Większość migrantów, chociaż od lat płacą podatki i ZUS w Polsce, jest pozostawiona sama sobie.

Polityka rządów narodowych podczas epidemii zmusza współczesnych nomadów do szybkiego przywiązania się do ziemi.

Ludzie boją się o swoje bezpieczeństwo, bo nie wiedzą, czy informacja o dobrym stanie pobliskiego szpitala nie jest wynikiem łapówki wręczonej przez kierownika w czasie ostatniej kontroli.

Granica polsko-ukraińska to czyściec, w którym niekończące się kolejki i kontrole opóźniają moment spotkania podróżników z „lepszym światem”.

Premier Mateusz Morawiecki namawiał Polaków do powrotu nawet na antenie BBC, ale w rzeczywistości dla wsparcia masowej reemigracji z Brytanii do Polski nie zrobiono prawie nic.

Za sarkazmem komentatorów dało się wyczuć grozę. Transmisja przemówienia (prawie) odwiecznego prezydenta Rosji przypominała ekranizację Orwellowskiego „Roku 1984”.

Historia Rosjanina, który z polską pomocą porwał ze Szwecji własne dzieci.

O imigrantach w kampanii nie zająknęła się nawet Lewica, a w nowym parlamencie nie mogą oni liczyć na zbyt liczną reprezentację.

Po raz pierwszy w historii Ukraina może mieć jednopartyjny rząd, o którym wiemy głównie to, że umie w internety.

Niemcy nie muszą się już szczególnie wysilać, by zabrać Polakom imigrantów. Wystarczy, że powiedzą, że potraktują ich jak istoty ludzkie.