Islam

Minął rok od wybuchu protestów po śmierci Mahsy Żiny Amini. Czy w Iranie coś się zmieniło?

Czy jeśli w Polsce jest jakiś problem, musimy natychmiast wskazać, że ekstremum tego problemu jest gdzieś na Wschodzie?

„Prawdziwą bombę dopiero nam szykują” – te słowa Donalda Tuska powinny trafić na listę hańby polskiej polityki.

Rozmowa o tym, jak przestać być islamofobem w 30 minut – i jak było na Oscarach z Malalą Yousafzai.

Niektóre państwa są zbyt duże, by upaść, nie pociągając za swoim upadkiem katastrofy. Nigeria jest jednym z nich.

Państwo sięga tu najczęściej policyjną pałką, a „szumowiny” (jak mówi Le Pen) z przedmieść są wygodnymi kozłami ofiarnymi dla skrajnej prawicy.

Nakaz jest przemocą, zakaz też narzucony odgórnie. Ale mówiąc muzułmankom, „noście, co chcecie”, jedynie umywamy ręce.

Kumulacja wielowymiarowych problemów oraz wyzwań stojących przed Pakistanem – ponad 230-milionowym państwem z arsenałem nuklearnym – jest bezprecedensowa.

Ali Chamenei może być ostatnim ajatollahem, którego władza jest uznawana w Iranie.

Dlaczego „Szatańskie wersety”, czwarta powieść Salmana Rushdiego, okazała się aż tak kontrowersyjna? Tłem dla skandalu związanego z jej wydaniem była rywalizacja Iranu i Arabii Saudyjskiej o miano centrum świata islamu.