#poezja

Wiersze Nasty Kudasavej są przemycane do białoruskich więzień. A z więzień przemycane są podziękowania dla Nasty.

Skrzyżowanie Robinsona Crusoe, „Lata leśnych ludzi” Rodziewiczówny, feminizmu i powieści postapokaliptycznej urodziło bardzo ciekawą hybrydę.

Podobno nikt nie czyta poezji. Ale może to dlatego, że nauczono nas czytać ją źle?

Od siedmiu lat sławni poeci i poetki zabierają głos w sprawach, którymi żyjemy na co dzień. Rozmawiamy z Grzegorzem Uzdańskim, za sprawą którego Wisława Szymborska pisze o Facebooku, a Antoni Słonimski o wyroku na kobiety.

Może poprzestałabym na zwierzeniu się z przyjemności, jaką sprawiła mi ta książka, gdyby nie „prawie” w tytule. Czego zatem w niej nie ma? Kinga Dunin czyta „Dzieła (prawie) wszystkie” Andrzeja Bursy.

Wiersze trzeba pisać tak, żeby bolało. Politykę robić tak, żeby bolało trochę mniej.

Jak strollowałem prawicowy internet.

Ciekawe, że organy ścigania państwa polskiego nie zainteresowały się pewnym raperem, który nawijał: „Jeszcze Polska nie zginęła, póki my żyjemy. Młodzi aktywni radykalni, nikt nie powstrzyma naszej wielkiej armii”.

Jak śmiechem bronić się przed mową nienawiści.

Nie ma „porządku naturalnego”. Demokratyczna krytyka musi być stronnicza – bo polega na podejmowaniu wyborów.

Zaczęło się od dyskusji o Marcinie Świetlickim, a przeszło w rozmowę o tym, gdzie kończy się wymiana poglądów, a zaczyna dyskryminacja.

Adam Poprawa włączył się do dyskusji o poezji. Ponieważ jednak znajduje się wyżej w zawodowo-uczelnianej hierarchii, nie ma ochoty traktować argumentów doktorantki i nieetatowej doktorki poważnie.

Można pewnie zarzucić Świetlickiemu kicz, można nie lubić poezji niezaangażowanej i reagująco-obrażonej, ale czy faktycznie jest on beneficjentem kapitalizmu i sojusznikiem nacjonalistów?

Świetlicki pracuje naraz na rzecz kapitalistów i faszystów, taki to wzorcowy pracownik.

„Wiersze pierwszomajowe” to kolektywna broszura poetycka przygotowana z okazji Międzynarodowego Dnia Solidarności Ludzi Pracy.

Dobra poezja nie obroni się sama, bo broni jej zawsze ktoś w konkretnym celu.

Wiersz nie jest cudem. Jest efektem pracy.

I czemu nie ma Jasia Kapeli?

O ile w prozie sprzedawalność i pałka czytelnictwa mogą mieć znaczenie, o tyle w poezji – nie mają prawie żadnego.

Nazwano nas „atencyjnymi kurw…”. Serio uważacie, że w Polsce można się podlansować na feminizmie?

Panów w poezji jest jakieś 77%.

Oświadczenie w sprawie łódzkiej nagrody literackiej dla Jarosława Marka Rymkiewicza.

Za pomocą jakich książek najlepiej opowiedzieć o Polsce po ’89? Odpowiadają Kofta, Kopkiewicz, Mrozik, Tomasik i Tubylewicz.