Debaty Instytutu Krytyki Politycznej

prof. Jan Toporowski: Postkeynesowska teoria pieniężna a globalny rynek finansowy

Postkeynesowska teoria pieniężna pojawiła się po raz pierwszy w latach 80. ubiegłego wieku jako krytyka monetarystycznego podejścia do kontroli inflacji. Dowiedzenie, że podaż pieniądza zależy od poziomu prywatnej produkcji i wymiany (tzw. pieniądz endogeniczny) miało na celu rehabilitację keynesowskiej polityki fiskalnej. Podobne tezy teoretycy postkeynesowscy głosili od początku naszego stulecia w dwóch dodatkowych formach: tzw. Modern Money Theory (która głosi, że wszelkie wydatki państwa są mogą być zrealizowane bez względu na rozmiary dochodów państwa z podatków, a zatem problemy finansowania deficytów budżetu państwa są nieistotne) oraz tzw. Circuit Theory (która głosi, że to sam kredyt odpowiada za tworzenie prywatnej produkcji i wymiany).

Teoria postkeynesowska głosi, że państwo może regulować koniunkturę gospodarczą w kapitalizmie i ustabilizować gospodarkę przy wysokim poziomie zatrudnienia. Teoria ta nie liczy się jednak z problemem finansowania deficytu państwowego na rynkach finansowych; tymczasem problem ten staje się tym bardziej złożony, że działalność rynków finansowe zakłócają międzynarodowe przepływy finansowe.

Dyskusję po wykładzie poprowadził prof. Jerzy Osiatyński.

prof. Jan Toporowski – polsko-brytyjski ekonomista postkeynesowski, specjalizujący się w problematyce kryzysów finansowych oraz myśli Michała Kaleckiego. Profesor ekonomii i finansów na Wydziale Ekonomii Szkoły Orientalistyki i Afrykanistyki (SOAS) Uniwersytetu Londyńskiego.

__
Przeczytany do końca tekst jest bezcenny. Ale nie powstaje za darmo. Niezależność Krytyki Politycznej jest możliwa tylko dzięki stałej hojności osób takich jak Ty. Potrzebujemy Twojej energii. Wesprzyj nas teraz.

Zamknij