Miasto

DKF: Jak czytać kino grozy? | Po co czytać kino grozy? | „Pokój 237”

Dyskusyjny Klub Filmowy prowadzony przez Klaudię Rachubińską w ramach Uniwersytetu Krytycznego.

Uniwersytet Krytyczny | DKF: Jak czytać kino grozy? | Po co czytać kino grozy? – czyli wszystko, co chcielibyście wiedzieć o „Lśnieniu”, ale boicie się zapytać Stanley’a Kubricka | Pokój 237, reż. Rodney Ascher, USA 2012, 102′

Prowadzenie: Klaudia Rachubińska

3 października, czwartek, godz. 19.00
Krytyka Polityczna, ul. Foksal 16, II p., Warszawa

Podczas pierwszego seansu obejrzymy interesujący film dokumentalny interpretujący „Lśnienie” Stanleya Kubricka, jeden z najbardziej kultowych, a zarazem najbardziej tajemniczych filmów z pogranicza thrilleru i horroru. Rodney Ascher zaprosił do współpracy różnego rodzaju maniaków i pasjonatów, od lat badających „ukryte znaczenia” i obnażających rzekomo zawarte w filmie teorie spiskowe. Dokument zestawia ze sobą na równych prawach bardzo różne teorie dotyczące tego, o czym NAPRAWDĘ jest „Lśnienie”. Czy faktycznie Kubrick zawarł w nim odwołania do rzezi Indian? A może są w nim dowody na to, że film przedstawiający lądowanie na Księżycu został sfałszowany? Czy w ogóle jest sens zadawać tego typu pytania? Nad tymi i innymi zagadnieniami zastanowimy się wspólnie po projekcji.

UWAGA! Film wyjątkowo wyświetlany będzie wyłącznie w języku angielskim!

Straszne historie, pełne zjaw, potworów i krwawych morałów, towarzyszyły ludzkości od zawsze, pod fantastycznym przebraniem skrywając rzeczywiste kulturowe lęki. Nie inaczej jest w wypadku współczesnego kina grozy – pomimo zmieniających się trendów, istotą horrorów pozostaje nie tylko żerowanie na indywidualnych fobiach i obawach widzów, ale też odzwierciedlanie niepokojów społecznych i uniwersalnych lęków. Podczas sześciu jesiennych spotkań przyjrzymy się z bliska horrorowi jako gatunkowi, wspólnie zbadamy sens podejrzliwej, a nawet paranoicznej lektury i spróbujemy zaaplikować konkretne perspektywy teoretyczne do kilku popularnych filmów, by sprawdzić, czy współczesny widz – który już wie, że nie należy schodzić do piwnicy mówiąc „zaraz wracam” – może się z nich jeszcze czegoś dowiedzieć o kulturze, w której żyje.

Klaudia Rachubińska – absolwentka Wydziału Psychologii UW, doktorantka Instytutu Kultury Polskiej UW, członkini Grupy ETC; zajmuje się problematyką ciała w kulturze, strategiami wizualnego konstruowania tożsamości, psychoanalizą kultury, myślą feministyczną drugiej i trzeciej fali. Do jej zainteresowań należą także związki między muzyką a wizualnością, intermedialność w sztuce współczesnej, performance i sztuki performatywne oraz działania neoawangardowego ruchu Fluxus. 

Kolejne spotkania cyklu:
17.10:
Od „zaraz wracam” do final girl – czyli jak działają reguły gatunkowe | Krzyk, reż. Wes Craven, USA 1996, 106′
31.10:
Do czego służy kino grozy? – między reakcjonizmem a transgresją | Dom w głębi lasu, reż. Drew Goddard, USA 2009, 95′
14.11:
Lektura kontekstualna: komunizm i makkartyzm | Inwazja porywaczy ciał, reż. Don Siegel, USA 1956, 80′
28.11:
Lektura socjologiczna: kapitalizm i materializm | Świt żywych trupów, reż. George A. Romero, USA 1978, 113′
12.12:
Lektura psychoanalityczna: menstruacja i monstrualność | Ginger Snaps, reż. John Fawcett, Kanada 2000, 108′

 
Pozostałe seminaria Uniwersytetu Krytycznego w semestrze jesiennym.  

uk jesien 2013

Projekt „Uniwersytet Krytyczny 2011-2013” realizowany jest dzięki dofinansowaniu ze środków m.st. Warszawy.

UM  

  

__
Przeczytany do końca tekst jest bezcenny. Ale nie powstaje za darmo. Niezależność Krytyki Politycznej jest możliwa tylko dzięki stałej hojności osób takich jak Ty. Potrzebujemy Twojej energii. Wesprzyj nas teraz.

Zamknij