W kraju zarysowała się nowa oś sporu politycznego: między populistami a demokratami. Lewica albo może próbować rozbić tę dychotomię, albo będzie skazana na dołączenie do jednego z tych obozów i granie w nim marginalnej roli.
W Słowacji doszło właśnie do kryzysu, który prawdopodobnie skończy się nowymi wyborami. W blokach czekają skompromitowane partie ze słabością do Władimira Putina.
Droga od „Unii Eurazjatyckiej” do „operacji specjalnej” w Ukrainie była wybrukowana rosyjskimi wyobrażeniami o wielkiej potędze i obsesją, że świat, szczególnie Zachód, powinien Rosję uznać za wielką potęgę.
Polsce zależało szczególnie na utworzeniu nad Wisłą amerykańskiej stałej bazy wojskowej. Niestety, czas na taką decyzję wciąż jeszcze najwyraźniej nie nadszedł, ale dostaliśmy solidną nagrodę pocieszenia.
Wiadomo, że na Eurowizji zawsze są jakieś „koleżeńskie głosowania”. Kraje, które się bardziej lubią, dostają od widzów więcej głosów. Nie jest to nic nowego. Nie jest to też bardzo dziwne. Widzowie głosują i sercem, i uchem. Jurorzy głównie uchem.
Były premier Robert Fico i były minister spraw wewnętrznych Robert Kaliňák zostali oskarżeni m.in. o założenie i prowadzenie zorganizowanej grupy przestępczej.
Nie tylko Polska to czarnoziem dla foliarzy. Cała Europa Środkowa to kraina „włączających myślenie”.
Podczas gdy Szumowski był krzyżowcem templariuszem kupującym maseczki od handlarza bronią, Czesi za ministra zdrowia wzięli sobie śpiewaka z „Idola”.
A do tego jeszcze Morawiecki wytarł sobie buzię… Białorusinami. Komentarz Kai Puto.
Sławek Blich rozmawia z burmistrzem Pragi z Partii Piratów Zdenkiěm Hřibem.
Wspieraj 
Wspieraj 
Wydawnictwo 
Zaloguj się 
