Seria podcastów towarzyszy premierze książki Michała Sutowskiego „Fajny kraj do życia”, która powstawała zanim Polskę i świat dopadła epidemia. Rozmówcy autora - teraz w wersji audio - wyjaśniają, czy koronawirus naprawdę zmienia wszystko i dlaczego sprawne państwo i usługi publiczne są jeszcze bardziej niezbędne dla przetrwania cywilizacji. Na początek - temat ochrony zdrowia w rozmowie z Marią Liburą.
Pandemia zmienia wszystko? Bynajmniej, państwa i usług publicznych potrzebujemy jeszcze bardziej niż dotąd. Goście podcastu Michała Sutowskiego mówią, jak jest i co robić. Jako pierwsza – Maria Libura, ekspertka Centrum Analiz Klubu Jagiellońskiego pytana o to, czy nasz system ochrony zdrowia zdaje egzamin, czy na pandemię można się przygotować oraz o to, czy widmo kolejnych fal chorób zakaźnych faktycznie zmienia wszystko, gdy chodzi o polityką zdrowotną naszych społeczeństw.
Tytułowy fajny kraj do życia (po koronawirusie) to Polska przyszłości, taka, na jaką nadzieję ma autor, a którą szkicują i planują wspaniali, przenikliwi, wizjonerscy i wybitni w swych dziedzinach eksperci od zdrowia, mieszkań, edukacji emerytur, podatków czy pracy. W 2019 roku byli gośćmi wywiadów Michała Sutowskiego, a ich pomysły, diagnozy i propozycje są tematem książki pod tym właśnie tytułem – Fajny kraj do życia, która ukazała się nakładem Wydawnictwa Krytyki Politycznej.
Bohaterowie tych rozmów dowodzili, że bez dobrych usług publicznych, bez związków zawodowych, bez progresywnych podatków czy transformacji energetycznej nie tylko nie będzie w Polsce sprawiedliwości, równości czy powszechnego dobrobytu, ale też nie będzie wzrostu, rozwoju i przyszłości naszej cywilizacji. Tłumaczyli, że bez tego wszystkiego nad Wisłą za jedno czy dwa pokolenia, zwyczajnie nie da się żyć. A już na pewno nam się żyć odechce.
Książka powstała tuż przed tym, zanim Polskę i świat dopadła epidemia i do czytelników trafia w momencie, kiedy wszyscy martwimy się: kiedy skończy się kwarantanna, czy za miesiąc będziemy mieli za co żyć, czy nasi bliscy znajdą opiekę lekarską. W takich warunkach tamte wyzwania i problemy niejednemu wydają się dziś luksusowe – jakiś klimat, jakaś demografia, jakieś emerytury…
I właśnie dlatego w tym podcaście pokażemy – a Państwo usłyszą, głosem tych samych bohaterów, co w książce – że kryzysy: epidemiczny, gospodarczy i społeczny, jakie już przeżywamy lub których zaraz doświadczymy, tylko potwierdzają wzmacniają ich tezy. To znaczy: bez powszechnie dostępnej, publicznej ochrony zdrowia, szkoły na miarę fińskiej czy południowokoreańskiej, aktywnej polityki mieszkaniowej państwa, bez zwrotu w stronę czystej energii i nowego modelu konsumpcji – nie tylko dobrobytu nie będzie ani rozwoju, ale też wobec kolejnych pandemii będziemy bezradni. Nie wydźwigniemy się z recesji gospodarczej, ani nie przetrwamy jako społeczeństwo i powróci świat z konceptów XVII-wiecznego filozofa: taki, w którym życie jest samotne, biedne, bez słońca, zwierzęce i krótkie.
