„Tylko nie mów nikomu” Sekielskiego nie jest filmem o pedofilii. To jest film o tym, że gdy członkowie jakiejś instytucji mają za dużo władzy i poczucie bezkarności, mogą pozwalać sobie na wykorzystywanie najsłabszych i swobodnie liczyć, że nie spotkają ich żadne konsekwencje, bo są chronieni przez potężnych i wpływowych przyjaciół, polityków i swoich zwierzchników.
Nie, nie chodzi mi o szkoły, kolonie, harcerstwo, oazy, murarzy, ślusarzy, rolników ani potężną organizację zrzeszającą osoby bez konkretnego zawodu. Niestety w Polsce tą instytucją jest Kościół katolicki.
Jak wiadomo, ryba psuje się od głowy, a tej akurat rybie pozwolono gnić tak długo, że aż w końcu smród czuć w całej Polsce. Spójrzcie sobie na mapę kościelnej pedofilii. Sam Episkopat doliczył się 382 ofiar księży molestujących dzieci, a zważywszy że od czasu premiery filmu Sekielskiego lawinowo zgłaszają się kolejne osoby, może ich być dziesięć, jeśli nie sto razy więcej, niż wyszło z kościelnych kalkulacji.
W Polsce mamy około 30 tysięcy duchownych i prawie stu księży skazanych za pedofilię. Gdyby przyjąć szacunki z zachodnich raportów, przestępców seksualnych w polskim Kościele jest od 1000 do 3500. Wychodzi z tego, że prawdopodobnie co trzydziesty, jeśli nie co dziesiąty, skrzywdził jakieś dzieci, przeważnie nieodwracalnie rujnując ich dorosłe życie. Tylko 25% duchownych skazanych prawomocnymi wyrokami zostało wydalonych ze stanu kapłańskiego. 40% według hierarchów Kościoła zasłużyło jedynie na upomnienie, suspensę, zakaz pracy z dziećmi czy publicznych wystąpień. (Jak w praktyce wygląda zakaz pracy z dziećmi, mogliśmy zobaczyć na filmie. Wystarczy nie poinformować przełożonych, a kara okazuje się czysto teoretyczna i istnieje tylko na papierze). Przewiny pozostałych 35% najwyraźniej nie zasłużyły nawet na upomnienie.
Tylko 25% duchownych skazanych prawomocnymi wyrokami zostało wydalonych ze stanu kapłańskiego.
Zamknięte oczy papieża
Głową tej zgniłej ryby, jaką okazuje się Kościół katolicki, jest papież. Niestety, ojcowie święci tej instytucji musieli najwyraźniej walczyć z innymi grzechami naszego świata, jak edukacja seksualna, antykoncepcja czy komunizm, więc na walkę z rozbestwieniem własnych funkcjonariuszy nie starczyło już im czasu. Pozostało zatem przymykanie oczu na wykorzystywanie seksualne, jak to przez długi czas robił Jan Paweł II i jego najbliżsi współpracownicy, Angelo Sodano i Stanisław Dziwisz, albo pobłażanie sprawcom, do czego miał skłonność Benedykt XVI. Jak pisze Frédéric Martel, autor głośnej Sodomy, o naszym Wielkim Polaku: „Był to papież otoczony intrygantami, szumowinami, w większości nieujawnionymi gejami, publicznie często homofobami, nie mówiąc o tych, którzy chronili pedofilów”. Wśród tych osób główną rolę odgrywał kardynał Stanisław Dziwisz, który osobiście znał się z największymi przestępcami seksualnymi w nowożytnej historii Kościoła, a prawdopodobnie także ich chronił, zważywszy że wiele osób, z którymi rozmawiał Martel, twierdzi, że powinien siedzieć w więzieniu za współudział.
Kościół zapłaci milion złotych za zbrodnie swojego pracownika
czytaj także
Trudno się z nim nie zgodzić, zważywszy że Watykan w osobach Jana Pawła II i Stanisława Dziwisza przez lata udzielał wsparcia Marcialowi Macielowi Degollado, jednej z najbardziej demonicznych twarzy Kościoła ostatniego pięćdziesięciolecia, stojącemu na czele prawdziwego przedsiębiorstwa przemocy seksualnej, dzięki czemu wykorzystał dziesiątki dzieci. Gdy w roku 2003 prywatny sekretarz Marciala Maciela sam informuje Watykan o zbrodniczych poczynaniach swojego szefa i osobiście przekazuje dowody Janowi Pawłowi II i Stanisławowi Dziwiszowi, ci nie reagują. Tymczasem Dziwisz o zbrodniach Degollado wiedział co najmniej od 1997 roku, gdy na papieskie biurko trafił list od siedmiu księży, byłych ofiar biskupa.
Niezgłoszenie niekarane
Choć polski Kodeks karny stanowi, że „każdy, dowiedziawszy się o popełnieniu przestępstwa ściganego z urzędu, ma społeczny obowiązek zawiadomić o tym prokuratora lub Policję”, to niestety nasza jurysdykcja nie sięga Watykanu. Zresztą za niezgłoszenie przestępstwa nie grozi żadna kara, więc chronić masowych pedofilów można najwyraźniej zupełnie bezkarnie, dalej pozostając na wysokich stanowiskach i uchodząc za moralny autorytet. Dziwisz idzie nawet dalej, twierdząc, że Jan Paweł II był wstrząśnięty doniesieniami o pedofilii wśród księży, której w Kościele nie zamierzał tolerować, i wydał jej walkę, zatwierdzając politykę pod nazwą „zero tolerancji”.
Jak widać, „zero” niejedno ma imię. Czasem oznaczać może nawet legion. Legion Chrystusa albo legiony księży molestujących dzieci. Dla Polski polityka „zero tolerancji” oznacza, że księża skazani za seksualne wykorzystywanie dzieci mogą w 2019 roku dalej odprawiać msze i prowadzić rekolekcje. Niby każdy przeciętnie wykształcony człowiek w Polsce powinien wiedzieć, że księża gwałcą dzieci, a biskupi w ramach kary przenoszą ich na inne parafie, aby dalej mogli to robić. Jednak gdy się to zobaczy na filmie, trudno nie odczuwać wściekłości.
czytaj także
Choć od lat nie jestem specjalnym fanem instytucji, jaką jest Kościół katolicki, to nawet jako jej niezbyt życzliwy obserwator nie mogę wyjść ze zdumienia, dlaczego hierarchowie mają znacznie więcej litości i współczucia dla sprawców przemocy niż jej ofiar. Oczywiście na pewnym poziomie jest to zrozumiałe. Po prostu chronią swoich. Ale jednocześnie przecież wygłaszają liczne mądrości na temat moralności i duchowego przewodnictwa Kościoła, bo ponoć bez Boga w sercu tracimy wszystko. Osobiście wolę stracić wszystko, niż mieć na sumieniu zgwałcone dzieci, ale najwyraźniej polscy hierarchowie uważają inaczej.
Trochę im się jednak dziwię, bo nie trzeba być jakimś geniuszem myślenia strategicznego, żeby rozumieć, że chronienie księży pedofilów, zapalczywe bronienie ich i udawanie, że nic się nie stało, może Kościołowi tylko zaszkodzić.
Ponoć bez Boga w sercu tracimy wszystko. Osobiście wolę stracić wszystko, niż mieć na sumieniu zgwałcone dzieci, ale najwyraźniej polscy hierarchowie uważają inaczej.
Czy naprawdę nikt w polskim Kościele nie spodziewał się maltańskiej rewolucji? Czy naprawdę trzeba było czekać, aż przeleje się czara goryczy i obrodzi kryzysem, z którego polski Kościół może już się nigdy nie podnieść? Czy w rzetelnym rozliczeniu pedofilskich czynów księży naprawdę musi nam pomagać arcybiskup z Malty, który w Chile doprowadził do tego, że 32 biskupów złożyło rezygnację? Czy rzeczywiście polscy hierarchowie marzą o drugiej Irlandii? Nie wiem i prawdę mówiąc, średnio mnie to obchodzi, a nawet się cieszę. Może w końcu w kolejnej kadencji uda się wypowiedzieć konkordat, zlikwidować religię w szkołach i zalegalizować aborcję. Właściwie z utraty zaufania do Kościoła w Polsce powinny wyniknąć same dobre rzeczy.
Molestujący księża i seks nastolatków
Tymczasem ciągle rządzi PiS, więc zamiast rozliczenia seksualnych przestępców w habitach i chroniących ich hierarchów mamy dalsze próby tuszowania sprawy. Nie wiadomo, w jaki sposób ofiary księży ma chronić fakt, że zostanie podniesiony wiek osób, z którymi uprawianie seksu będzie nielegalne. Już dziś wiadomo, że z tego paragrafu skazywani są głównie nastolatkowie, których partnerzy lub partnerki byli trochę młodsi. Sam pierwszy raz miałem (całe dwa dni) przed ukończeniem piętnastego roku życia z moją rówieśniczką, a potem też jeszcze parę razy zdarzyło nam się to robić. W świetle nowych Ziobrowskich przepisów byłbym już wielokrotnym gwałcicielem. Pozostaje mi się cieszyć, że prawo nie działa wstecz. Oraz współczuć obecnym nastolatkom, jeśli PiS wygra kolejne wybory. Wiek inicjacji seksualnej systematycznie się obniża i ocenia się, że 19% młodzieży ma inicjację seksualną przed 16 rokiem życia, czyli co piąty polski nastolatek powinien trafić do więzienia. Tylko jak to ma pomóc w zwalczaniu czynów pedofilskich wśród księży? Pojęcia nie mam.
Tym bardziej że w przypadku księży, którzy molestują i gwałcą dzieci, często wcale nie chodzi o ich wiek, tylko dostępność i brak konsekwencji. Generalnie czyny pedofilskie często nie są popełniane przez pedofilów, o czym zresztą w filmie Sekielskiego mówi Małgorzata Nowak-Szewczyk, lecz także przez osoby mające trudności w znalezieniu partnera seksualnego wśród dorosłych. Co niestety tyczy się wielu księży, którzy mają słuszne powody, żeby obawiać się korzystania z usług pracowników lub pracowniczek seksualnych, a tym bardziej posiadania innych partnerów seksualnych, których ujawnienie mogłoby doprowadzić do utraty ich pozycji zawodowej i źródła zarobku. Nic więc dziwnego, że z braku laku wykorzystują dzieci, co do których jest nadzieja, że nie powiedzą nikomu.
Biedroń: Rozdział państwa od Kościoła to kwestia cywilizacyjna
czytaj także
Oczywiście odpowiedzią na ten problem może być zniesienie celibatu, a także rzetelna edukacja seksualna. Na obie te rzeczy nie mamy co na razie liczyć, więc pozostaje samodzielne uczenie dzieci, czym jest seks, a czym molestowanie, i ostrzeganie przed zostawaniem sam na sam z osobami duchownymi.
Niebo milczy a w piekło nie wierzę
Jest jeszcze inny problem. Musimy nauczyć się wierzyć ofiarom. Po premierze filmu Sekielskiego mamy nieprzyjemność obserwować festiwal żenady osób publicznych, które starają się bronić swoich przyjaciół i duchowych przewodników. O ile trudno mieć wątpliwości co do moralności Stanisława Piotrowicza, który już z niejednego pieca chleb jadł i gotów jest bronić wszystkiego, co każe partia, nawet gdy są to pedofile, o tyle wypowiedzi wielu celebrytów, polityków czy kościelnych hierarchów, m.in. o tym, że jest to sztucznie wykreowany problem, wołają o pomstę do nieba. Najwyraźniej nie wszyscy wysoko postawieni katolicy naprawdę wierzą w piekło, do którego zgodnie ze swoją religią powinni trafić.
czytaj także
Cóż. Ja nie wierzę w piekło, więc mam tylko nadzieję, jak w tytule. Cały polski Episkopat do zwolnienia, a wszyscy biskupi, którzy ukrywali i wspierali pedofilów, do więzienia. Może zamiast skazywać nastolatków za zbyt wczesne korzystanie z radości życia seksualnego, należałoby wydłużyć okres, po którym czyny pedofilskie się przedawniają, aby wszystkie ofiary mogły liczyć na sprawiedliwość, gdy będą już miały siłę mówić o krzywdach, jakie je spotkały? To by oczywiście miało sens, ale raczej nie możemy się łudzić, że w polityce chodzi o sens, skoro chodzi w niej o władzę. To zrozumiałe. Tylko żal gwałconych i molestowanych dzieci.
PS. Aby Ziemowit Szczerek był zadowolony, chciałbym przypomnieć, że potępiam również islam, choć nie słyszałem, żeby imamowie masowo gwałcili dzieci, ale może po prostu się lepiej ukrywają.
czytaj także
