Drogą do lepszej, spokojniejszej i bardziej zrównoważonej przyszłości jest współpraca, a nie konkurencja między państwami na świecie.
MADRYT – W ubiegłym roku Organizacja Narodów Zjednoczonych przeprowadziła ogólnoświatowe konsultacje z udziałem ponad miliona osób z 193 krajów. Dowiedzieliśmy się z nich kilku ważnych faktów. Tegoroczne Zgromadzenie Ogólne ONZ musi na nie odpowiedzieć, wzmacniając multilateralizm oparty na zasadach.
Po pierwsze, konsultacje wykazały, że oczekiwania i nadzieje kobiet, mężczyzn, dziewcząt i chłopców na całym świecie są uderzająco podobne. Chcemy lepszego dostępu do podstawowej opieki zdrowotnej, urządzeń sanitarnych oraz edukacji. Chcemy także większej solidarności z tymi, których najmocniej dotknęła pandemia, oraz z tymi, którzy żyją w ubóstwie.
W dłuższej perspektywie głównym problemem według respondentów jest podwójny kryzys związany ze zmianą klimatu i postępującą utratą różnorodności biologicznej. Prawie 90 proc. uczestników zgadza się, że współpraca globalna jest niezbędna do radzenia sobie z bieżącymi wyzwaniami, a większość uważa, że pandemia sprawiła, że współpraca międzynarodowa stała się jeszcze ważniejsza. Młodzi ludzie na całym świecie wyraźnie pragną większej współpracy międzynarodowej.
Zeszłoroczne konsultacje były wezwaniem do działania
W odpowiedzi sekretarz generalny ONZ António Guterres opublikował Our Common Agenda (Nasz Wspólny Program), który jest kontynuacją deklaracji politycznej ONZ75 przyjętej rok temu przez wszystkich szefów państw i rządów należących do ONZ. Nowa agenda określa śmiały plan, jak możemy stawić czoła przyszłym wyzwaniom.
Groźba załamania musi być postrzegana jako szansa na przełom. Dlatego zobowiązujemy się do zwiększenia poparcia naszych krajów dla wysiłków sekretarza generalnego na rzecz wdrożenia ambitnego programu ONZ.
Pandemia COVID-19, z którą wciąż walczymy na poziomie globalnym, uświadomiła nam, że żyjemy we współzależnym świecie. Ponadto w ciągu ostatnich kilku miesięcy byliśmy świadkami rekordowej liczby osób dotkniętych falami upałów, niszczycielskimi powodziami i jednymi z największych pożarów w najnowszej historii, co po raz kolejny potwierdza ogromne zagrożenie, jakie stanowi nasz zmieniający się klimat.
ONZ jest sercem systemu międzynarodowego
Fakt, że 76 lat temu świat zjednoczył się, aby stworzyć organizację mającą „osiągnąć międzynarodową współpracę w rozwiązywaniu międzynarodowych problemów”, jest sam w sobie niezwykły. Ale jeszcze bardziej uderzające jest to, że ta organizacja – pomimo wyzwań i niedociągnięć – przetrwała. Pokazuje to, że drogą do lepszej, spokojniejszej i bardziej zrównoważonej przyszłości jest współpraca, a nie konkurencja.
Jednak światowe organizacje międzynarodowe zostały zbudowane przede wszystkim po to, aby rozwiązywać problemy międzypaństwowe, ale nie takie, jak kryzysy finansowe, pandemie, terroryzm, przestępczość, zagrożenia dla oceanów czy zmiany klimatyczne. Dlatego musimy unowocześnić nasze wielostronne instytucje, tak aby były one dostosowane do nowych celów i lepiej wyposażone do radzenia sobie z globalnymi i międzypokoleniowymi wyzwaniami, przed którymi obecnie stoimy.
czytaj także
Obserwując wyraźne różnice między światem, w którym żyli założyciele ONZ, a światem dzisiejszym, postanowiliśmy w zeszłym roku ożywić debatę na temat reformy Rady Bezpieczeństwa ONZ i kontynuować prace nad rewitalizacją Zgromadzenia Ogólnego i wzmocnieniem Rady Gospodarki i Społeczeństwa. Zgodnie ze Wspólnym Oświadczeniem, które podpisaliśmy 10 listopada 2020 roku w Madrycie, widzimy trzy obszary działań, które należy podkreślić, aby osiągnąć nasz wspólny cel, jakim jest wzmocnienie multilateralizmu.
Przede wszystkim potrzebujemy odnowionego zobowiązania do współpracy międzynarodowej. Organizacje wielostronne muszą być wyposażone w odpowiednie zasoby i mandat, aby dokonać zmian w terenie. Współpraca między ONZ a organizacjami regionalnymi i międzynarodowymi instytucjami finansowymi musi się poprawić, zarówno na poziomie politycznym, jak i operacyjnym. System wielostronny musi być bardziej otwarty i integracyjny, aby zapewnić miejsce przy stole młodym ludziom, społeczeństwu obywatelskiemu, sektorowi prywatnemu, środowisku akademickiemu i innym.
Wprowadzamy to w życie
Na marginesie tegorocznego Zgromadzenia Ogólnego zorganizowaliśmy online wydarzenie „Dostarczanie Wspólnej Agendy ONZ: Działanie na rzecz Równości i Włączenia” we współpracy z inicjatywą Pathfinders for Peaceful, Just and Inclusive Societies. Chcemy mieć pewność, że wszystkie głosy zostaną wysłuchane.
Musimy działać zgodnie z planem sekretarza generalnego, obejmującym odważne kroki, aby ożywić i wzmocnić naszą zdolność do walki z ubóstwem i nierównością; zapewnić integrację, równy udział oraz sprawiedliwość; szukać rozwiązań w kwestii kryzysu klimatycznego i pogłębiającej się utraty różnorodności biologicznej; przygotować się na przyszłe zagrożenia pandemią itp.
Po trzecie, z kryzysu COVID-19 dowiedzieliśmy się, że musimy wzmocnić naszą wspólną zdolność do przewidywania złożonych zagrożeń, zapobiegania im i zarządzania nimi. Mowa o zagrożeniach takich jak choroby, nowe wojny, masowe cyberataki, katastrofy ekologiczne lub inne nieprzewidziane wydarzenia. Dlatego z zadowoleniem przyjmujemy sugestie sekretarza generalnego dotyczące tego, jak wzmocnić globalną dalekowzroczność i zdolność zarządzania ryzykiem, w tym propozycję nowej globalnej „platformy kryzysowej”.
Z zadowoleniem przyjmujemy propozycję Szczytu Przyszłości w 2023 roku i powinniśmy wykorzystać tę okazję, aby zintensyfikować nasze wysiłki na rzecz wzmocnienia współpracy międzynarodowej. W dzisiejszym świecie, w którym tak wiele problemów rozbrzmiewa ponad granicami i pokoleniami, musimy wykorzystać ten moment, aby stworzyć bardziej sprawny, skuteczny i odpowiedzialny wielostronny system, który zapewnia korzyści wszystkim obywatelom i pozwala nam stawić czoła globalnym wyzwaniom.
Chcemy być na czele tego przedsięwzięcia. Razem możemy i musimy ożywić multilateralizm oparty na zasadach, których podstawą jest silniejsza i bardziej zintegrowana ONZ. Jest to wielkim zadaniem politycznym naszych czasów.
**
Carlos Alvarado Quesada jest prezydentem Kostaryki. Jacinda Ardern jest premierką Nowej Zelandii. Stefan Löfven jest premierem Szwecji. Cyril Ramaphosa jest prezydentem RPA. Macky Sall jest prezydentem Senegalu. Pedro Sánchez jest premierem Hiszpanii.
Copyright: Project Syndicate, 2021. www.project–syndicate.org. Z angielskiego przełożyła Marz McNamer.
