Propaganda Łukaszenki nie musi się silić na produkowanie kontentu przedstawiającego Polskę jako wrogiego kraju, który prezentuje wobec Białorusi kolonialne postawy – wystarczy puścić w tamtejszej reżimowej telewizji polski serial „Przesmyk”.
Fajnie jest mieć dzieci, ale czy to zdrowe, żeby się dla nich poświęcać?
Gdyby w dawaniu nie było poświęcenia, ale przyjemność i radość, to co innego. Wtedy można wziąć, co się dostało, być wdzięcznym i zrobić z tym, co się chce, a więc dorosnąć.
Publiczność na pierwszych kobiecych stand-upach śmiała się z szoku, że w ogóle „kobiety mówią”
Jeszcze dwa lata temu, jeśli kobieta została zamordowana, media przedstawiały to jako „zbrodnię w afekcie”, a sprawca nie był nazywany mordercą.
Zostać sympatyczką artystki, której muzyki się nie lubi [Januszewska o Chappell Roan]
Dumna, wyoutowana lesbijka, która śpiewa countrypopowe piosenki o dowożeniu lub niedowożeniu kobiecych orgazmów. Kim jest Chappell Roan i czemu wkurza branżę?
Migracja, czyli stać się kimś innym
W końcówce XIX wieku Mozambik jest kolonią portugalską, ale Portugalczycy najmocniej osadzeni są na wybrzeżu.
Naga prawda [o „Nieocalonym”, biografii Tadeusza Borowskiego]
Mimo upływu lat zawiła, nieoczywista, fascynująca i tragiczna historia Borowskiego pozostaje niezwykle podatna na wszelkiego rodzaju manipulacje, przekłamania i instrumentalizacje.
Luce Irigaray: Antygona XX-wiecznej filozofii
Czego właściwie dotyczą tezy francuskiej filozofki, które wywołały spory w międzynarodowych kręgach intelektualnych?
Littell: Płynna pamięć [rozmowa]
Paulina Małochleb rozmawia z Jonathanem Littellem o jego najnowszej książce „Kłopotliwe miejsce”.
Gdzie mieszka Król w Żółci?
Król w Żółci w serialu „Detektyw” sprawdził się całkiem nieźle. A jak próbę czasu zniósł literacki pierwowzór sprzed ponad 100 lat?
„Substancja” pokazuje, jak być pięknym i młodym pępkiem patriarchalnego świata
„Substancja” i wszystkie nagrody dla niej, zachwyty nad feministyczną wymową filmu, to pudrowanie rzeczywistości, w której na koniec górą są Harveye tego świata.
„Brutalista” toruje drogę powrotowi długich filmów. I bardzo dobrze
Hollywood już kiedyś uwielbiał wielogodzinne produkcje – czemu najpierw się odkochał, a teraz zakochał w nich ponownie?
Miłość i konsumpcja. Jak socrealizm krytykował tradycyjny romans
„Utopia romantyczna” zdaje się zacierać granice między klasami społecznymi i stwarza wrażenie, że jest dostępna dla wszystkich, ale tak nie jest.
