#Afryka

W Rogu Afryki najwyraźniej rysuje się nowy blok, złożony z Egiptu, Somalii i Erytrei, liczący na wsparcie Turcji i Arabii Saudyjskiej. Po drugiej stronie jest Etiopia.

Rozmowa z Jankiem Simonem i Maxem Cegielskim, kuratorami wystawy „One Man Does Not Rule a Nation”, poświęconej współpracy między PRL i Ghaną w latach 60.

Tunezja znajduje się na drodze do całkowitego pogrzebania zdobyczy Arabskiej Wiosny. Algieria zaś pokazała, że nawet ukartowane głosowanie może zakończyć się wpadką obozu rządzącego.

Gwałty po raz kolejny stały się elementem taktyki wojennej. Trudno wskazać przypadek wojny, która stanowiłaby pod tym względem wyjątek.

Czy europejskie muzea mogą pilnować publicznej dostępności artefaktów, stawiając określone warunki przy zwrotach, czy też stanowi to przejaw neokolonialnego protekcjonalizmu?

O tym, jak krew Kongijczyków zasila naszą codzienność.

Afryka to nie jeden kraj, jedna opowieść nie wystarczy.

Powstrzymać migrację i ograbić Afrykę z surowców naturalnych – czy taki jest zamysł włoskiej premierki?

W perspektywie Zachodu mieszkańcy Afryki są zbywalni, skazani na śmierć jako straty uboczne w dążeniu do wyższego dobra.

Afrykanie wierzą w demokrację i prawa człowieka. I domagają się równego traktowania.

Europa przegrywa walkę o Afrykę na wszystkich polach – kulturowym, medialnym, intelektualnym. Nic więc dziwnego, że za tym idą również burzliwe przemiany polityczne.

Queerowi Ugandyjczycy nie przestają wierzyć, że nastaną lepsze czasy i organizują się w akcie sprzeciwu wobec nienawiści i przemocy. Jednak jak nam opowiadają, ich życie po wprowadzeniu ustawy antyhomoseksualnej jest przepełnione strachem.

W naszych zapowiedziach lepszego świata – ze smartfonami, ale bez samochodów spalinowych – kryje się śmiertelna groźba dla świata mieszkańców i mieszkanek Katangi.

Etiopia buduje wielką tamę, by dźwignąć się z biedy. Egipt zapowiada, że nie pozwoli odebrać sobie ani kropli wody.

Po powstrzymaniu demokratyzacji Sudanu siły dowodzone przez dwóch generałów zwróciły się przeciw sobie. Dla kraju doświadczonego krwawymi wojnami domowymi, gdzie jedna trzecia ludności jest zależna od pomocy międzynarodowych programów żywnościowych, to zapowiedź kolejnej katastrofy.

Tyle już rozbudzono nienawiści do osób homoseksualnych, że tego pędzącego pociągu nie da się zatrzymać.

Co jeszcze ugandyjski parlament zapisał w drakońskiej ustawie anty-LGBTQ?

Niektóre państwa są zbyt duże, by upaść, nie pociągając za swoim upadkiem katastrofy. Nigeria jest jednym z nich.

Kinga Dunin czyta „Powróconych” noblisty Abdulrazaka Gurnaha, „Ten dziwny wiek” Kiley Reid i „Ucieczkę z Chinatown” Charlesa Yu.

Kiedy w 2020 roku do Kenii dotarła pandemia badacze postanowili dowiedzieć się, czy BDP pomaga mieszkańcom przetrwać kryzys.

Kraj, który dał początek Arabskiej Wiośnie, osuwa się w prezydencki autorytaryzm.

Trzy piąte populacji globu mieszka w państwach, które skłaniają się ku Rosji podczas konfliktu w Ukrainie lub zachowują neutralność. Dlaczego tak jest i jak to zmienić?

Gdy chodzi o pieniądze, nawet rdzennych mieszkańców własnego kraju można nazwać „nielegalnymi imigrantami”.

Czy Zachód ma coś do zaoferowania tej części świata, którą dotąd głównie eksploatował z surowców i taniej pracy?

Skoro przemoc domowa nie oszczędza nawet sławnych kobiet, łatwo sobie wyobrazić, jak wielu ona dotyczy.

Homoseksualność jest w Maroku nielegalna. Tamtejsze prawa nawet nie wzmiankują o osobach transpłciowych – nie uznają ich istnienia.

Reputacja jedynego kraju, który zyskał na Arabskiej Wiośnie, zaczyna tracić na aktualności. Nie zmieniła tego nawet pierwsza w świecie arabskim kobieta na stanowisku premiera.

Jak to zwykle bywa na naszym niesprawiedliwym i nieprzyjaznym zwykłemu człowiekowi świecie, na kryzysie żywnościowym stracą głównie najubożsi. Z powodu wzrostu cen i niedoborów produkcji rolnej liczba osób niedożywionych wzrośnie w najczarniejszym scenariuszu o ponad 13 mln ludzi.

Aleksander Łukaszenka obnażył podwójne oblicze europejskiej polityki migracyjnej. Wpisane są w nią wzajemnie wykluczające się cele – wzmacnianie „twierdzy Europa” i jednoczesna ochrona praw człowieka.

Znaczna część uchodźców ucieka z krajów, gdzie trwają konflikty zbrojne. Nie przypadkiem są to te same kraje, do których Unia eksportuje broń.

Drogą do lepszej, spokojniejszej i bardziej zrównoważonej przyszłości jest współpraca, a nie konkurencja między państwami na świecie.

Mam wielki żal, że osoby takie jak Tusk nie wypowiadają się w sprawie uchodźców na granicy polsko-białoruskiej jednoznacznie – mówi Janina Ochojska.

Marlon James kiedyś żartem rzucił, że pisze afrykańską „Grę o tron”, co skwapliwie wykorzystały działy marketingu. Kinga Dunin czyta „Czarnego lamparta, czerwonego wilka”.

Gwałtowny wzrost nierówności w czasie pandemii napędza zbrojnym ugrupowaniom islamistycznym nowych rekrutów. „Wojna z terrorem” długo jeszcze się nie skończy.

Oto co warto wiedzieć o toczącym się w Etiopii konflikcie.

W dziesiątą rocznicę Arabskiej Wiosny premier Tunezji zarządził ścisłą czterodniową kwarantannę. Wtedy protesty wybuchły na poważnie.

Do śmierci Karola Wojtyły Watykan stanowczo twierdził, że wstrzymanie się od seksu to najlepsza droga do zapobieżenia zakażeniu HIV, i nie zezwalał na używanie prezerwatyw.

Kiedy zaczyna brakować ryb, nie ma co jeść i nie ma za co żyć. Wtedy Afrykanie płyną do Europy. A dlaczego ryb brakuje?

Siedzę w domu z potwierdzonym zakażeniem i przeglądam teksty covidowych negacjonistów. W mediach społecznościowych jest ich pełno.

Szczepionka jest niezbędna do zakończenia epidemii HIV w Afryce Subsaharyjskiej.

Pamiętacie, jak rok temu płonęła Amazonia? Teraz jest jeszcze gorzej. Nie tylko w Brazylii.

Na Afrykę Wschodnią spadła plaga szarańczy. Możliwe, że największa w historii.

Na „głodzie” Google zarabia po siedem euro, na „suszy” po dwa. Reportaż Wolfganga Bauera z książki „Nocą drony są szczególnie głośne”.

Czy dyplomatyczny sukces Berlina rzeczywiście pomoże trwale ustabilizować sytuację w Libii?

W muzeach byłych potęg kolonialnych Europy znajdują się setki tysięcy zabytków zrabowanych z Afryki. Czas je zwrócić ich prawowitym właścicielom.

I to z gwarancją dożywotniego etatu (chyba że sam się rozmyśli)? Kinga Dunin czyta „Ziemię dyktatorów. O ludziach, którzy ukradli Afrykę” oraz „Tajemnice Korei Północnej” i ogląda „Dwóch papieży”.

Bank Światowy inwestuje w ludzi, żeby osiągnąć Cele Zrównoważonego Rozwoju.

Nigeryjskie prawo pisane jest literami patriarchatu.

Polityka antyimigracyjna Europy przyczyniła się do finansowania i profesjonalizacji sił terroru, które 3 czerwca rozbiły pokojową demonstrację w Chartumie.

Użycie min lądowych i improwizowanych ładunków wybuchowych rośnie w alarmującym tempie, a co za tym idzie – rośnie liczba rannych i śmiertelnych ofiar ich wybuchów.

O śmiertelnym żniwie antyaborcyjnej hipokryzji.

Tradycyjne modele gospodarcze zawiodły? Feministki w Afryce rzucają im wyzwanie i wymyślają wizjonerskie alternatywy.

Na całym świecie wskaźniki ubóstwa spadają, ale wciąż rosną w Afryce Subsaharyjskiej. Tak, najlepiej byłoby, gdyby problem ekstremalnej biedy w Afryce mógł zostać rozwiązany przez Afrykanów, ale na razie nie jest.

Dziewczynki uczą się, na czym polega rola żony: jak zaspokoić mężczyznę, jak się nim zajmować i jak być dobrą matką.

Zagraniczne media wydają się wiele zawdzięczać promowaniu obrazu Afryki jako pogrążonej w wiecznym chaosie.

Oglądając kolejny „film dokumentalny” w rządowych mediach, czy aktywistyczny reportaż pisany przez jednych obrońców demokracji o drugich, warto przypomnieć sobie dylematy Kapuścińskiego z „Jeszcze dzień życia”.

Ambitny cel: powszechny dostęp do służby zdrowia, bez bariery finansowej, do 2030 roku. Na całym świecie.

Neoliberalizm ma sposób na poprawę losu uchodźców. Znacie go.

W Afryce trwa epidemia gruźlicy. Czas zająć się nią na poważnie.

Im więcej kobiet we władzy, tym lepiej się mają służba zdrowia, edukacja i bezpieczeństwo żywnościowe.

Media od dawna dyskutują o wyborach w Zimbabwe: prawdziwe czy nie? Kto wygra? Kto wygrał? Czy są sprawiedliwe, otwarte, niezakłamane? Kto to sprawdzi na pewno?

Czy wiecie, że w wielu krajach rynek towarów takich jak sól, cukier, mąka, mleko, olej czy herbata kontrolują zaledwie dwie lub trzy największe firmy?

Integralność każdej społeczności powinna być mierzona jej stosunkiem i do najmłodszych, i do najstarszych jej członków.

Żeby włączyć prąd w Indiach, Afryce i innych regionach świata, mali producenci energii potrzebują dostępu do kapitału oraz wsparcia w formie bezstronnych i uczciwych polityk.

W obecnym tempie minie ponad 200 lat, zanim afrykańskie kobiety osiągną pełną równość.

Moich rodziców zamordowano, zanim nauczyłem się wiązać sznurówki.

Dziennikarstwo zaangażowane dobrze służyło kenijskiej demokracji. Dziś ustępuje pod naciskiem polityki i rynku.

W XXI wieku nie można nikogo kłaść na ołtarzu rozwoju, poświęcać lokalnych społeczności dla zysków silniejszych, wąskich grup skupionych wokół kapitału prywatnego.

Problem z wywiadem z Dominiką Kulczyk w „Wysokich Obcasach” o filantropii polega na tym, że autorka nie zadała jej najważniejszych pytań.

Pytanie, kto pomaga komu, nasuwa się nieubłaganie: Dominika Kulczyk ludziom na świecie?

Państwa Afryki potrzebują wsparcia w walce z rakiem.

Przeszkody dla równości płci są niezmienne.

Kiedy spotykają się lokalna kreatywność i międzynarodowe wsparcie, zaklęty krąg cierpienia może zostać przerwany.

To nic innego jak kontynuacja czasów imperializmu.

Konsekwencje zmian klimatycznych powinny skłonić całą społeczność międzynarodową do przygotowania się na niepewną przyszłość.

Wszyscy ludzie zasługują na szansę na zdrowe życie. Czas zażądać tego od światowych przywódców.

Oto kolejny dowód na to, że zwrot z inwestycji w sektor zdrowotny i wsparcie socjalne jest znacznie wyższy, kiedy opieką obejmuje się tych najbardziej potrzebujących, np. dzieci znajdujące się w trudnej sytuacji życiowej.

To wytwórstwo stało się windą ciągnącą w górę rozwój gospodarczy w krajach o niskich dochodach. Są trzy powody, dla których tak się stało.

Na twórców czyhało wiele pułapek. Do tego niespodziewanie film spotkał się z życiem, czyli kryzysem uchodźczym.

Wyobraźmy sobie, że codziennie przez miasteczko przejeżdża autobus i każdy turysta daje dzieciakom kilka cukierków. Co będzie po latach, jeżeli nigdzie w pobliżu nie ma dentysty?

Brak edukacji seksualnej wyrządza poważne krzywdy.

Nie możemy spocząć, póki nie zaradzimy tym milionom śmierci, które co roku towarzyszą ciążom, porodom i wczesnemu życiu.

Oto kolejny powód, dlaczego kobiety muszą mieć możliwość dokonywania wyborów reprodukcyjnych.

Sporo placówek można by bez żalu… zamknąć. Przeczytajcie, dlaczego.

„Lot w kosmos to tak jak uderzyć białego w twarz”. Rozmowa z Bartkiem Sabelą, autorem książki „Afronauci”.

We współczesnym świecie klęska głodu to przede wszystkim efekt działań człowieka – czasem walki o interesy ekonomiczne, czasem czyichś politycznych ambicji.

Choć w Maroku dawno nie było tak licznych protestów, to do powtórki z Arabskiej Wiosny naprawdę daleko.

Zapomniana kolonia stworzyła w obozach funkcjonujące państwo, ale teraz szykuje się na wojnę.

Amnesty International opublikowała raport o skutkach prawa wymierzonego w homoseksualistów.

Fragment książki „Trębacz z Tembisy. Droga do Mandeli”.

Zmarł Nelson Mandela, były prezydent RPA, słynny przywódca ruchu przeciwko apartheidowi.

Afryka nie jest zainteresowana głosowaniem w Zimbabwe, które mogłoby coś zmienić.

W RPA, kraju wieżowców, autostrad i nowoczesnego przemysłu, nadal powszechnie praktykuje się tradycyjne obrzezanie, które co roku kosztuje życie setki chłopców.

Oba kraje pogrążyły się w gwałtownych starciach politycznych i wewnętrznej przemocy.

Zabójstwo Chokri Belaida postawiło na nowo pytania o kierunek, w którym zmierza młoda tunezyjska demokracja.

Czy RPA przeżyje śmierć Nelsona Mandeli? Na razie królują tam spiskowe teorie o zagładzie białych, która ma nastąpić po pogrzebie człowieka – symbolu walki z apartheidem.

Czy francuska interwencja w Mali to sukces, czy prawdopodobna katastrofa porównywalna z interwencją w Afganistanie?

Niedawne opowieści, że to stracony kontynent, były przesadzone. Ale obecny hurraoptymizm przymyka oko na wiele problemów tego regionu.

Zachód mógł uważać Mali za wzór afrykańskiej demokracji, ale jego mieszkańcy, zwłaszcza traktowanej po macoszemu północy, czuli złą władzę na własnej skórze.