Pierwszym krokiem do stawienia czoła przyszłym zarazom jest nauczenie się, jak żyć z niepewnością zamiast być jej więźniem.

Pierwszym krokiem do stawienia czoła przyszłym zarazom jest nauczenie się, jak żyć z niepewnością zamiast być jej więźniem.
Przyszła epidemia i wszyscy uprzytomnili sobie nagle, że nie można stać i czekać. Z katastrofą klimatyczną jest tak samo.
Finlandia jest krajem, w którym bohaterką narodową jest autorka „Muminków” Tove Jansson, lesbijka z mniejszości szwedzkojęzycznej.
Na świecie trwa walka o to, czyj system polityczny okaże się bardziej efektywny w walce z epidemią: liberalne demokracje czy autorytarne reżimy. Szala na razie przechyla się na korzyść tych drugich.
Europejczycy czują, że decyzje podejmowane za zamkniętymi drzwiami nie wykorzystują dostępnych zasobów w interesie większości mieszkańców Europy.
Dlaczego białoruski rząd dalej nie wprowadził kwarantanny?
To od polityki państwa zależy, które problemy będzie rozwiązywać nauka i jakie nowe technologie będą powstawać.
W czasach choroby i niepewności plotki i dezinformacje mają zatem doskonałe warunki do wyrastania i rozsiewania się po świecie.
Koronawirus przypomina uprzywilejowanej części świata, jak to jest być na co dzień stygmatyzowanym.
To, jak dziś wygląda sytuacja, to cisza przed burzą.
Nikt nie był dobrze przygotowany na ten kryzys – ani państwa centralistyczne, jak Francja, ani federalne, jak Niemcy.
Dla trzech milionów dzieci na Wyspach szkoła jest jedynym miejscem, gdzie można się przyzwoicie najeść.