Miasto

Dyskusja „Feminizm nadal potrzebny?”

W wigilię Dnia Kobiet i koszalińskiej Manify porozmawiamy o tym, czy feminizm jest nam jeszcze do czegoś potrzebny.

7 marca, piątek, godz. 17.00, restauracja Park Caffe przy ul. Asnyka, Koszalin

Czym jest feminizm? Funkcjonuje wiele jego opisów. Wszystkie jednakże niesprawiedliwą nierównowagę między tym, jak traktowane są kobiety, a jak mężczyźni. Feminizm podkreśla, że pozycja kobiet – jak i mężczyzn – jest uwarunkowana społecznie, podlega więc zmianom. Koniecznym jest zaznaczenie, że feminizm to różnorodne koncepcje i ruchy społeczne feministek. Od liberalnego, po radykalny czy feminizm siły oraz feminizm kulturowy lub socjalistyczny.

Istotnym jest przywołanie słów Millicent Fawcett: „Celem innych ruchów wolnościowych było podniesienie statusu stosunkowo niewielkiej grupy lub klasy, natomiast celem ruchu kobiet jest zmiana położenia całej płci – połowy ludzkości – doprowadzenie jej do wolności i wartości kobiecości. Ma on wpływ na więcej osób niż wszelkie inne wcześniejsze ruchy reformatorskie, ponieważ obejmuje cały świat. Sięga głębiej, ponieważ wchodzi do domów i zmienia charaktery”.

W rozmowie udział wezmą:
– Dorota Chałat, prezeska Koszalińskiego Stowarzyszenia Aktywności Lokalnej ERA KOBIET
– Katarzyna Czarkowska z Koszalińskiego Stowarzyszenia Aktywności Lokalnej ERA KOBIET
– Katarzyna Odrowska, wiceprezeska Stowarzyszenia Aktywne Pomorze
– Anna Popławska z Radia Koszalin

Spotkanie moderować będą: Magdalena Młynarczyk i Agata Piotrowska z Klubu Krytyki Politycznej w Koszalinie).

………………………………………………………………………………

Dzieje ruchu feministycznego w Polsce sięgają wieku XIX, kiedy to pojawiły się po raz pierwszy postulaty dotyczące kształcenia kobiet za sprawą Klementyny z Tańskich Hoffmanowej. Rozwa­żano je kolejno na łamach czasopism „Przegląd Naukowy” i „Niwa”. Autorem pierwszej publikacji książkowej domagającej się zrównania praw kobiet i mężczyzn był Edward Prądzyński, który wy­raził swe poglądy w dziele O prawach kobiet wydanym w 1873 roku. Kwestia emancypacji kobiet była szczególnie ważna w pozytywistycznym nurcie pisarstwa Elizy Orzeszkowej. Do jej twórczo­ści nawiązano w 1907 roku organizując w Warszawie walny zjazd – Kongres Kobiet, na którym swe postulaty całkowitego i natychmiastowego zrównania obu płci przedstawiła najmłodsza wówczas uczestniczka Zofia Nałkowska, żądając dla kobiet prawa do samorealizacji w każdej dziedzinie życia. Ruch feministyczny w Polsce przeszedł jeszcze wiele przeobrażeń, ale hasło Zofii Nałkow­skiej „chcemy całego życia” pozostało aktualne. Do idei po­wszechnego kobiecego zgromadzenia odniosły się organizatorki I Kongresu Kobiet powołanego w czerwcu 2009 roku, jako ruchu, aktywizującego  kobiety w Polsce. Chciały w ten sposób podkreślić ogromny udział kobiet w przemianach  społeczno-gospodarczych, zwrócić uwagę na ich rolę w budowaniu nowoczesnej Polski oraz zdiagnozować ich obecną sytuację, jak również nakreślić kierunki zmian społecznych. Kobiety  mają bowiem w Polsce równe z mężczyznami prawa, teoretycznie – bo nigdy nie miały równych szans i możliwości. Choć zwykle są lepiej wykształcone, to nadal nie mają równego dostępu do rynku pracy, kariery, władzy. Są często ofiarami dyskryminacji, biedy, przemocy, handlu.

[tekst: Magdalena Młynarczyk]

__
Przeczytany do końca tekst jest bezcenny. Ale nie powstaje za darmo. Niezależność Krytyki Politycznej jest możliwa tylko dzięki stałej hojności osób takich jak Ty. Potrzebujemy Twojej energii. Wesprzyj nas teraz.

Zamknij