Tegoroczny festiwal w Gdyni wyraźnie pokazał pragnienie dobrego, niegłupiego kina gatunkowego, ale pokazał też, że to kino raczej nam nie wychodzi.
Wiśniewska: W tym konkursie skoków zawodnicy zapomnieli nart
Podsumowanie tegorocznego festiwalu w Gdyni przed rozdaniem nagród.
Majmurek: „Miasto ’44” – trzeba zabić tę miłość?
To tyleż film o powstaniu, co o współczesnej pamięci powstania i przemyśle kulturowym, jaki je otacza, tanatyczno-hipsterskim Warsaw Uprising Chic.
Wiśniewska: Bogowie z kardiochirurgii
Oglądając „Bogów”, kibicujemy Relidze, ale też widzimy, jak praca go niszczy i zastanawiamy się, ile można poświęcić, żeby osiągnąć cel.
Wiśniewska: Antyromantyczne kino liryczne
Bohaterowie szukają miłości, bo wydaje im się, że to jest etap dojrzewania.
Wiśniewska: Motherhood
Rewelacyjny „Boyhood” jest dla mnie nie tyle „historią chłopca o imieniu Mason”, ile historią jego matki.
Majmurek: Mały film o rozmijaniu
„Małe stłuczki” pokazują świat kruchości. Sypiących się na naszych oczach domów, kruchych, podatnych na zniszczenie przedmiotów, podatnych na zranienie ludzi.
Majmurek: Uchwycić codzienność
Do kin trafia dziś wybitny film Richarda Linklatera „Boyhood”. Czegoś takiego dotąd w kinie nie było.
Krawczyk: Kto zabił? To naprawdę nieistotne
Nowe seriale kryminalne próbują przekraczać gatunkowe ograniczenia, ale tylko jeden z nich wchodzi na nieznane terytorium.
Wiśniewska: Bardzo poszukiwany człowiek
Tak jak oczekujemy, że Dafoe będzie brutalnym typem, a Wright dwulicową Amerykanką, tak samo myślimy, że muzułmanin będzie terrorystą.
Majmurek: Być jak Hannibal Lecter
Trzy najważniejsze seriale minionego sezonu proponują trzy zupełnie odrębne projekty etyczne – każdy tak samo typowy dla dzisiejszej kultury.
Majmurek: Za horyzontem
„Zawsze woda” jest subtelną, pogodną, choć niebojącą się spojrzeć w oczy złu i cierpieniu, bardzo pogańską afirmacją natury i świata.
