U Wajdy nienawiść do hipsterstwa jest silna. Ani w „Polowaniu na muchy”, ani we „Wszystko na sprzedaż” nie sposób znaleźć pozytywnego bohatera.

U Wajdy nienawiść do hipsterstwa jest silna. Ani w „Polowaniu na muchy”, ani we „Wszystko na sprzedaż” nie sposób znaleźć pozytywnego bohatera.
Żyjemy w katolickim kraju, w którym zawsze można się pozbyć niepotrzebnych etycznych dylematów przy pomocy cytatu z Biblii. A poza tym rządzi nami rynek.
„Felek i Tola” to książka, która – choć na każdej stronie tryska radosnym dowcipem – traktuje dzieci poważnie i opowiada im prawdziwe dorosłe historie.
Pomarzyć jest zawsze miło. I w tym sensie powieść Akunina „Pory roku” spełnia zadanie typowe dla literatury popularnej.
W latach osiemdziesiątych pojawiło się wiele mitów dotyczących „polepszających się” warunków pracy kobiet.
W okresie dojrzewania rozwój psychiczny dziewcząt wkracza nieodwołalnie w fazę polityczną.
Tajne stosunki Kościoła katolickiego z argentyńską dyktaturą wojskową. Fragment głośnej książki Horacio Verbitsky’ego
Czy możliwa jest dziś muzyka polityczna i co to oznacza? Wstęp do książki „Po zmierzchu. Eseje o współczesnych operach”.
Henryk Bereza zapowiadał tuż przed śmiercią, że z pozornie wulgarnej materii tej prozy wyłoni się zaskakująca świeżością wartość.
Czy tak jest zawsze? Że o wolność walczą ci, którzy nie radzą sobie w domu? Fragment „ości” Ignacego Karpowicza.
Może cudze blizny nigdy nie będą tak autentyczne jak własne, ale prawie siedemdziesiąt lat po wojnie już mało kogo stać na własne.
Cywilizacja śmierci jest najlepszym rozwiązaniem dla ludzkości. Rozmowa z Kingą Dunin i Ignacym Karpowiczem w „GW”.