Rymkiewicz powinien znaleźć się w szkole właśnie jako autor, który w fascynujący sposób przedstawiał w swoich działach idee, których praktyczne, polityczne konsekwencje, gdyby wprowadzić je w życie, okazałyby się dość przerażające.Jakub Majmurek
Czesław Miłosz w rozmowie z Aleksandrem Watem z „Mojego wieku” pyta o Polskę lat 20. i 30., wpływy ZSRR i pisarzy rosyjskich, „Miesięcznik Literacki” oraz o to, jak się dochodzi i odchodzi od komunizmu.
Dusza, jak powiada poetka, raz jest, raz jej nie ma, szwenda się gdzieś, gdzie chce, „raz pewna, raz niepewna swojego istnienia/ podczas gdy ciało jest i jest i jest/ i nie ma się gdzie podziać”. Nie wiem, czy można na ten temat powiedzieć więcej. Bożena Keff
Od siedmiu lat sławni poeci i poetki zabierają głos w sprawach, którymi żyjemy na co dzień. Rozmawiamy z Grzegorzem Uzdańskim, za sprawą którego Wisława Szymborska pisze o Facebooku, a Antoni Słonimski o wyroku na kobiety.
Może poprzestałabym na zwierzeniu się z przyjemności, jaką sprawiła mi ta książka, gdyby nie „prawie” w tytule. Czego zatem w niej nie ma? Kinga Dunin czyta „Dzieła (prawie) wszystkie” Andrzeja Bursy.
Ciekawe, że organy ścigania państwa polskiego nie zainteresowały się pewnym raperem, który nawijał: „Jeszcze Polska nie zginęła, póki my żyjemy. Młodzi aktywni radykalni, nikt nie powstrzyma naszej wielkiej armii”.
Adam Poprawa włączył się do dyskusji o poezji. Ponieważ jednak znajduje się wyżej w zawodowo-uczelnianej hierarchii, nie ma ochoty traktować argumentów doktorantki i nieetatowej doktorki poważnie.
Można pewnie zarzucić Świetlickiemu kicz, można nie lubić poezji niezaangażowanej i reagująco-obrażonej, ale czy faktycznie jest on beneficjentem kapitalizmu i sojusznikiem nacjonalistów?