Miasto

DKF: Czym się żywi kino grozy? | Media: „Behind the Mask…”

Dyskusyjny Klub Filmowy w ramach Uniwersytetu Krytycznego.

Uniwersytet Krytyczny | DKF: Czym się żywi kino grozy? | Media: Behind the Mask: The Rise of Leslie Vernon (2006, USA, reż. Scott Glosserman)

Prowadzenie: Klaudia Rachubińska, Antoni Michnik

5 czerwca, czwartek, godz. 19.00
Krytyka Polityczna, ul. Foksal 16, II p., Warszawa

Jason Voorhees od ponad czterdziestu lat nawiedza obóz przy Crystal Lake, Freddy Krueger po dziś dzień pojawia się w sennych koszmarach młodzieży z ulicy Wiązów, a pamięć o Michaelu Myersie na zawsze wisieć będzie nad halloweenowymi wieczorami w Haddonfield. Dziś telewizyjna ekipa pod dowództwem młodej dziennikarki Taylor Gentry przyjeżdża do sennego, prowincjonalnego miasteczka Glen Echo, gdzie śledzić będzie młodego następcę słynnych psychopatycznych zabójców, Lesliego Vernona, i jego drobiazgowe przygotowania do pierwszej serii zabójstw. Leslie skrupulatnie planuje czas, miejsce i sposób, starannie wybiera swoją „survival girl”, szczegółowo opowiada o arkanach swojego mrocznego powołania – wszystko przed oczami niemal nieustannie wymierzonych w niego kamer.

Nakręconemu na fali popularności dekonstrukcyjnego kina „Behind the Mask…” nie udało się ani powtórzyć komercyjnego sukcesu poprzedzających go „Krzyku” czy „Shaun of the Dead” ani osiągnąć kultowego statusu belgijskiego „Man Bites Dog”. Dowcipny i ironiczny, nie tylko pogrywający z filmowymi kliszami, ale też ośmieszający akademickie rozważania na temat horroru, pozostaje niszową, niskobudżetową perełką-kuriozum postmodernistycznego kina pastiszu. Jednak tym, co odróżnia „Behind the Mask…” od innych podobnych mu produkcji, jest zabawa formułą mockumentary, która mimochodem stawia pytania o rolę i odpowiedzialność mediów, zwłaszcza szukającej sensacji telewizji, w nakręcaniu fascynacji spektakularną przemocą i wynoszeniu jej sprawców do rangi celebrytów.

_________

Straszne historie, pełne zjaw, potworów i krwawych morałów, towarzyszyły ludzkości od zawsze, pod fantastycznym przebraniem skrywając rzeczywiste kulturowe lęki. Nie inaczej jest w wypadku współczesnego kina grozy – pomimo zmieniających się trendów, istotą horrorów pozostaje nie tylko żerowanie na indywidualnych fobiach i obawach widzów, ale też odzwierciedlanie niepokojów społecznych i uniwersalnych lęków. 

Klaudia Rachubińska – absolwentka Wydziału Psychologii UW, doktorantka Instytutu Kultury Polskiej UW, członkini Grupy ETC; zajmuje się problematyką ciała w kulturze, strategiami wizualnego konstruowania tożsamości, psychoanalizą kultury, myślą feministyczną drugiej i trzeciej fali. Do jej zainteresowań należą także związki między muzyką a wizualnością, intermedialność w sztuce współczesnej, performance i sztuki performatywne oraz działania neoawangardowego ruchu Fluxus. 

Antoni Michnik – historyk kultury, absolwent Instytutu Historii Sztuki UW, student Kolegium MISH UW. Członek-założyciel Grupy ETC, współpracownik Stowarzyszenia im. Stanisława Brzozowskiego. Publikował między innymi w „Zeszytach Literackich”, „Kwartalniku Filmowym”, „Kontekstach”, „Glissandzie”. Zajmuje się przede wszystkim kręgiem kultury niemieckiej oraz związkami muzyki z wizualnością (muzyką popularną, awangardami, kinem).
 

________

Kolejne spotkania cyklu:
12.06 Widz: Udręka (Angustia, 1987, Hiszpania, reż. Bigas Luna)
26.06 Związki: Odishon (1999, Japonia, Korea Południowa, reż. Takeshi Miike)

 
_______

Projekt „Uniwersytet Krytyczny 2014-2016” realizowany jest dzięki dofinansowaniu ze środków m.st. Warszawy.

 

  

__
Przeczytany do końca tekst jest bezcenny. Ale nie powstaje za darmo. Niezależność Krytyki Politycznej jest możliwa tylko dzięki stałej hojności osób takich jak Ty. Potrzebujemy Twojej energii. Wesprzyj nas teraz.

Zamknij