„Chcemy całego życia!” – jak pisała Zofia Nałkowska.
Polskie prawo karze za łamanie cielesnych granic kobiet i za namawianie do tego. Ale jak dotąd rosyjski „guru podrywu” Alex Lesley działa w Warszawie bez przeszkód.
Publikujemy przedpremierowo fragment książki Antoniny Tosiek „Przepraszam za brzydkie pismo”, poświęconej pamiętnikom mieszkanek wsi z lat 1933-1995.
Prawa kobiet leżą w zamrażarce, a prokuratorzy muszą zajmować rojeniami religijnych fundamentalistów. Oto nowa, lepsza Polska.
W kolejnym odcinku podcastu „Wychowanie płci żeńskiej” Zuzanna Dąbrowska i Julia Ikonowicz tłumaczą, kim jest kobieta wyzwolona: to taka istota, która nie udaje orgazmu.
Pozująca na posłusznego pieska piosenkarka jest uległą, patriarchalną suką. Tak zawyrokował internetowy komentariat, wycierając sobie twarz feminizmem.
Psycholog wymieniał objawy, a ja odnajdywałam w nich siebie: dziecko, które gubi poczucie czasu; nie może skupić uwagi, stale jest rozkojarzone, nie potrafi usiedzieć cicho…
Z dzisiejszej perspektywy do Felicity Vestvali pasowałoby określenie „osoba niebinarna”, która nie wpisuje się w prosty, dwukategorialny podział na kobiety i mężczyzn.
Czułam się bezsilna. Wydawało mi się, że nie zbiorę materiału nawet na jeden tekst – mówi autorka książki „Teatr. Rodzina patologiczna”.
Fragment książki „Kaliban i czarownica. Kobiety, ciało i akumulacja pierwotna” Silvii Federici.
Fantastycznie, że aktorka nieco ponad dekadę temu przejęła kontrolę nad hollywoodzką narracją o samej sobie, nie zmienia to jednak faktu, że „The Last Showgirl” to kompletnie nieudana, przeestetyzowana indie wydmuszka.
Wspieraj 
Wspieraj 
Wydawnictwo 
Zaloguj się 
