Nauka

Dwa i pół roku temu napisałam tekst z postulatem: rozmawiajmy o chorobach psychicznych. Myślałam, że opowiedziałam zamkniętą historię. Okazało się jednak, że to dopiero początek.

Nie cenzurujmy antyszczepionkowych dyrdymałów, tylko szczepmy jak najwięcej chętnych. Próby uciszenia teorii spiskowych to woda na młyn tych, którzy twierdzą, że państwo ich prześladuje.

Rady, jakich niektóre feministki udzielają incelom, pełne są empatii podobnej do tej, którą prezentował prezydent Komorowski radzący młodym zmianę pracy i wzięcie kredytu.

„Zostałam ofiarą gwałtu” – napisała do nas czytelniczka. Poprosiliśmy Maję Staśko, która od lat pomaga osobom po gwałcie, żeby i nas wsparła i podpowiedziała, jak zareagować na taką wiadomość.

Trwa zbiórka na pierwszy ciałopozytywny przewodnik dla chłopców.

Każdy rodzic boi się o własne dziecko, ale czy spokojny będzie dopiero wtedy, kiedy będzie mógł śledzić każdy jego krok? I jak ten rodzicielski „Big Brother” odbija się na psychice dzieci?

Choć nauka to najdoskonalsze narzędzie poznawania empirycznej prawdy, jakie posiadamy, ma też swoje ograniczenia. Nauki ścisłe na niektóre pytania odpowiedzieć zwyczajnie nie mogą, a na wiele dają różne, czasem sprzeczne odpowiedzi.

Opowiada psycholożka społeczna, badaczka narcyzmu grupowego prof. Agnieszka Golec de Zavala w rozmowie z Michałem Sutowskim.

Wszystkie elektoraty oczekują od swoich partii budowy państwa opiekuńczego. Postanowiliśmy przyjrzeć się bliżej tej kwestii.

Nie potrafimy nazywać, zdefiniować wielu zjawisk społecznych, przede wszystkim dotyczących nierówności, w inny sposób, niż zaproponowano to w dyskursach rozwijanych po 1989 roku.