Miasto

DKF: Czym się żywi kino grozy? | Instynkty: „Kalevet”

Dyskusyjny Klub Filmowy w ramach Uniwersytetu Krytycznego.

Uniwersytet Krytyczny | DKF: Czym się żywi kino grozy? | Instynkty: Kalevet / Rabies / Wścieklizna (2010, Izrael, reż. Aharon Keshales, Navot Papushado)

Prowadzenie: Klaudia Rachubińska, Antoni Michnik

22 maja, czwartek, godz. 19.00
Krytyka Polityczna, ul. Foksal 16, II p., Warszawa

Obiegowa opinia o kinie grozy głosi, że przeraża nas w nim najbardziej to, czego nie rozumiemy. Tajemnica lub irracjonalność potrafią zastąpić najwymyślniejsze potwory oraz najbardziej wyrafinowanych psychopatów. Tak straszył Hitchcock w „Ptakach” i „Psychozie”, tak dzisiaj w swoich najlepszych filmach straszy Guillermo del Toro.

Twórcy „Kalevet” również uczynili z tego jeden ze swoich znaków rozpoznawczych. Pierwszy izraelski film grozy nieustannie podważa gatunkowe ramy i nie pozwala określić, co jest jego tematem. Operując fabularnymi kliszami, wytwarza w widzu oczekiwania, które potem wywraca do góry nogami – lub pozostawia w zawieszeniu. Jego przewrotność nie ogranicza się do schematów czysto filmowych, ale narusza też utarte myślenie o przyczynach i skutkach oraz działaniach i ich konsekwencjach. Losy grupy ludzi przecinają się w jednym miejscu, ale logika tego, co im się przydarza, pozostaje przed nami zakryta.

Każdy musi sam rozstrzygnąć, o czym właściwie jest ten film – po projekcji spróbujemy się nad tym wspólnie zastanowić.

Film wyświetlany będzie w języku oryginału z angielskimi napisami.

_________

Straszne historie, pełne zjaw, potworów i krwawych morałów, towarzyszyły ludzkości od zawsze, pod fantastycznym przebraniem skrywając rzeczywiste kulturowe lęki. Nie inaczej jest w wypadku współczesnego kina grozy – pomimo zmieniających się trendów, istotą horrorów pozostaje nie tylko żerowanie na indywidualnych fobiach i obawach widzów, ale też odzwierciedlanie niepokojów społecznych i uniwersalnych lęków. 

Klaudia Rachubińska – absolwentka Wydziału Psychologii UW, doktorantka Instytutu Kultury Polskiej UW, członkini Grupy ETC; zajmuje się problematyką ciała w kulturze, strategiami wizualnego konstruowania tożsamości, psychoanalizą kultury, myślą feministyczną drugiej i trzeciej fali. Do jej zainteresowań należą także związki między muzyką a wizualnością, intermedialność w sztuce współczesnej, performance i sztuki performatywne oraz działania neoawangardowego ruchu Fluxus. 

Antoni Michnik – historyk kultury, absolwent Instytutu Historii Sztuki UW, student Kolegium MISH UW. Członek-założyciel Grupy ETC, współpracownik Stowarzyszenia im. Stanisława Brzozowskiego. Publikował między innymi w „Zeszytach Literackich”, „Kwartalniku Filmowym”, „Kontekstach”, „Glissandzie”. Zajmuje się przede wszystkim kręgiem kultury niemieckiej oraz związkami muzyki z wizualnością (muzyką popularną, awangardami, kinem).
 

________

Kolejne spotkania cyklu:
  5.06 Media: Behind the Mask: The Rise of Leslie Vernon (2006, USA, reż. Scott Glosserman)
12.06 Widz: Udręka (Angustia, 1987, Hiszpania, reż. Bigas Luna)
26.06 Związki: Odishon (1999, Japonia, Korea Południowa, reż. Takeshi Miike)

 
________

Projekt „Uniwersytet Krytyczny 2014-2016” realizowany jest dzięki dofinansowaniu ze środków m.st. Warszawy.

 

  

__
Przeczytany do końca tekst jest bezcenny. Ale nie powstaje za darmo. Niezależność Krytyki Politycznej jest możliwa tylko dzięki stałej hojności osób takich jak Ty. Potrzebujemy Twojej energii. Wesprzyj nas teraz.

Zamknij