Ośrodki analityczne, specjalizujące się w ocenie zagrożenia terrorystycznego, wpisują w rubryce „Polska”: „Brak zagrożenia” albo „Nie dotyczy”.
Czytaj dalej
Rozmowa
Dziewczynki i młode kobiety ciągle obrywają najmocniej
Z Katie Green, autorką komiksu „Lżejsza od swojego cienia” opowiadającego o zmaganiach z anoreksją, rozmawia Olga Wróbel.
Antysemityzm
Polskie farmazony [rozmowa z Piotrem Foreckim]
W Polsce wciąż dominuje bezpieczna narracja jakoby Holokaust to była tylko sprawa pomiędzy Żydami i Niemcami, a nie była – mówi Piotr Forecki w rozmowie z Kingą Dunin.
Ekologia
Przedstawiamy nową serię Wydawnictwa Krytyki Politycznej
Dlaczego jej patronem jest morświn? I jakie książki ukazały się w niej do tej pory?
Rozmowa
Skazani czekają na śmierć i listy od swoich laleczek
Skazańcy często mówią na swoje korespondencyjne przyjaciółki „anioły”. Bo właśnie taką funkcję dla nich spełniają. Zlatują z nieba, czyli z bogatej Europy, i chcą ich uratować.
Kinga Dunin czyta
Sentymenty i bluzgi
Że między Jerzym Giedroyciem a Agnieszką Osiecką „coś było na rzeczy”, nie jest wiedzą sensacyjną, za to dość ubogą w fakty.
Prawa zwierząt
Rewolucja sojowego latte
Jaś Kapela: Oto moja pokuta za to, że nie myślałem o tym, co jem.
Kinga Dunin czyta
Bursa ocenzurowany
Może poprzestałabym na zwierzeniu się z przyjemności, jaką sprawiła mi ta książka, gdyby nie „prawie” w tytule. Czego zatem w niej nie ma? Kinga Dunin czyta „Dzieła (prawie) wszystkie” Andrzeja Bursy.
Książka
Zgwałcony
Kiedy myślę o krzywdzicielach Raymonda i o innych ofiarach zastanawiam się, czemu ludzie Kościoła tak mocno nimi gardzą?
Fragment książki
Nanorasizm i narkoterapia
Rasizm pozostanie z nami w dającej się przewidzieć przyszłości. Będzie tak nie tylko w kulturze masowej, lecz także – o czym nie powinniśmy zapominać – w kręgach elit.
Kinga Dunin czyta
Od Whitmana do Mroza
Mało kto nie słyszał o Remigiuszu Mrozie, ale co to za znajomość – ze słyszenia. Postanowiłam coś przeczytać, bo przecież rynek nie może się mylić. W żadnej sprawie.
Praca w Polsce
Nad włókniarkami nikt nie zapłakał
„Stoczniowcy czy inni dostawali duże odprawy, kiedy były likwidowane ich zakłady. My – nic”. Fragment książki „Aleja Włókniarek”.
