Dunin: Test Huellego

1. Czy chcesz przeczytać powieść-symfonię? Tematy przewodnie, część taneczna, pieśni i wariacje. A nawet rondo. I oczywiście wysmakowany język.

2. Pociąga Cię kulturalna erudycja? Opery Wagnera, klasyczni kompozytorzy. Ale żeby było klasycznie i jednocześnie modernistycznie – trochę jazzu. I poezja też – Rilkego.

3. Pragniesz poznać tajemnice zaginionej opery Wagnera? Dowiedzieć się, jakie dźwięki wydają rozmaite instrumenty muzyczne. I przeczytać o tym, jak altówka spiera się z wiolonczelą.

4. Lubisz, gdy w powieści dominuje pierwszoosobowa narracja? Takie owiane woalem nostalgii wspomnienia z dzieciństwa, dorastanie…

5. Wzruszają Cię „mitologie miejsca”? A szczególnie Gdańska, jako miejsca spotkania wielu kultur zgodnie współżyjących i wytwarzających piękną różnorodność.

6. Oczekujesz, że pojawią się dobrzy i źli bohaterowie?

7. Będziesz zadowolony, że dobrzy występują w dwóch gatunkach?
   Bogaci, w willach z ogrodem, kultywujący wartości humanistyczne, wolni od uprzedzeń i wszelkich ideologii.
   Biedni, ale uczciwi, kultywujący ludową tradycję i ciężko pracujący. Albo uczciwa inteligencja techniczna w PRL-u, rzecz jasna na emigracji wewnętrznej.

8. A czy źli będą wystarczająco źli?
   Źli hitlerowcy – owładnięci zbrodniczą ideologią, oportuniści, brutale, szantażyści i okrutnicy, i oczywiście antysemici. Uwaga! Kaszub wcielony do Wermachtu może być dobry.
   Źli komuniści: sowieci, którzy gwałcą i rabują. Cwane peerelowskie gnidy.

9. Nigdy nie nudzi Cię czytanie o dobrym AK, powstaniu warszawskim? O okrucieństwie obozów koncentracyjnych i gehennie polskiej ludności pod okupacją.

10. Wzruszają Cię dworki pełne starych mebli przywiezionych ze Lwowa i zagracone krakowskie mieszkania?

11. Imponuje Ci wiedza botaniczna? Nomenklatura po łacinie, polsku, niemiecku.

12. Może na deser masz ochotę na trochę egzotyki i erotyki z jeszcze dawniejszych czasów? Konkwistadorzy w Ameryce Łacińskiej. Trochę dawnych wojen. I morderstwa na tle seksualnym. Czyli odrobina pieprzu dla lekko znudzonych operą i poezją oraz ukłon w stronę literatury popularnej.

Jeśli na wszystkie te pytania odpowiedziałeś pozytywnie – gratulujemy! Najnowsza, najlepsza od lat powieść Pawła Huellego Śpiewaj ogrody (cytat oczywiście z Rilkego) jest napisana dla Ciebie.

Polecam recenzję z „Gazety Wyborczej”, może z jedną uwagą –  wbrew temu, co twierdzi jej autor, czas powieściowy nie kończy się w latach 50., tylko 70.

Jeśli przeważają odpowiedzi negatywne, też możesz to  przeczytać, ale na własną odpowiedzialność.

Paweł Huelle, Śpiewaj ogrody, Znak 2014