W antropocenie i neoliberalnym modelu sprawiedliwości opartej na zwycięstwie najsilniejszego, który bierze wszystko, wygrywają ludzie pokroju Putina – niszczą świat, planetę i nasze szanse na przetrwanie – mówi Ewa Sufin-Jacquemart, prezeska Fundacji Strefa Zieleni i gościni najnowszego odcinka ekofeministycznego podcastu „Nie ma przyszłości bez równości”.
Coraz łatwiej jest nam wyobrazić sobie koniec świata niż koniec patriarchatu, kapitalizmu i antropocenu. A to one generują katastrofy, z którymi jako ludzkość nie potrafimy sobie poradzić: wojny, pandemie, zmiany klimatu i wymieranie gatunków.
„Źródłem dzisiejszych społeczno-ekologicznych kryzysów jest wiele przekonań, które dominują we współczesnym społeczeństwie: że pewni ludzi są lepsi od innych i że ludzie są ważniejsi od wszystkich pozostałych form życia; że natura jest pozbawioną życia stertą surowców i stanowi tylko tło dla naszego życia; że wzrost gospodarczy jest niezbędny dla naszego dobrostanu, więc musimy bezustannie produkować i konsumować. Ekofeminizm dostarcza ram umożliwiających zerwanie z naszymi fundamentalnymi przekonaniami” – piszą autorzy eseju Odwaga troski. Ekofeminizm jako źródło inspiracji.
SŁUCHAJ NA SPOTIFY:
SŁUCHAJ NA SOUNDCLOUD:
SŁUCHAJ NA APPLE PODCASTS:
Ewa Sufin-Jacquemart, prezeska Fundacji Strefa Zieleni, za sprawą której wspomniany esej ukazał się w języku polskim i jest zupełnie za darmo dostępny w sieci, mówi z kolei, że wprawdzie ludzkość ma ogromną moc i zdolność dostosowywania się do rzeczywistości, ale niestety odbywa się to – jak pokazuje historia – poprzez kryzysy: – Jednocześnie im silniejszy jest kryzys, tym większe stają się świadomość i mobilizacja społeczna. A to one doprowadzają do zmian, które chwilę wcześniej nie mieściły się nam w głowie, na przykład odrzucenia wzrostu gospodarczego.
Ale czy to naprawdę możliwe? W jaki dokładnie sposób ekofeminizm odmieniany w podcaście Nie ma przyszłości bez równości przez wszystkie przypadki jako koncepcja, która łączy w sobie walkę o równość, zerwanie z wiarą w sprawczość homo oeconomicusa i próbę stworzenia biowspólnoty opartej na opiekuńczości, odpowiada na potrzeby świata pogrążonego w chaosie antropocenu? Dlaczego oświeceniowy kult racjonalizmu nam w tym nie pomoże? Gdzie w tym wszystkim są kobiety i dlaczego binarne porządkowanie rzeczywistości powinno odejść do lamusa?
Teksty i książki przywołane w podcaście:
Odwaga troski. Ekofeminizm jako źródło inspiracji, P. Osman, D. Holemans, M.-M. Franssen
Eko, a nie ezo. Kim są feministki, które uratują świat?, wywiad z drą Moniką Żółkoś
Ekonomia obwarzanka, Kate Raworth
Ewą Sufin-Jacquemart jest prezeską Fundacji Strefa Zieleni, honorową Siostrą Rzeką, członkinią Rady Dyrektorów Green European Foundation i Rady Stowarzyszenia Kongres Kobiet, koordynatorką „Centrum Zielone” Kongresu Kobiet, działaczką Partii Zieloni, aktywistką społeczną, byłą dyplomatką i konsul RP w Luksemburgu (2007–2011), a z wykształcenia – socjolożką.
