Twój koszyk jest obecnie pusty!
🎭 Kultura
Zróbmy z aborcji temat numer jeden (zamiast czepiać się stypendium dla Jasia Kapeli)
Stypendium na musical o aborcji spotkało się z niezadowoleniem polityczek lewicy, które przywróceniem Polkom prawa do aborcji wciąż nie mogą się pochwalić. Przykro nam, ale nie jest nam przykro.
Jak kot w wodzie [o filmie „Flow”]
Chciałabym, żeby „Flow” trafił do tych, którym się wydaje, że nie ma co panikować. Jeśli nie rozczuli ich pokaz solidarności kociej załogi, to chyba nic nie będzie w stanie.
Cłek niepojęty [o serialu „Śleboda”]
Serial w reżyserii Michała Gazdy i Bartosza Blaschke kusi odniesieniami do jednego z największych tabu w polskim dyskursie wojennym i stroi się w szaty „jakościowej” narracji.
Majewska: Faszyzm jest koniecznym rewersem neoliberalizmu
Czym jest faszyzm i dlaczego uważam, że stanowi konieczny element, zbrojne ramię neoliberalizmu?
„Kompletnie nieznany”: ale skąd te piosenki wzięły się w głowie Boba Dylana?
W filmowej historii Boba Dylana „kompletnie nieznany” pozostaje kontekst. Jak gdyby Dylan pisał swoje piosenki w kulturowej i politycznej próżni.
Róża, po pierwsze człowiek [o biografii Róży Luksemburg]
Żałuję, że od początku wiedziałam, jak się to skończy. Chociaż kiedy wciągała mnie lektura, były momenty (krótkie), kiedy miałam nadzieję, że Róża przeżyje, a rewolucja zwycięży. Tak napisana jest ta książka – oddaje lewicową energię i pasję tamtych czasów.
Paszporty „Polityki”, czyli kultura zabetonowana w schronie przeciwczasowym
Krytyka Paszportów „Polityki” rozgrywa się pokątnie, wszak żyjemy w kraju na tyle biednym i do tego stopnia zastraszonym przez kapitalisa, że sceptycyzm powstrzymują względy „humanitarne”.
Po drugiej stronie lustra. A co, jeśli nie ma tam mężczyzn?
Kinga Dunin czyta nową książkę Naomi Klein oraz powieść Maren Uthaug.
10 razy „coś do czytania”
To takie książki, w których proporcja między przyjemnością a wysiłkiem – czytanie to czasem wysiłek, tak jak bieganie – jest przechylona na stronę przyjemności.
Zadara: Tradycyjny model reżyserowania jest wzorowany na dyktaturach
Rozmowa z reżyserem teatralnym Michałem Zadarą.





