Dawno nie widziałem w kinie obrazu, który w tak przekonujący sposób, jak czyni to „1917” Sama Mendesa, pokazywałby demokratyczne braterstwo – pisze Jakub Majmurek.
Film
Brexit
Brexit to dopiero początek
Rozdział „europejskiej Brytanii” wydaje się zamknięty. Co dalej? Czym będzie Zjednoczone Królestwo?
PO
Platformie zmiana lidera nie wystarczy
PO potrzebuje nowego pomysłu na siebie. Niestety w kampanii na nowego lidera PO opinia publiczna nie bardzo miała okazję usłyszeć, jaki miałby on być.
Rok 2019
„Wiedźmin” i Tokarczuk, czyli przyjemność słuchania i opowiadania historii
Jakub Majmurek podsumowuje rok 2019 w polskiej kulturze.
Lewica
Koniec Corbynowania
Klęska Corbyna jest klęską pewnego zyskującego w ostatnich latach popularność pomysłu na lewicowość. Wnioski z tej klęski powinna wyciągnąć także polska lewica.
Film
Samotni w pułapce powszechnej uberyzacji
O filmie „Nie ma nas w domu” Kena Loacha pisze Jakub Majmurek.
Afera Banasia
Afera Banasia to koniec rządów „bez żadnego trybu”
Jakub Majmurek: W sprawie Banasia trzeba żądać wyjaśnienia roli służb i nieustannie pytać, co wiedzieli Kamiński, Szydło, Morawiecki i Kaczyński.
Exposé premiera
Pozorna normalność Morawieckiego
Słuchając exposé szefa rządu, można było odnieść wrażenie, że Polska jest dla premiera chatą z kraja, której to, co dzieje się w świecie, zupełnie nie dotyczy. Komentarz Jakuba Majmurka.
Praca w Polsce
Praca w warszawskiej kulturze staje się luksusem
Jak wszędzie w Polsce, także w warszawskiej kulturze instytucje buduje się na niskopłatnej pracy i wyzysku kobiet. Rozmowa ze współautorem raportu „Pełna kultura – puste konta”.
Wybory prezydenckie 2019
„Platformo, masz już tyle lat, że nie będę cię dłużej utrzymywać”
Komentarz Jakuba Majmurka.
Film
Trzy filmy z popękanej Polski
„Mowa ptaków” Xawerego Żuławskiego, „Boże Ciało” Jana Komasy i „Supernova” Bartosza Kruhlika układają się w ciekawą opowieść o głęboko podzielonej Polsce, niezdolnej dojść do ładu z samą sobą.
Warszawa w Budowie
Partyzantka w pomnikowych wojnach
Tegoroczna odsłona Warszawy w Budowie doskonale pokazuje, że prawicowa narracja o narodzie, który po 1989 roku masowo zrzuca z cokołów symbole komunistycznej opresji, to mit.
