Krzysztof Tomasik

Raszewski ’68, czyli świnie w Luwrze

 Wiem to od Żeromskiego – powiedział mi pewnego razu [Leon Schiller] – jaki przebieg miało w Luwrze spotkanie, które nasunęło mu pomysł pierwszego rozdziału "Ludzi bezdomnych". Otóż sam Żeromski podziwiał właśnie ze znajomymi jakiś obraz (czy posąg), gdy na salę weszła wielkiej urody dama z jeszcze piękniejszą córką. 

− Tę małą to bym zerżnął – powiedział od niechcenia jeden z Polaków.

− Mamusiu, rodacy! – zawołało dziewczę.
− To nie rodacy, to świnie. 


Zbigniew Raszewski (1925–1992) – historyk teatru, profesor Instytutu Sztuki PAN, wieloletni redaktor „Pamiętnika Teatralnego”.  

 

Fragment Raptularza z 1968 roku. 

__
Przeczytany do końca tekst jest bezcenny. Ale nie powstaje za darmo. Niezależność Krytyki Politycznej jest możliwa tylko dzięki stałej hojności osób takich jak Ty. Potrzebujemy Twojej energii. Wesprzyj nas teraz.

Krzysztof Tomasik
Krzysztof Tomasik
Publicysta, biografista
Publicysta i biografista, działacz LGBT, członek zespołu Krytyki Politycznej. Autor książek "Homobiografie. Pisarki i pisarze polscy XIX i XX wieku" (2008), "Gejerel. Mniejszości seksualne w PRL-u" (2012), "Seksbomby PRL-u" (2014), "Demony seksu" (2015), "Grażyna Hase. Miłość, moda, sztuka (2016). Redaktor tomu "Mulat w pegeerze" (2011). Prowadził seminaria biograficzne na Uniwersytecie Krytycznym Krytyki Politycznej.
Zamknij