Refundacja świadczeń medycznych musi obejmować zdrowie seksualne i reprodukcyjne kobiet, w tym antykoncepcję. Powszechna opieka zdrowotna nie będzie przynosić pełni korzyści społecznych i ekonomicznych, dopóki potrzeby kobiet i dziewcząt nie zaczną być traktowane priorytetowo.
BANGKOK – Mai miała 17 lat, gdy postanowiła rozpocząć współżycie ze swoim chłopakiem. W jej kraju niezamężne nastolatki nie mogą kupować środków antykoncepcyjnych bez zgody rodziców, oboje postanowili więc zrezygnować z ich stosowania. Wkrótce potem Mai zaszła w ciążę.
Jako nastoletnia matka Mai ma dostęp do opieki przedporodowej, położniczej i poporodowej w ramach publicznego systemu opieki zdrowotnej w swoim kraju. System ten nie refunduje jednak środków antykoncepcyjnych, a bez stałego zatrudnienia Mai nie stać na ich zakup. Chociaż nie planuje na razie kolejnej ciąży, Mai nie ma więc wyjścia: ponownie rezygnuje ze stosowania antykoncepcji.
czytaj także
Podobne doświadczenia są udziałem wielu mieszkanek regionu Azji i Pacyfiku, gdzie dostęp do kompleksowej ochrony zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego pozostaje nierównomierny. W wielu krajach powszechna opieka zdrowotna znacznie się poprawiła, co stanowi jeden z priorytetowych celów zrównoważonego rozwoju ONZ – jednak podstawowy aspekt zdrowia kobiet nadal jest zaniedbywany. Dopóki usługi w zakresie zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego, w tym planowania rodziny, nie będą refundowane na szerszą skalę i w pełniejszym zakresie, wysiłki na rzecz do zapewnienia opieki zdrowotnej wszystkim, którzy jej potrzebują, pozostaną niewystarczające.
W wielu krajach w regionie Azji i Pacyfiku nie wszystkie usługi z zakresu ochrony zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego są traktowane przez władze priorytetowo. W konsekwencji utrwala to właśnie te bariery na drodze do zrównoważonego rozwoju, które powszechna opieka zdrowotna miała wyeliminować. Dotyczy to w szczególności poprawy stanu zdrowia osób ubogich i podatnych na zagrożenia, a także zapobieganiu ubóstwa wynikającego z ponoszenia kosztów niezbędnych usług zdrowotnych.
Jeśli publiczny system opieki zdrowotnej nie obejmuje kluczowych usług, takich jak badania przesiewowe w kierunku nowotworu szyjki macicy, ludzie stają przed koniecznością wyboru: opłacić je z własnej kieszeni albo z nich zrezygnować. W regionie Azji i Pacyfiku koszty ponoszone samodzielnie przez mieszkańców już teraz stanowią znaczną część łącznych wydatków na opiekę zdrowotną, w niektórych krajach sięgając nawet 60%. W niektórych krajach ten odsetek stopniowo wzrasta. Rosnące zadłużenie z tytułu kosztów opieki zdrowotnej w dalszym ciągu pogrąża w ubóstwie rodziny i całe społeczności.
Badania Funduszu Ludnościowego ONZ przeprowadzone niedawno w sześciu krajach regionu Azji i Pacyfiku wykazały, że luki w dostępie do usług ochrony zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego mogą utrudniać realizację szerszych celów rozwojowych nawet w krajach o lepiej rozwiniętej polityce zdrowotnej. Praktycznie w ani jednym z badanych państw nastolatki nie mają na przykład dostępu do refundowanej antykoncepcji, chociaż wprowadzenie takiego rozwiązania pomaga obniżyć odsetek ciąż w tej grupie wiekowej, co zostało udowodnione. W rezultacie, pomimo wzrostu gospodarczego, w wielu krajach Azji i Pacyfiku współczynnik dzietności nastolatek utrzymuje się na stosunkowo wysokim poziomie, a niekiedy rośnie.
W miarę wzrostu wskaźników rozwoju gospodarczego w krajach regionu Azji i Pacyfiku pojawiają się nowe możliwości tworzenia bardziej zrównoważonych systemów finansowania powszechnej opieki zdrowotnej, w tym zwiększenia nakładów z budżetu krajowego. To prawda, że wprowadzenie pełnej ochrony zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego jest uzależnione od szerszych zmian w zakresie dynamiki płci oraz norm religijnych i kulturowych. Jednak władze tych państw już teraz mogą rozpocząć działania na rzecz rozwoju, rozszerzając zakres refundowanych świadczeń medycznych i ułatwiając dostęp do nich.
Promocji powszechnej opieki zdrowotnej muszą towarzyszyć inicjatywy na rzecz dostępu do usług w zakresie zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego. Wskaźnik chorób i zgonów związanych z porodem nie zmniejszy się, o ile kobiety i dziewczęta nie uzyskają łatwego i stałego dostępu do środków antykoncepcyjnych, okołoporodowej opieki zdrowotnej, a także badań przesiewowych i terapii nowotworów oraz zakażeń przenoszonych drogą płciową. Grupy szczególnego ryzyka, takie jak młodzież, pracownicy migrujący czy ludność rdzenna, najbardziej potrzebują przystępnej cenowo opieki zdrowotnej w zakresie zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego. Do tego, aby w wystarczającym stopniu zwiększyć jej zasięg, niezbędne jest zniesienie skomplikowanych wymogów kwalifikujących do refundacji.
czytaj także
Poprawa stanu zdrowia połowy ludności na świecie oraz zbudowanie prawdziwie integracyjnego społeczeństwa wymaga rewizji podejścia do opieki zdrowotnej oferowanej kobietom i dziewczętom. Zdrowie seksualne i reprodukcyjne jest szczególnie ważne w najbiedniejszych krajach, gdzie ciąża i ubóstwo często są ze sobą powiązane. Kiedy w 2015 roku społeczność międzynarodowa ONZ przyjęła cele zrównoważonego rozwoju, ponad 150 światowych przywódców zobowiązało się do zapewnienia powszechnego dostępu do opieki zdrowotnej do 2030 roku. Był to cel niewątpliwie ambitny, ale jak najbardziej osiągalny. Jednak im bliżej tej daty, tym bardziej rośnie ryzyko, że całe populacje pozostaną pod tym względem w tyle.
Mai kocha swoją córeczkę, ale musiała wiele poświęcić, by zapewnić jej utrzymanie. Nie mogła ukończyć szkoły średniej, więc jest skazana na dorywczą pracę, która przynosi niskie i nieprzewidywalne dochody. Gdyby Mai miała dostęp do antykoncepcji, jej życie prawdopodobnie wyglądałoby zupełnie inaczej.
czytaj także
W regionie Azji i Pacyfiku mieszkają miliony kobiet i dziewcząt, które, podobnie jak Mai, mogłyby skorzystać z tych usług. Jeśli opieka zdrowotna ma być naprawdę powszechna, zdrowie seksualne i reprodukcyjne muszą być traktowane priorytetowo.
**
Anderson E. Stanciole jest doradcą ds. ekonomii zdrowia regionalnego oddziału Funduszu Ludnościowego Organizacji Narodów Zjednoczonych (UNFPA) na rejon Azji i Pacyfiku w Bangkoku.
Federica Maurizio jest analityczką ds. ekonomii zdrowia i SRHR regionalnego oddziału Funduszu Ludnościowego Organizacji Narodów Zjednoczonych (UNFPA) na rejon Azji i Pacyfiku w Bangkoku.
Copyright: Project Syndicate, 2018. www.project-syndicate.org. Z angielskiego przełożyła Katarzyna Gucio.
