Takie są kobiety – lepsze od mężczyzn i mądre inaczej. Ale to akurat wiedzieliśmy z poprzednich książek Twardocha.
Publiczność na pierwszych kobiecych stand-upach śmiała się z szoku, że w ogóle „kobiety mówią”
Jeszcze dwa lata temu, jeśli kobieta została zamordowana, media przedstawiały to jako „zbrodnię w afekcie”, a sprawca nie był nazywany mordercą.
Migracja, czyli stać się kimś innym
W końcówce XIX wieku Mozambik jest kolonią portugalską, ale Portugalczycy najmocniej osadzeni są na wybrzeżu.
Naga prawda [o „Nieocalonym”, biografii Tadeusza Borowskiego]
Mimo upływu lat zawiła, nieoczywista, fascynująca i tragiczna historia Borowskiego pozostaje niezwykle podatna na wszelkiego rodzaju manipulacje, przekłamania i instrumentalizacje.
Luce Irigaray: Antygona XX-wiecznej filozofii
Czego właściwie dotyczą tezy francuskiej filozofki, które wywołały spory w międzynarodowych kręgach intelektualnych?
Littell: Płynna pamięć [rozmowa]
Paulina Małochleb rozmawia z Jonathanem Littellem o jego najnowszej książce „Kłopotliwe miejsce”.
Gdzie mieszka Król w Żółci?
Król w Żółci w serialu „Detektyw” sprawdził się całkiem nieźle. A jak próbę czasu zniósł literacki pierwowzór sprzed ponad 100 lat?
Hackman: Czym się różni seksizm wrogi od życzliwego?
Wcale nie tak łatwo zrozumieć, dlaczego wymaganie od kobiet, by ładnie wyglądały, były miłe, wspierające i skupione na innych, może …
„Partii bardzo oddana”: Żydowscy komuniści w Auschwitz i po zakończeniu wojny
To Jakub Berman, członek partyjnej wierchuszki, zrozumiał, że nie należy się afiszować z żydowską martyrologią – co za wgląd w polską duszę! – i dobrze będzie zrównać liczbę zamordowanych w czasie wojny Żydów i Polaków. Dyrektywa Bermana widać dalej zobowiązuje.
Od Świętej Inkwizycji do niezbyt rozgarniętych squattersów
Przeczytajcie te 700 stron, a sami poczujecie oblepiające macki życia, z którego bohater pragnie się wyzwolić. Kinga Dunin czyta „Rok, w którym urodził się diabeł” Santiago Roncagliolo i „Kiedy ptaki powrócą” Fernando Aramburu.
Róża, po pierwsze człowiek [o biografii Róży Luksemburg]
Żałuję, że od początku wiedziałam, jak się to skończy. Chociaż kiedy wciągała mnie lektura, były momenty (krótkie), kiedy miałam nadzieję, że Róża przeżyje, a rewolucja zwycięży. Tak napisana jest ta książka – oddaje lewicową energię i pasję tamtych czasów.
Po drugiej stronie lustra. A co, jeśli nie ma tam mężczyzn?
Kinga Dunin czyta nową książkę Naomi Klein oraz powieść Maren Uthaug.
