze do lepszego świata
„Morze Śródziemne – kolebka Europy – jest dziś miejscem, gdzie Europa najbardziej zawiodła”.
Ronduda, Sielewicz: Nie dajemy gotowych recept
O wystawie „Chleb i róże” w warszawskim MSN opowiadają Natalia Sielewicz i Łukasz Ronduda.
Po co sztuce outsiderzy?
To, co łączy prezentowane na wystawie „Po co wojny są na świecie” prace i ich twórców to doświadczenie wykluczenia.
Dymek: Czas Kaczyńskiego, czyli czas, w którym żyjemy
Kaczyński i Tusk stworzyli polską politykę, jaka jest dziś. I jaka jeszcze przez co najmniej kilka lat będzie.
Co czyta Obama?
A co Andrzej Duda i Beata Szydło? A ponadto: Thomas Montasser „Wyjątkowy rok”, Lauren Groff „Fatum i furia”, Zofia Krawiec „Miłosny performans”.
Nagonka
Pała to na zające i kuropatwy. Zająca można trafić, jak siedzi w kotlinie, albo zaraz po tym, jak się spłoszy i z kotlinki wyskakuje, pałą najczęściej skoki mu się przetrąca, później trzeba dobić.
