Wskutek kolizji alternatywnych światów może nastąpić wchłonięcie jednego świata przez drugi. Być może to właśnie zdarzyło się w Polsce.
Wprawdzie wobec faktu, że do pewnego polskiego księdza wysyła SMS-y szatan we własnej osobie (o czym donoszą światowe media), bledną wszelkie inne doniesienia medialne, z krążącym nad Europą widmem wojny włącznie, niemniej jednak jakimś cudem przebił się przez gąszcz informacyjny news, że także nauczyciele chcieliby mieć swoją klauzulę sumienia. Tylko wbrew najoczywistszym pozorom te dwie kwestie są fundamentalnie rozłączne. I nie chodzi tutaj wyłącznie o to, że skoro szatan sprawnie operuje telefonem komórkowym, to bez wątpienia potrafi także świetnie obsługiwać bardziej skomplikowane urządzenia elektroniczne i – dajmy na to – uczestniczy za ich pośrednictwem w kształtowaniu minimum programowego. To jest sprawa dość klarowna i po to, między innymi, klauzula sumienia nauczycielom mogłaby być przydatna, żeby w razie natrafienia w podręczniku albo pomocy naukowej na treści ewidentnie przez szatana tam zaimplementowane, bohatersko odmówić intoksykowania nimi uczniów. Wiadomo.
Łączność widziałbym – jak napisałem – mimo wszystko znacznie głębszą i fundamentalną. Oto bowiem okazuje się bez najmniejszych wątpliwości – na co zresztą zwracają uwagę zwolennicy teorii strun – że rzeczywistość nas otaczająca nie tylko mieni się wielością wymiarów, których na co dzień nie postrzegamy, ale przede wszystkim nie jest jedyną rzeczywistością, a wręcz przeciwnie: oprócz niej bytują równolegle miriady rzeczywistości alternatywnych. W nich zaś pewne sprawy są podobne, inne znowu radykalnie różne. Z mieszkańcami jednych czasami udaje się komunikować, z mieszkańcami innych z kolei komunikacja jest radykalnie niemożliwa.
Istnieje więc świat, w którym szatan – „osobowe zło”, cokolwiek miałoby to znaczyć – jest istotą, mimo swego bardzo zaawansowanego wieku, zdecydowanie daleką od e-wykluczenia. Najnowsze technologiczne osiągnięcia nie mają dla niego żadnych tajemnic. Korzysta z telefonów komórkowych, wysyła SMS-y różnym księżom, twittuje, ma konto na facebooku, a być może nawet niedawno zapuścił pokaźną brodę, uwielbia latte z mlekiem sojowym, które popija siedząc na alternatywnym placu Zbawiciela (koniecznie bez tęczy).
Istnieje również świat – całkiem możliwe zresztą, że to ten sam co powyższy – w którym pracownicy sektora edukacyjnego, legitymujący się tytułami ukończenia studiów wyższych, delegowani do przekazywania dzieciom i młodzieży wiedzy o rzeczywistości, stają wobec gruntownych dylematów, które wstrząsają ich wrażliwymi sumieniami. Dylematów w rodzaju – ewolucja czy siedmiodniowy projekt kreacyjny. Albo – przekazywanie wiedzy o ludzkiej seksualności czy raczej represyjnej mitologii, która zakłada, że wyłącznie „wybrani przez Boga i związani z nim świętym sakramentem małżeństwa mają prawo używać TYCH organów” (wyróżnienie moje – TS).
Pewnego rodzaju zaniepokojenie budzi jedynie okoliczność – wskazuje na to niezbicie zupełnie w tym kontekście realistyczna fabuła serialu Fringe – że zdarzają się, a w przyszłości zdarzać się będą jeszcze intensywniej, kolizje tych alternatywnych rzeczywistości. Wskutek kolizji natomiast – i to jest najgorsze – nastąpić może wchłonięcie jednego świata przez drugi.
Przyglądając się debacie publicznej we współczesnej Polsce – ale także społecznym nastrojom oraz coraz bardziej ostentacyjnej działalności coraz bardziej radykalnych organizacji katolickich – nie sposób oprzeć się wrażeniu, że może się coś takiego zdarzyć całkiem niedługo. A być może nawet już się zdarzyło, tylko jeszcze sobie tego w wystarczającym stopniu nie uświadomiliśmy.
Miejmy tylko nadzieję, że kiedy moment świadomości wreszcie nastąpi, nie będzie już za późno na ewakuację.
