Aktualności Instytutu Krytyki Politycznej

Współpracownicy 2012/13

WSPÓŁPRACOWNICY INSTYTUTU STUDIÓW ZAAWANSOWANYCH 
W ROKU AKADEMICKIM 2012/2013:


prof. Agata BIELIK-ROBSON
 – polska filozofka. Pracuje na Wydziale Teologii Uniwersytetu w Nottingham, jest członkinią Instytutu Filozofii i Socjologii PAN. Od lat współpracująca ze Stowarzyszeniem im. Stanisława Brzozowskiego, wielokrotnie publikowała w Wydawnictwie Krytyki Politycznej i piśmie „Krytyka Polityczna”. Autorka książek, m.in.: Romantyzm, niedokończony projekt. Eseje (Universitas 2008), „Na pustyni”. Kryptoteologie późnej nowoczesności (Universitas 2008), The Saving Lie: Harold Bloom and Deconstruction (Northwestern University Press, 2011).

dr Wasyl CZEREPANYN – doktor nauk humanistycznych na Uniwersytecie Narodowym Akademia Kijowsko-Mohylańska, dyrektor Centrum Badań nad Kulturą Wizualną, redaktor ukraińskiej edycji pisma „Krytyka Polityczna”.

Joanna ERBEL – socjolożka, fotografka. Doktorantka w Instytucie Socjologii UW, gdzie pisze doktorat o roli aktorów nie-ludzkich w przemianie przestrzeni miejskiej. Członkini Krytyki Politycznej, redaktorka magazynu „Miasta“. Uczestniczy w działaniach miejskich ruchów społecznych. Mieszka w Warszawie, pomieszkuje w Poznaniu i Łodzi u ludzi dobrej woli. Ostanio wydała Partycypacja. Przewodnik Krytyki Politycznej (wspólnie z P. Sadurą).

prof. Andrzej FRISZKE – profestor historii, badacz dziejów najnowszych Polski, w latach 80. redaktor „Tygodnika Solidarność”, członek warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej. Jeden z najważniejszych znawców II RP i PRL, życia politycznego emigracji oraz historii opozycji politycznej w Polsce po 1944 roku. Autor m.in. książek O kształt niepodległej (1989), Opozycja polityczna w PRL 1945-1990 (1994), Oaza na Kopernika. Klub Inteligencji Katolickiej 1956-1989(1997), Życie polityczne emigracji (1999), Polska. Losy państwa i narodu 1939-1989 (2003), Przystosowanie i opór. Studia z dziejów PRL (2007) orazAnatomia buntu. Kuroń, Modzelewski i Komandosi (2007). W latach 1999-2006 był członkiem kolegium IPN, obecnie jest pracownikiem naukowym Instytutu Studiów Politycznych PAN, wykłada również w warszawskim Collegium Civitas.

dr Maciej GDULA – socjolog, pracownik Instytutu Socjologii UW. Zajmuje się teorią społeczną i badaniem systemu klasowego. Badał i popularyzował teorię P. Bourdieu, N. Luhmanna i B. Latoura. W swoich badaniach nad klasami koncentrował się na wzroście roli klasy średniej jej związkach z instytucjami państwowymi i publicznymi. W latach 2005–2010 był członkiem zarządu Stowarzyszenia im. Stanisława Brzozowskiego. Opublikował m.in.: Trzy dyskursy miłosne(2009), Style życia i porządek klasowy w Polsce(2012, wspólnie z P. Sadurą).

dr Agnieszka GRAFF – kulturoznawczyni, amerykanistka, feministka. Współzałożycielka Porozumienia Kobiet 8 Marca, członkini Rady Kongresu Kobiet Polskich, członkini zespołu Krytyki Politycznej. Teksty naukowe i publicystyczne ogłaszała m.in. w „Res Publice Nowej”, „Dialogu”, „Krytyce Politycznej”, „Gazecie Wyborczej” i „Wysokich Obcasach”, „Public Culture”, „Feminist Studies”, „The Guardian”. Pracuje w Ośrodku Studiów Amerykańskich UW i wykłada na warszawskich studiach podyplomowych Gender Studies. Jej książka Świat bez kobiet (W.A.B. 2001) to jedna z najważniejszych pozycji w polskiej literaturze feministycznej. Analizuje mechanizmy stopniowego wykluczania kobiecego głosu ze sfery publicznej w warunkach ustrojowej transformacji. W ostatnich pracach zwraca szczególną uwagę na przenikanie się dyskursu płci z narracjami nacjonalistycznymi (np. antysemityzmem) i rasowymi. W 2008 roku wydała książkę Rykoszetem. W wydawnictwie Krytyki Politycznej ukazała się jej książka Magma (2011).

prof. dr hab. Jerzy HAUSNER – profesor ekonomii, wykładowca Akademii Ekonomicznej w Krakowie. W latach 1996–1997 był szefem doradców wicepremiera Grzegorza Kołodki w rządzie Włodzimierza Cimoszewicza, następnie pełnomocnikiem rządu ds. reformy zabezpieczenia społecznego i podsekretarzem stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. Pełnił też funkcję społecznego doradcy prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego w ramach powołanego w 1996 zespołu doradców ekonomicznych. W październiku 2001 r. wszedł w skład gabinetu Leszka Millera jako Minister pracy i polityki społecznej. Od stycznia 2003 r. Minister gospodarki, pracy i polityki społecznej, a od czerwca 2003 r. także Wiceprezes Rady Ministrów. Firmował swoim nazwiskiem plan naprawy finansów publicznych (tzw. plan Hausnera). W rządzie Marka Belki (od maja 2004 r. do marca 2005 r.) piastował stanowisko Wicepremiera i Ministra gospodarki i pracy. Koordynował wówczas prace nad Narodowym Planem Rozwoju na lata 2007–2013. Specjalizuje się w ekonomii politycznej oraz gospodarce i administracji publicznej. Jest autorem i współautorem ponad 300 publikacji naukowych.

dr Bartosz KUŹNIARZ – filozof, socjolog, eseista i tłumacz. Pracuje w Zakładzie Filozofii Współczesnej i Społecznej na Uniwersytecie w Białymstoku. Autor książek Goodbye Mr. Postmodernism. Teorie społeczne myślicieli późnej lewicy (Toruń 2011, „Monografie FNP”) oraz Pieniądz i system. O diable w gospodarce(Kraków 2006). Publikował m.in. w „Odrze”, „Krytyce Politycznej”, „Kulturze i społeczeństwie”, „Er(r)go”, „Czasie kultury”, „Kronosie” oraz prasie codziennej. Interesuje się współczesną teorią społeczną oraz zjawiskami z pogranicza filozofii, socjologii i ekonomii.

prof. Andrzej LEDER – kieruje Zespołem Filozofii Kultury w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN. Główne zainteresowania i przedmiot badań: filozofia kultury oraz filozoficznie rozumiana kategoria losu indywidualnego. Autor licznych publikacji, artykułów i rozpraw naukowych. Opublikował m.in.: Przemiana mitów, czyli życie w epoce schyłku. Zbiór esejów, OPEN 1997;Nieświadomość jako pustka, Wyd. IFiS PAN 2001; Nauka Freuda w epoce Sein und Zeit, Wyd. Fundacja Aletheia 2007.

dr Adam LESZCZYŃSKI  – historyk i publicysta. Adiunkt w Instytucie Studiów Politycznych PAN i dziennikarz „Gazety Wyborczej”. Członek zespołu Krytyki Politycznej. Autor dwóch monografii o historii społecznej PRL oraz dwóch książek reporterskich o Afryce. Na wiosnę nakładem „Krytyki Politycznej” oraz ISP PAN ukaże się jego książka o polityce wzrostu w krajach peryferyjnych.

dr Adam LIPSZYC – filozof, eseista i tłumacz, pracuje w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN, uczy w Collegium Civitas i na Uniwersytecie Muri im. Franza Kafki. Autor książek Międzyludzie. Koncepcja podmiotowości w pismach Harolda Blooma (2005), Ślad judaizmu w filozofii XX wieku (2009), Rewizja procesu Józefiny K. i inne lektury od zera (2011) i Sprawiedliwość na końcu języka. Czytanie Waltera Benjamina (2012). Laureat nagrody Literatury na świecie im. Andrzeja Siemka i nagrody Allianz Kulturstiftung.

prof. Kazimierz ŁASKI – profesor nauk ekonomicznych, absolwent warszawskiej SGPiS, uczeń Michała Kaleckiego, w latach 1969–71 pracownik wiedeńskiego Instytutu Badań Ekonomicznych (WIFO), a później wieloletni profesor Uniwersytetu im. Johannesa Keplera w Linzu, obecnie konsultant naukowy w Wiedeńskim Instytucie Międzynarodowych Studiów Ekonomicznych. Znawca problematyki makroekonomicznej (zwłaszcza teorii post-Keynesowskiej), polityki fiskalnej oraz kwestii transformacji ekonomicznej krajów postsocjalistycznych. Autor m. in. książek From Marx to the Market: Socialism in Search for an Economic System (1990, wspólnie w Włodzimierzem Brusem, wyd. polskie Od Marksa do rynku, 1992) oraz Mity i rzeczywistość w polityce gospodarczej i w nauczaniu ekonomii (2009).

prof. Jerzy OSIATYŃSKI – profesor nauk ekonomicznych, absolwent warszawskiej SGPiS, przewodniczący Rady Naukowej Instytutu Nauk Ekonomicznych PAN, członek Komitetu Badań Ekonomicznych NBP, w latach 1992–93 Minister Finansów RP. Wybitny znawca problematyki finansów publicznych, historii myśli ekonomicznej XX wieku oraz teorii ekonomicznej. Autor m. in. podręcznika akademickiego Finanse publiczne: ekonomia i polityka, a także redaktor polskojęzycznego (1979–88) oraz anglojęzycznego (1990–97) wydania Dzieł Michała Kaleckiego, doktor honoris causa Uniwersytetu w Nowym Jorku. Obecnie pełni funkcję Społecznego Doradcy Prezydenta RP.

dr Michał POLAKOWSKI – współzałożyciel Fundacji ICRA, w której zajmuje się koordynacją działu Polityka Gospodarcza i Społeczna. W 2010 obronił doktorat na Uniwersytecie w Maastricht, poświęcony analizie porównawczej ewolucji i reform systemów emerytalnych w Polsce i na Węgrzech. Współpracuje z wieloma ośrodkami badawczymi w Europie, m.in. University of Southern Denmark i Duński Narodowy Instytut Badań Społecznych, European University Institute (Włochy), University of Bath (Wielka Brytania), Central European University (Budapeszt, Węgry). Autor publikacji na temat polityki rynku pracy, polityki rodzinnej, systemów emerytalnych oraz migracji. Uczestnik i koordynator krajowych i międzynarodowych projektów badawczych. Jego zainteresowania obejmują takie zagadnienia, jak związki pomiędzy rozwojem gospodarczym a polityką społeczną, historyczne i polityczne uwarunkowania rozwoju państwa opiekuńczego, analizę zmiany instytucjonalnej oraz innowacyjne metody badawcze w naukach społecznych.

dr Przemysław SADURA – socjolog, adiunkt w Instytucie Socjologii UW i członek zespołu Krytyki Politycznej. Od 10 lat prowadzi badania społeczne dla NGO i administracji publicznej. Zwolennik jakościowych i aktywnych metod badawczych. Współzałożyciel fundacji Pole Dialogu zajmującej się promocją idei konsultacji społecznych i partycypacji obywatelskiej. Jest współautorem/redaktorem m.in. podręcznika Konsultacje w społeczności lokalnej IS UW i książki Style życia i porządek klasowy w Polsce (wspólnie z M. Gdulą).

Jacek SCHODOWSKI – studiował filozofię i filologię polską na Uniwersytecie Wrocławskim. W latach 2009–2012 wygłosił cykl wykładów w galerii BWA Design we Wrocławiu poświęconych maszynistycznej interpretacji sztuki oraz filozofii kina Deleuze’a. Obecnie przygotowuje rozprawę doktorską w Szkole Nauk Społecznych poświęconą myśli Jacquesa Lacana.

dr Kamil SIPOWICZ– historyk filozofii, dziennikarz i artysta. Autor licznych tekstów z zakresu filozofii i muzyki, publikował m.in. w magazynie „Jazz”, „Studia Philosophiae Christianae”, „Playboyu”, „Gazecie Wyborczej”. W 1999 redaktor naczelny miesięcznika „Max”. W 1983 zadebiutował jako poeta w podziemnym wydawnictwie Przedświt oraz w miesięczniku „Twórczość”. Od tego czasu wydał kilka tomików poezji, m.in. Świder metafizyczny i Pieśni solarne. W 2003 roku opublikował w wydawnictwie Aletheia książkęHeidegger: degeneracja i nieautentyczność. W 2008 roku opublikował książkę Hipisi w PRL-u. W 2012 w Wydawnictwie Krytyki Politycznej ukaże się jego nowa książka Encyklopedia polskiej psychodelii (Od Mickiewicza do Masłowskiej, od Witkacego do street artu).

dr Maciej SOSNOWSKI – filozof, adiunkt w Instytucie Filozofii PAN. Autor Pokochać dialektykę. O pojęciu miłości w filozofii spekulatywnej z nieustającym odniesieniem do Sørena Kierkegaard. Mąż i ojciec.

Igor STOKFISZEWSKI – krytyk literacki, dramaturg, publicysta i członek zespołu Krytyki Politycznej. Autor książki Zwrot polityczny (2009). Współredaktor tomów Tekstylia. O „rocznikach siedemdziesiątych” (2002) oraz Ludzie, miasta. Literatura Białorusi, Niemiec, Polski i Ukrainy – ślady „nieistniejącego języka” (2008). Współpracował przy spektaklach w reżyserii Wojtka Klemma (realizowanych m.in. w Starym Teatrze w Krakowie, Teatrze Współczesnym we Wrocławiu i Teatrze Studio w Warszawie), działaniach artystyczno-społecznych prowadzonych przez Bartosza Szydłowskiego w Teatrze Łaźnia Nowa w Krakowie/Nowej Hucie oraz interwencjach miejskich rozwijanych pod opieką kuratorską Loli Arias (grupa Postnuclear) i Stefana Kaegi (kolektyw Rimini Protokoll). Współpracował z Arturem Żmijewskim przy inscenizacji Mszy (Teatr Dramatyczny w Warszawie). Jako badacz zajmował się wspólnotowymi aspektami aktualnych działań prowadzonych w Workcenter of Jerzy Grotowski and Thomas Richards we włoskiej Pontederze. Był członkiem zespołu 7. Berlin Biennale (2012), przygotowanego pod opieką kuratorską Artura Żmijewskiego we współpracy z Joanną Warszą i petersburską grupą Voina.

dr Dorota SZELEWA – politolożka, ekspertka w dziedzinie polityki rodzinnej. Pracuje w Instytucie Polityki Społecznej na Uniwersytecie Warszawskim, w którym realizuje projekt badawczy poświęcony porównaniu polityk rodzinnych w krajach Unii Europejskiej, wcześniej badaczka na Uniwersytecie Syddansk i Uniwersytecie w Bremie. Uzyskała tytuł doktora w Europejskim Instytucie Uniwersyteckim we Florencji. Autorka artykułów naukowych m.in. w Journal of European Social Policy, Social Politics i Cahiers du Genre. Jej główne zainteresowania badawcze skupiają się wokół zagadnień  zmiany instytucjonalnej, gender studies, transformacji welfare state. Współzałożycielka i prezeska centrum badawczego Fundacja ICRA.

Katarzyna SZYMIELEWICZ – prawniczka, aktywistka, absolwentka Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego oraz Development Studies w School of Oriental and African Studies w Londynie. Współzałożycielka i prezeska Fundacji Panoptykon, zajmującej się problematyką ochrony praw człowieka w kontekście rozwoju nowych technologii, wiceprzewodnicząca koalicji organizacji działających na rzecz praw cyfrowych w Europie – European Digital Rights. W tym charakterze zaangażowana w debatę publiczną i działania obywatelskie wokół takich problemów, jak: wykorzystywanie danych telekomunikacyjnych przez policję i służby specjalne, monitoring przestrzeni publicznej, integrowanie baz danych, blokowanie treści w Internecie czy ACTA. Członkini Rady Informatyzacji przy Ministrze Administracji i Cyfryzacji; zespołu doradców prawnych Islandic New Media Initiative oraz International Commission of Jurists (Polska Sekcja).
 

 

__
Przeczytany do końca tekst jest bezcenny. Ale nie powstaje za darmo. Niezależność Krytyki Politycznej jest możliwa tylko dzięki stałej hojności osób takich jak Ty. Potrzebujemy Twojej energii. Wesprzyj nas teraz.

Zamknij