#ONZ

To musi być jakaś pomyłka. A nawet jeśli nie – jak właściwie mielibyśmy zareagować? Wielu z nas było w Izraelu, to fajne państwo, takie, do którego jeździ się na wakacje.

Afrykanie wierzą w demokrację i prawa człowieka. I domagają się równego traktowania.

Jeśli światowy system instytucji ma o nikim nie zapominać, to musi się dostosować do zmieniającej się struktury demograficznej.

W państwach o wysokim poziomie dochodów pełnymi szczepieniami została objęta ponad połowa ich mieszkańców. Natomiast w Afryce całkowicie zaszczepionych jest mniej niż 4 proc. ludności. Państwa produkujące szczepionki muszą zadziałać.

Zachód musi dążyć do nawiązania relacji z rządem talibów, a nie do izolowania Afganistanu lub zagłodzenia jego mieszkańców.

Choć represje wymierzone są przede wszystkim w pokojowo protestujących, jak pokazuje historia Wiaczesława Rahaszczuka, ofiarami padają również przypadkowi przechodnie.

Ostatnie tygodnie to dobre wieści dla działaczy na rzecz racjonalnego podejścia do marihuany.

ONZ zawsze działała przy niesprzyjających wiatrach, a teraz będzie się musiała nagiąć do logiki nowej zimnej wojny.

Ludzie, którzy używają narkotyków i którym z tego powodu przypina się łatkę przestępców, to nasi znajomi, krewni, sąsiedzi, współpracownicy.

Unia protestuje, ale nie ma sprecyzowanego planu na wypadek, jeśli Izrael zgodnie z planem dokona aneksji Zachodniego Brzegu.

Przedstawiciele ONZ mają zadecydować o statusie prawnym konopi w grudniu 2020 roku.

Nie ma powszechnej opieki zdrowotnej bez uznania praw reprodukcyjnych kobiet. Tymczasem na forum ONZ to nadal temat tabu.

Greta Thunberg to symbol odbywających się dziś na całym świecie protestów młodzieży i ich inspiracja. W pierwszym dniu Globalnego Tygodnia Protestu publikujemy tekst jej przemówienia wygłoszonego w Parlamencie Europejskim.

Komitet ONZ Przeciwko Torturom rozpatrzył sprawozdanie Polski z realizacji konwencji.

Przy realizacji Celów Zrównoważonego Rozwoju kraje rozwijające się w coraz większym stopniu muszą liczyć na siebie – a więc na własne systemy podatkowe.

Użycie min lądowych i improwizowanych ładunków wybuchowych rośnie w alarmującym tempie, a co za tym idzie – rośnie liczba rannych i śmiertelnych ofiar ich wybuchów.

Jaka przyszłość czeka narkotyki po zjeździe ministrów w wiedeńskiej siedzibie ONZ?

Teraz ruch po stronie Narodów Zjednoczonych.

Czystsza, zdrowsza przyszłość jest w naszym zasięgu. Wystarczy nie wyrzucać jej do kosza.

Aspiracje i potrzeby są ogromne, a budżet żałośnie niski. Czas to zmienić.

725 milionów ludzi na świecie żyje w skrajnej biedzie. W obecnym tempie nie mogą liczyć na szybką poprawę.

W klęskach żywiołowych i katastrofach budowlanych ginie o wiele więcej kobiet niż mężczyzn. To nie przypadek.

Nowoczesna szykuje już ustawę.

Dyskryminacja osób LGBT z niepełnosprawnością i „leczenie” homoseksualności – nad tymi dwoma tematami pochylą się 5 września członkowie Komitetu Praw Osób z Niepełnosprawnościami ONZ.

Nie ma powszechnej opieki medycznej bez uwzględnienia zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego kobiet.

W Wiedniu decyduje się przyszłość światowej polityki narkotykowej. Czy czeka nas przełom?

Całkowity roczny budżet ONZ wynosi tyle, ile Ameryka wydaje na wojsko w jeden dzień i dziewięć godzin. Cóż za marnotrawstwo.

Plutokraci dysponują wielką władzą. Wobec słabszych i środowiska naturalnego zachowują się, jakby nie mogła ich spotkać za życia żadna kara.

ONZ nie potrafi zatrzymać morderczej wojny z narkotykami.

Sprzeciwiamy się stosowaniu kary śmierci i w pełni popieramy stanowisko UE wobec narkotyków.

Po grubych zielonych dywanach biegają faceci w dobrych garniturach i kobiety w eleganckich garsonkach. I wtedy wchodzę ja – cały na biało. Dawid Krawczyk ze szczytu ONZ.

Partnerstwo jest lepsze od jałmużny.

Jeśli naprawdę chcemy coś zmienić, paliwa kopalne muszą pozostać pod ziemią.

Nie jest tak, jak przedstawia się to w mediach, że oto ni stąd ni zowąd jacyś biurokraci w Genewie postanowili z własnej inicjatywy zaatakować biedny Kościół katolicki.

Nieoficjalny dokument ONZ, który wyciekł w poprzednim tygodniu, to rzadka okazja, by przyjrzeć się długotrwałym sporom pomiędzy krajami członkowskimi nad kursem polityki narkotykowej ONZ.

Przekonanie, że problem narkotykowy dotyczy tylko garstki uzależnionych i garstki zarabiających na nich bandytów jest głęboko nieprawdziwy.