Kultura nie zawsze była tak zhomogenizowana, jak dziś. Coś do tego stanu doprowadziło. W przypadku Anglików – thatcheryzm i systematyczne zabijanie emancypacji working class, w Polsce – zapewne leczenie kompleksów po komunie. Paszporty Polityki komentuje Agata Pyzik.
W Rzezi po raz kolejny Polański na zimno przygląda się dynamice relacji małżeńskiej. Czy film wnosi coś nowego do pojawiającego się wielokrotnie w twórczości tego reżysera portretu małżeństwa w kryzysie? Recenzja Jakuba Majmurka.
Czy serial Głęboka woda zdał egzamin na misyjność mediów publicznych? Połowicznie. Ale i tak pozytywnie się wyróżnia na tle reszty telewizyjnej produkcji. Recenzja Jasia Kapeli.
Projekt Martina Zet jest wizualną odpowiedzią na książkę Thilo Sarrazina i propozycją agonicznej dyskusji. Chantal Mouffe komentuje spór wokół projektu Deutschland schafft es ab.
O sztuce, figurze ojca, szczurach z laboratorium, wypchanym owczarku niemieckim i rzeźbie papieża na łódzkim biennale z nominowanym do Paszportu Polityki 2011 w kategorii sztuki wizualne Arturem Malewskim rozmawiali Waldemar Marzec i Marta Zdanowska.
Rozmowa o propozycji Martina Zet nie może zostać skolonizowana przez płomienie w głowach, które każdą akcję artystyczną sprowadzają do argumentów ad Hitlerum. Igor Stokfiszewski komentuje spór wokół projektu Deutschland schafft es ab.
Mam wrażenie, że zaproponowaliśmy trochę nowych idei oraz sposobów działania. Rozmowa z Joanną Mytkowską.
W habitus narodowy Niemców wpisany jest mit umierania, duchów, ciągła rozmowa z umarłymi i budowanie kultury na śmierci – mówi Dorota Sajewska w rozmowie z Arturem Żmijewskim.
Prawdziwa demokracja nie ma jednego ustalonego modelu. To my wszyscy powinniśmy ją stworzyć na ulicach.
Czeski artysta Martin Zet, w ramach 7. Berlin Biennale, rozpoczął kampanię „Niemcy pozbywają się tego”. 12 stycznia wezwał czytelników, by pozbywali się egzemplarzy antyemigranckiej książki Thilo Sarrazina.
Wbrew pozorom „Chciwość” nie jest filmem o słabościach charakteru bankierów z Wall Street. To świetny, etnograficzny portret grupy odpowiedzialnej za kryzys.
Coś symbolicznego jest w tym, że Macio Moretti dostał w roku 2011 Paszport „Polityki” w kategorii muzyka popularna. Zaciera się granica między tym, co zwykło nazywać się muzycznym mainstreamem, a tym, co nosi zazwyczaj nazwę muzyki eksperymentalnej. Rok 2011 w muzyce podsumowuje Wojtek Zrałek-Kossakowski.
